Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Covid-19: Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ και το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου βρήκαν στοιχεία που δείχνουν ότι οι άνθρωποι με καρκίνο αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από την COVID-19 σε σύγκριση με εκείνους χωρίς καρκίνο. Σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Oncology, οι ερευνητές δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ασθενείς ηλικίας κάτω των 50 ετών που υποβάλλονταν σε θεραπεία καρκίνου είχαν τον υψηλότερο κίνδυνο ενδονοσοκομειακού θανάτου σε σύγκριση με ασθενείς της ίδιας ηλικίας χωρίς καρκίνο.
Με επικεφαλής τον καθηγητή Carlo Palmieri και τον καθηγητή Lance Turtle, τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι απαιτείται συνεχής δράση για τον μετριασμό των κακών αποτελεσμάτων σε ασθενείς με καρκίνο. Μία από τις μεγαλύτερες μελέτες του είδους της, συνέκρινε περισσότερους από 6.500 καρκινοπαθείς που λαμβάνουν θεραπεία με περισσότερους από 177.000 μη καρκινικούς ασθενείς. Συνολικά, το 31,7% των ασθενών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με καρκίνο πέθαναν σε 30 ημέρες, σημαντικά περισσότερο από ό,τι για τους μη καρκινοπαθείς, όπου το 18% πέθανε 30 ημέρες μετά τη μόλυνση από τον COVID-19. Είναι σημαντικό ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι οι νεότεροι ασθενείς (<50 ετών) έχουν τον υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας σε σύγκριση με μια μη καρκινική ομάδα της ίδιας ηλικίας. Αυτός ο υψηλότερος κίνδυνος θανάτου είναι παρά το γεγονός ότι αυτή η ηλικιακή ομάδα αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο με άλλους ασθενείς. Για παράδειγμα, ασθενείς με καρκίνο ηλικίας κάτω των 50 ετών εισήχθησαν στην εντατική θεραπεία και αερίστηκαν εξίσου συχνά με ασθενείς χωρίς καρκίνο της ίδιας ηλικίας. Η μελέτη είχε ως στόχο να καθορίσει πώς διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν τον κίνδυνο θανάτου από COVID-19 μπορεί να επηρεάσουν διαφορετικά τους ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία για καρκίνο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο αριθμός άλλων συνθηκών υγείας δεν επηρέασε τον κίνδυνο θανάτου από COVID σε ασθενείς με καρκίνο, σε αντίθεση με τους ασθενείς χωρίς καρκίνο. Οι ασθενείς που ήταν αδύναμοι, από την άλλη πλευρά, είχαν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από COVID εάν έκαναν επίσης θεραπεία για τον καρκίνο.
Τα μέτρα που καταγράφουν συστηματικά τα νοσοκομεία για να καθορίσουν πόσο άρρωστοι είναι οι ασθενείς, ήταν παρόμοια μεταξύ ασθενών με καρκίνο και μη καρκινοπαθών, αλλά παρόλα αυτά οι καρκινοπαθείς εξακολουθούσαν να είναι πιο πιθανό να πεθάνουν. Η μελέτη εξέτασε επίσης αλλαγές στη νοσοκομειακή θνησιμότητα κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ετών της πανδημίας COVID-19 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το ποσοστό θνησιμότητας ασθενών στο νοσοκομείο μειώθηκε τόσο σε καρκινοπαθείς όσο και σε μη καρκινοπαθείς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ωστόσο, ο ρυθμός πτώσης δεν ήταν σταθερός και η κατάσταση για τους ασθενείς με καρκίνο βελτιώθηκε πιο αργά συνολικά. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι θάνατοι ήταν πάντα υψηλότεροι στους καρκινοπαθείς που λάμβαναν θεραπεία σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς καρκίνο. Ενώ οι θάνατοι μειώθηκαν σε ασθενείς με καρκίνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, δεν έφτασαν ποτέ τα επίπεδα που παρατηρήθηκαν για ασθενείς χωρίς καρκίνο. Επιπλέον, υπήρξαν δύο περίοδοι όπου η διαφορά στη θνησιμότητα μεταξύ ασθενών με και χωρίς καρκίνο αυξήθηκε πριν μειωθεί. Ο καθηγητής Carlo Palmieri, από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ και το Κέντρο Καρκίνου του Clatterbridge NHS Foundation Trust, δήλωσε: “Οι καρκινοπαθείς διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από COVID-19 από πολλές άλλες ομάδες ασθενών. Ωστόσο, το πώς έχει εξελιχθεί αυτός ο κίνδυνος κατά τη διάρκεια της πανδημίας παραμένει ασαφές.
Αυτή η μεγάλης κλίμακας μελέτη μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα αυτούς τους κινδύνους και δείχνει ότι χρειάζεται περισσότερη δράση—για παράδειγμα μέσω της βελτιστοποίησης του εμβολιασμού, της παθητικής ανοσοποίησης μακράς δράσης και της έγκαιρης πρόσβασης σε θεραπευτικά φάρμακα. «Απαιτείται επίσης τώρα περαιτέρω εργασία για την κατανόηση των διαφορών που παρατηρούνται μεταξύ καρκινοπαθών που λαμβάνουν θεραπεία και μη καρκινοπαθών και πώς η ηλικία, ο τύπος καρκίνου και η θεραπεία μπορεί να έχουν επηρεάσει τη θνησιμότητα ή την κλιμάκωση της φροντίδας, καθώς και την πιθανή επίδραση του εμβολιασμού και κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες». Ο καθηγητής Lance Turtle, του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, δήλωσε: «Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει το γεγονός ότι, ενώ ο COVID-19 έχει γίνει πολύ λιγότερος κίνδυνος για τους περισσότερους ανθρώπους, υπάρχουν ομάδες που είναι πολύ πιο ευάλωτες στις επιπτώσεις του COVID-19. Ενώ η κατάσταση έχει βελτιωθεί για αυτές τις ομάδες, ο κίνδυνος πιθανότατα δεν έχει υποχωρήσει σε αυτό που ήταν πριν από την πανδημία. «Για τους ασθενείς και τους γιατρούς που σκέφτονται τη θεραπεία του καρκίνου ή άλλες θεραπείες που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ο κίνδυνος του COVID-19 παραμένει ανησυχητικός».
