Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Παχυσαρκία Διαβήτης: Η απώλεια βάρους, ο γλυκαιμικός έλεγχος, το λιπώδες ήπαρ και η ανάγκη για ινσουλίνη έδειξαν βελτίωση σε ασθενείς τόσο με ανθεκτικό διαβήτη τύπου 2 όσο και με παχυσαρκία μετά την εμφύτευση μιας επένδυσης του εντέρου γνωστής ως Ενδοφραγμός (Ηνωμένες Πολιτείες). Ένα έτος, έδειξε δεδομένα.
Δύο χρόνια μετά την αφαίρεση της επένδυσης, το 80% των ασθενών συνέχισε να παρουσιάζει σημαντική βελτίωση, ενώ το 20% επέστρεψε στην αρχική του τιμή. Παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα στο Επαγγελματικό συνέδριο διαβήτη του Ηνωμένου Βασιλείου 2024, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Bob Ryder, MD, FRCP, από το Τμήμα Διαβήτη, Birmingham City Hospital, Μπέρμιγχαμ, Αγγλία, είχαν ως στόχο να αξιολογήσουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του Ενδοφραγμού, ως καθώς και διατήρηση της αποτελεσματικότητας 24 μήνες μετά την αφαίρεση της συσκευής. «Πιστεύουμε ότι ο Ενδοφραγμός βρίσκει τη θέση του μεταξύ του τέλους όλων των προηγούμενων μέτρων και της πιθανής επιλογής βαριατρικής χειρουργικής, και αυτά τα δεδομένα δείχνουν ότι μπορεί να οδηγήσει σε τεράστια απώλεια βάρους και βελτίωση στην A1c», δήλωσε ο Ryder σε συνέντευξή του. Σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο οι περισσότεροι ασθενείς είχαν ανταποκριθεί στη χρήση της συσκευής, ο Ράιντερ είπε: «Τα άτομα με παχυσαρκία είναι συχνά πολύ δυσαρεστημένοι και έχουν δοκιμάσει τα πάντα για πολλά χρόνια χωρίς αποτέλεσμα· ωστόσο, αυτή η επένδυση του εντέρου έδωσε την ευκαιρία να φύγουν από αυτήν την κατάσταση και συχνά γίνονται τόσο ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα που ήταν αποφασισμένοι να το διατηρήσουν και να συνεχίσουν με έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, συμπεριλαμβανομένης πολύ περισσότερης άσκησης».
Βολική, αναστρέψιμη διαδικασία
Συνολικά 90 διαδοχικοί ασθενείς από το Μπέρμιγχαμ, όλοι με μακροχρόνιο, ανεπαρκώς ελεγχόμενο διαβήτη τύπου 2 και παχυσαρκία, υποβλήθηκαν στη διαδικασία εμφύτευσης και 60 από αυτούς παρακολούθησαν επισκέψεις παρακολούθησης 2 χρόνια μετά την εμφύτευση. Σε αντίθεση με τις μόνιμες και πιο επεμβατικές διαδικασίες απώλειας βάρους, η συσκευή Ενδοφραγμού είναι αναστρέψιμη και εφοδιασμένη με μια απλή διαδικασία. Το λεπτό αδιαπέραστο χιτώνιο εισάγεται μέσω ενδοσκόπησης περίπου 1 ώρας, επιτρέποντας στον ασθενή να επιστρέψει στο σπίτι την ίδια μέρα. Γράφει τα πρώτα 60 εκατοστά του λεπτού εντέρου. Η χωνεμένη τροφή περνά μέσα από αυτό χωρίς απορρόφηση και στη συνέχεια έρχεται σε επαφή με το πάγκρεας και τους χολικούς χυμούς στο άλλο άκρο. Αυτό πυροδοτεί μια αλλαγή στον μεταβολισμό της γλυκόζης και των θρεπτικών συστατικών μέσω της ρύθμισης των ορμονών του εντέρου και των βακτηρίων του εντέρου, καθώς και της διαταραχής της ροής της χολής. «Επειδή η τροφή παρακάμπτει το λεπτό έντερο, η πρώτη φορά που συναντάμε το φαγητό είναι σε μια περιοχή όπου κανονικά δεν βρίσκεται και αυτό προκαλεί μια αντίδραση όπου στέλνονται σήματα στον εγκέφαλο να σταματήσει να τρώει», εξήγησε ο Ράιντερ. Λόγω άδειας χρήσης 1 έτους, η επένδυση του εντέρου αφαιρέθηκε μετά από ένα χρόνο μέσω ενδοσκοπικής διαδικασίας 30 λεπτών. Πάνω από το μισό Διατηρήθηκε πλήρης βελτίωση 2 χρόνια μετά την αφαίρεση Συνολικά 60/90 (66%) παρακολούθησαν επισκέψεις παρακολούθησης και περιελάμβαναν τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν.
