Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Διπολική Διαταραχή: Νέα έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο και δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό για τις εκθέσεις συναισθηματικών διαταραχών υπογραμμίζει ότι μεταξύ των Καναδών που είχαν προηγουμένως διαγνωστεί με διπολική διαταραχή, το 43% ήταν απαλλαγμένο από όλα τα διπολικά συμπτώματα και περίπου ένας στους τέσσερις (23,5%) είχε πλήρη ψυχική υγεία. Παρά αυτά τα ενθαρρυντικά ευρήματα, όσοι είχαν ιστορικό διπολικής διαταραχής είχαν πολύ λιγότερες πιθανότητες να ανθίσουν από τους συνομηλίκους τους.
Τα τρία τέταρτα όσων δεν είχαν ιστορικό διπολικών διαταραχών ήταν σε πλήρη ψυχική υγεία. «Ακόμη και μετά την καταμέτρηση διάφορων κοινωνικοδημογραφικών παραγόντων και παραγόντων υγείας, τα άτομα με ιστορικό διπολικής διαταραχής εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις για την επίτευξη πλήρους ψυχικής υγείας σε σύγκριση με εκείνα που δεν έχουν τέτοια διάγνωση» λέει η συγγραφέας Melanie J. Katz, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Ινστιτούτο για την πορεία ζωής και τη γήρανση. «Η αντιμετώπιση των πολύπλευρων αναγκών των ατόμων που ζουν με διπολική διαταραχή απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που περιλαμβάνει κοινωνική υποστήριξη, αποτελεσματικές στρατηγικές αντιμετώπισης και πρόσβαση σε κατάλληλους πόρους και υπηρεσίες». Η μελέτη, που αναλύει δεδομένα από την Καναδική Κοινοτική Έρευνα Υγείας-Ψυχική Υγεία του Στατιστικού Κέντρου του Καναδά συνέκρινε 555 Καναδούς με ιστορικό διπολικής διαταραχής με 20.530 ερωτηθέντες χωρίς τέτοιο ιστορικό.
Για να θεωρηθούν ότι έχουν πλήρη ψυχική υγεία, οι συμμετέχοντες έπρεπε να είναι απαλλαγμένοι από οποιαδήποτε ψυχική ασθένεια τον περασμένο χρόνο, συμπεριλαμβανομένης της διπολικής διαταραχής, της κατάθλιψης και των διαταραχών χρήσης ουσιών ή του αυτοκτονικού ιδεασμού. Έπρεπε επίσης να αναφέρουν σχεδόν καθημερινά την κοινωνική και ψυχολογική ευεξία και την ευτυχία ή την ικανοποίηση από τη ζωή. «Η παρουσία ενός έμπιστου προσώπου αναδείχθηκε ως ο παράγοντας με τη μεγαλύτερη επιρροή για την επίτευξη πλήρους ψυχικής υγείας», λέει ο συν-συγγραφέας Ishnaa Gulati, πρόσφατος πτυχιούχος Master of Public Health από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας Dalla Lana του Πανεπιστημίου του Τορόντο. «Η υιοθέτηση της πνευματικότητας ως μηχανισμού αντιμετώπισης και η απουσία χρόνιου πόνου προσδιορίστηκαν επίσης ως ισχυροί προγνωστικοί παράγοντες για την ψυχολογική άνθηση». Οι παρεμβάσεις που έχουν σχεδιαστεί για να ενισχύσουν υποστηρικτικά περιβάλλοντα, να ενισχύσουν τους κοινωνικούς δεσμούς, να ενισχύσουν τους μηχανισμούς αντιμετώπισης και να αντιμετωπίσουν προβλήματα σωματικής υγείας, όπως ο χρόνιος πόνος, θα μπορούσαν να ενδυναμώσουν τα άτομα με διπολική διαταραχή να πλοηγηθούν πιο αποτελεσματικά στην πορεία τους προς την αποκατάσταση και την ανθεκτικότητα, υποστηρίζουν οι συγγραφείς.
Η μελέτη βρήκε επίσης υψηλότερο επιπολασμό της πλήρους ψυχικής υγείας μεταξύ των παντρεμένων ατόμων, των ηλικιωμένων ερωτηθέντων, εκείνων με υψηλότερο εισόδημα και εκείνων που δεν έχουν ιστορικό κατάχρησης ναρκωτικών ή αλκοόλ κατά τη διάρκεια της ζωής τους. «Οι περισσότερες έρευνες σε άτομα με διπολική διαταραχή απέτυχαν να επικεντρωθούν στην αποκατάσταση και τη βέλτιστη λειτουργία», λέει η Esme Fuller-Thomson, καθηγήτρια στον Παράγοντα-Inwentash στη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας του Πανεπιστημίου του Τορόντο και διευθύντρια του Ινστιτούτου για την πορεία ζωής και τη γήρανση. «Ελπίζουμε ότι όσοι πάσχουν από τη διαταραχή και τα αγαπημένα τους πρόσωπα και οι επαγγελματίες υγείας θα ενθαρρυνθούν να μάθουν ότι το ένα τέταρτο των ερωτηθέντων που είχαν προηγουμένως διπολική διαταραχή τώρα ευημερούν και είναι ευτυχισμένοι ή ικανοποιημένοι με τη ζωή τους σχεδόν κάθε μέρα». «Η έρευνά μας υπογραμμίζει τις περίπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με διπολική διαταραχή και την πολύπλευρη φύση της ανάρρωσης», δήλωσε η Fuller-Thomson. “Με τον εντοπισμό των βασικών παραγόντων που συμβάλλουν στην πλήρη ψυχική υγεία, τα ευρήματά μας προσφέρουν αξιόπιστες γνώσεις για κλινικούς ιατρούς και επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Οι προσαρμοσμένες παρεμβάσεις μπορούν να υποστηρίξουν αυτόν τον πληθυσμό στην επίτευξη όχι μόνον ύφεσης των συμπτωμάτων, αλλά και συνολικής ευεξίας.”
