Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η ινουλίνη, ένας τύπος ινών που βρίσκεται σε ορισμένα φυτικά τρόφιμα και συμπληρώματα φυτικών ινών, προκαλεί φλεγμονή στο έντερο και επιδεινώνει τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου σε ένα προκλινικό μοντέλο, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από τους ερευνητές της Weill Cornell Medicine. Τα εκπληκτικά ευρήματα θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για θεραπευτικές δίαιτες που μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στην προώθηση της υγείας του εντέρου.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στις 20 Μαρτίου στο Journal of Experimental Medicine, δείχνει ότι η ινουλίνη, η οποία βρίσκεται σε τροφές όπως το σκόρδο, το πράσο και το σοκολατάκι, καθώς και τα συμπληρώματα φυτικών ινών και τα τρόφιμα με πρόσθετες ίνες, διεγείρει τα μικρόβια στο έντερο να απελευθερώσουν χολικά οξέα που αυξάνουν την παραγωγή μορίων που προάγουν τη φλεγμονή του εντέρου.
Μια τέτοια πρωτεΐνη, η IL-33, προκαλεί την ενεργοποίηση των κυττάρων του ανοσοποιητικού που ονομάζονται έμφυτα λεμφοειδή κύτταρα της ομάδας 2 (ILC2s), προκαλώντας μια υπερβολική ανοσολογική απόκριση παρόμοια με μια αλλεργική αντίδραση. Αυτή η υπερβολική ανοσολογική απόκριση στη συνέχεια επιδεινώνει την εντερική βλάβη και τα συμπτώματα σε ένα ζωικό μοντέλο φλεγμονώδους νόσου του εντέρου.
Διαιτητικές ίνες
Οι διαιτητικές ίνες, συμπεριλαμβανομένης της ινουλίνης, θεωρούνται απαραίτητο μέρος μιας υγιεινής διατροφής για τους περισσότερους ανθρώπους. Τα μικρόβια του εντέρου μετατρέπουν την ινουλίνη και άλλους τύπους διαιτητικών ινών σε λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας που ενεργοποιούν τα ανοσοκύτταρα που ονομάζονται ρυθμιστικά Τ κύτταρα, τα οποία βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής και έχουν άλλα ευεργετικά αποτελέσματα σε όλο το σώμα. Αυτό οδήγησε σε μια αξιοσημείωτη αύξηση στη χρήση διαιτητικών ινών ως πρόσθετου τόσο σε τρόφιμα όσο και σε συμπληρώματα, και η καθαρή ινουλίνη ή η πλούσια σε ινουλίνη ρίζα κιχωρίου είναι συχνά η κύρια πηγή των φυτικών ινών.
«Η ινουλίνη είναι πλέον παντού, από κλινικές δοκιμές μέχρι πρεβιοτικά και αναψυκτικά», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Mohammad Arifuzzaman, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Weill Cornell Medicine. Αυτός και οι συνάδελφοί του περίμεναν ότι η ινουλίνη θα είχε επίσης προστατευτικά αποτελέσματα στη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Βρήκαν όμως ακριβώς το αντίθετο.
Η χορήγηση ινουλίνης σε ποντίκια στο πλαίσιο ενός μοντέλου φλεγμονώδους νόσου του εντέρου αύξησε την παραγωγή ορισμένων χολικών οξέων από συγκεκριμένες ομάδες βακτηρίων του εντέρου. Τα αυξημένα χολικά οξέα ενίσχυσαν την παραγωγή μιας φλεγμονώδους πρωτεΐνης που ονομάζεται IL-5 από τα ILC2s. Τα ILC2 απέτυχαν επίσης να παράγουν μια πρωτεΐνη που προστατεύει τον ιστό που ονομάζεται αμφιρεγκουλίνη.
Ως απόκριση σε αυτές τις αλλαγές, το ανοσοποιητικό σύστημα προάγει την παραγωγή ανοσοκυττάρων που ονομάζονται ηωσινόφιλα, τα οποία ενισχύουν περαιτέρω τη φλεγμονή και τη βλάβη των ιστών. Προηγουμένως, μια μελέτη του 2022 από την ίδια ομάδα ερευνητών έδειξε ότι αυτή η πλημμύρα ηωσινόφιλων μπορεί να βοηθήσει στην προστασία από μολύνσεις από παράσιτα. Ωστόσο, στο μοντέλο της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, αυτή η αλυσιδωτή αντίδραση επιδείνωσε την εντερική φλεγμονή, την απώλεια βάρους και άλλα συμπτώματα όπως η διάρροια.
Σε μελέτες βασισμένες σε ασθενείς, η ομάδα ανέλυσε επίσης δείγματα ανθρώπινου ιστού, αίματος και κοπράνων από το Jill Roberts Institute for Research in Inflammatory Bowel Disease Live Cell Bank της Weill Cornell Medicine. Αυτή η ανάλυση αποκάλυψε ότι οι ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, όπως τα ποντίκια που τρέφονταν με ινουλίνη, είχαν υψηλότερα επίπεδα χολικών οξέων στο αίμα και τα κόπρανα τους και υπερβολικά επίπεδα ηωσινόφιλων στο έντερο τους σε σύγκριση με άτομα χωρίς την πάθηση.
Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι ο καταρράκτης φλεγμονής παρόμοιος με αυτόν στα ποντίκια που τρέφονται με ινουλίνη έχει ήδη ξεκινήσει σε ανθρώπους με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου και η διατροφική πρόσληψη ινουλίνης μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω την ασθένεια. Αυτές οι απροσδόκητες ανακαλύψεις μπορεί να εξηγήσουν γιατί οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες συχνά επιδεινώνουν τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου σε ασθενείς. Μπορεί επίσης να βοηθήσει τους επιστήμονες να αναπτύξουν θεραπευτικές δίαιτες για τη μείωση των συμπτωμάτων και της βλάβης του εντέρου σε ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου ή σχετικές παθήσεις.