Η μέση ηλικία ήταν 51,2 έτη, το 47% ήταν άνδρες, το 50% ήταν λευκοί, ο μέσος δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) ήταν 41,5 kg/m2 και η μέση A1c ήταν 9,3%. Η διάρκεια του διαβήτη τύπου 2 ήταν κατά μέσον όρο 11 χρόνια και το 60% έπαιρνε ινσουλίνη. Οι ασθενείς ακολούθησαν τις διατροφικές απαιτήσεις για την αρχική φάση μετά την εμφύτευση. «Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας, ακολούθησαν μια υγρή δίαιτα, στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της 2ης εβδομάδας — χυλό φαγητού και μετά τους είπαν να το μασήσουν πολύ καλά για να αποφύγουν το μπλοκάρισμα», είπε ο Ράιντερ. Η μέση απώλεια βάρους κατά την αφαίρεση της επένδυσης (στους 12 μήνες μετά την εμφύτευση) ήταν 16,7 kg (P <,001), ενώ ο ΔΜΣ μειώθηκε κατά μέσον όρο 6 kg/m2, η A1c μειώθηκε κατά μέσον όρο 1,8% και η μέση συστολική αρτηριακή πίεση κατά 10,9 mmHg. Λίγο περισσότερο από το ήμισυ (32/60, 53%) παρουσίασαν διατήρηση της πλήρως διατηρούμενης βελτίωσης 2 χρόνια μετά την αφαίρεση της επένδυσης — ορίζεται ως μη σημαντική διαφορά μετά από 2 χρόνια μεταξύ της απώλειας βάρους (μέσος όρος, 96-97 kg) και ομοίως για τη βελτίωση της A1c ( 7,6%-7,4%). Συνολικά (16/60, 27%) εμφάνισαν μερική σταθερή βελτίωση κατά τη διάρκεια των 2 ετών παρακολούθησης, με τον ΔΜΣ να αυξάνεται από μέσο όρο 116,8 kg σε 128,6 kg και την A1c να αυξάνεται από 7,5% σε 8,4%. Ενώ το 20% (12/60) επέστρεψε στην αρχική τιμή. Από τα 36/60 άτομα που χρησιμοποιούσαν ινσουλίνη πριν από τη θεραπεία μεΕνδοφραγμό, 10 (27,8%) δεν χρησιμοποιούσαν πλέον ινσουλίνη 2 χρόνια μετά την αφαίρεση.
Συνολικά 13/90 (14%) των ασθενών είχαν πρώιμη αφαίρεση της επένδυσης του εντέρου λόγω γαστρεντερικής αιμορραγίας (πέντε), απόστημα ήπατος (δύο), άλλο απόστημα (ένα) και γαστρεντερικά συμπτώματα (πέντε), αλλά όλοι έκαναν πλήρη ανάκαμψη; μετά την αφαίρεση, το πιο έμπειρο όφελος παρά την ανεπιθύμητη ενέργεια, ανέφερε ο Ryder. Η Sarah Davies, MBBCh, γιατρός στο Woodlands Medical Centre, στο Cardiff, στην Ουαλία, συμφώνησε ότι ο Ενδοφραγμός μπορεί να είναι μια βιώσιμη επιλογή για ασθενείς που παλεύουν με την παχυσαρκία. “Ως γενικοί γιατροί, είμαστε ο πρώτος σταθμός για αυτούς τους ασθενείς. Είναι πολύ νέος, δεν τον είχα ξανακούσει. Μου αρέσει που είναι ένας μη επεμβατικός τρόπος για τους ασθενείς μου να χάνουν βάρος και να το διατηρούν ακόμη και μετά την αφαίρεση του Ενδοφραγμού .”
Τα αποτελέσματα παρακολουθούνται σε ένα συνεχές παγκόσμιο μητρώο για να καθοριστεί εάν ο Ενδοφραγμός είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική θεραπεία για άτομα με διαβήτη τύπου 2 και παχυσαρκία. Ο Ράιντερ είπε ότι παρόμοια μελέτη με 3 χρόνια παρακολούθησης έδειξε παρόμοια αποτελέσματα. Περαιτέρω αποτελέσματα θα παρουσιαστούν από τον Ryder στην προσεχή συνάντηση της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας. Ο Ενδοφραγμός δεν είναι προς το παρόν εγκεκριμένος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αναμένει το σήμα CE του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρώπης, το οποίο ο κατασκευαστής ελπίζει ότι θα του δοθεί αυτό το καλοκαίρι. Η άδεια θα αφορά ασθενείς με ΔΜΣ 35-50 kg/m2.
