Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Νωτιαίος Μυελός: Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι ο σχηματισμός ουλής μετά από τραυματισμό του νωτιαίου μυελού είναι πιο περίπλοκος από ό,τι πιστεύαμε. Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει δύο τύπους περιαγγειακών κυττάρων ως βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν στον ουλώδη ιστό, ο οποίος εμποδίζει την αναγέννηση των νεύρων και τη λειτουργική αποκατάσταση. Αυτά τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο Nature Neuroscience, είναι επίσης σχετικά με άλλους τραυματισμούς του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού και θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε στοχευμένες θεραπείες για τη μείωση των ουλών και τη βελτίωση των αποτελεσμάτων.
Το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) έχει πολύ περιορισμένες θεραπευτικές ικανότητες. Τραυματισμοί από τροχαία ατυχήματα, αθλητικά περιστατικά ή αυτοάνοσες ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας συχνά οδηγούν σε μόνιμα λειτουργικά ελλείμματα. Ανεξάρτητα από την αιτία του τραυματισμού, το σώμα ανταποκρίνεται σχηματίζοντας ένα όριο γύρω από τον κατεστραμμένο ιστό, ο οποίος τελικά γίνεται μόνιμος ουλώδης ιστός. Ενώ ο ουλώδης ιστός σφραγίζει την κατεστραμμένη περιοχή, εμποδίζει επίσης τη λειτουργική αποκατάσταση. Μετά από τραυματισμούς του νωτιαίου μυελού, ο ουλώδης ιστός εμποδίζει την αναγέννηση των νευρικών ινών που συνδέουν τον εγκέφαλο με το σώμα, με αποτέλεσμα την παράλυση μετά από σοβαρούς τραυματισμούς. Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Christian Göritz στο Karolinska Institutet έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο σχηματίζεται ουλώδης ιστός στο κεντρικό νευρικό σύστημα ΚΝΣ.
Η ομάδα τώρα εντόπισε δύο διαφορετικούς τύπους περιαγγειακών κυττάρων, που επενδύουν διαφορετικά μέρη των αιμοφόρων αγγείων, ως τους κύριους συνεισφέροντες στον ινώδη ουλώδη ιστό μετά από τραυματισμό του νωτιαίου μυελού. Ανάλογα με τη θέση της βλάβης, οι δύο αναγνωρισμένοι τύποι κυττάρων συμβάλλουν διαφορετικά. «Βρήκαμε ότι η βλάβη στον νωτιαίο μυελό ενεργοποιεί τα περιαγγειακά κύτταρα κοντά στην κατεστραμμένη περιοχή και προκαλεί τη δημιουργία μυοϊνοβλαστών, οι οποίοι κατά συνέπεια σχηματίζουν επίμονο ουλώδη ιστό» εξηγεί ο πρώτος συγγραφέας Daniel Holl, ερευνητής στο Τμήμα Κυτταρικής και Μοριακής Βιολογίας. Εξετάζοντας λεπτομερώς τη διαδικασία σχηματισμού ουλής, οι ερευνητές ελπίζουν να εντοπίσουν συγκεκριμένους θεραπευτικούς στόχους για τον έλεγχο των ινωτικών ουλών.
Ο Christian Göritz, αντίστοιχος συγγραφέας και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, σημειώνει: “Η κατανόηση της κυτταρικής προέλευσης και σύνθεσης του ουλώδους ιστού είναι ένα κρίσιμο βήμα στην προσπάθειά μας να αναπτύξουμε μια θεραπεία που μειώνει τις ουλές και προάγει τη λειτουργική αποκατάσταση μετά από τραυματισμό του νωτιαίου μυελού. Τώρα ξέρουμε τα κύτταρα που πρέπει να στοχεύσουμε». Τα ευρήματα σχετίζονται, επίσης, με άλλους τραυματισμούς στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, που οδηγούν σε σχηματισμό ουλής.
