Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!H Νέα Δημοκρατία έχασε αρκετές μονάδες στις πρόσφατες ευρωεκλογές, αλλά η μεγάλη αναταραχή του πολιτικού συστήματος σημειώνεται στην Κεντροαριστερά, με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να είναι στη δίνη σφοδρών εσωκομματικών συγκρούσεων.
Στην κυβέρνηση παρακολουθούν όσα συμβαίνουν, εστιάζοντας, σύμφωνα με την εφημερίδα Καθημερινή, σε τρία συν ένα σημεία:
• Πρώτον, η αναταραχή των κομμάτων της Κεντροαριστεράς αποτελεί για τη Ν.Δ. την ιδανική ευκαιρία σύγκρισης και την απόδειξη πως είναι ένα κόμμα «με άλλο DNA και ιδιοσυγκρασία». Δεν είναι τυχαίο πως μετά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της περασμένης Τετάρτης, από το Μαξίμου σημείωναν πως η κριτική που έγινε από τους «γαλάζιους» βουλευτές ήταν «σε απολύτως κόσμια πλαίσια» και ουδέποτε ξέφυγε από τα όρια, σε αντίθεση με τα άλλα κόμματα που ο πόλεμος έχει και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. «Αυτή ήταν πάντα η κουλτούρα της Ν.Δ.», σημείωνε κυβερνητική πηγή, θέλοντας να αναδείξει τη διαφορετική προσέγγιση.
• Δεύτερον, για τη Ν.Δ. ο πόλεμος στην Κεντροαριστερά αποτελεί ένα έξτρα επιχείρημα κατευνασμού των δικών της εσωκομματικών προβλημάτων. «Την ώρα που τα δύο κόμματα σπαράσσονται, καλό είναι οι δικοί μας βουλευτές να μη μεταφέρουν την εσωστρέφεια στη Ν.Δ. και να σταθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων», αναφέρει κυβερνητική πηγή, που με αυτόν τον τρόπο ζητάει να πέσουν οι τόνοι και η Ν.Δ. να συνεχίσει να εμφανίζεται σοβαρό κόμμα, σε αντιδιαστολή με το «όλοι εναντίον όλων» των άλλων δύο κομμάτων.
• Τρίτο στοιχείο που σημειώνουν από το Μαξίμου είναι πως η αναταραχή στα δύο κόμματα δείχνει αυτό που οι πολίτες έχουν επιβεβαιώσει με την ψήφο τους: πως δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης για τη χώρα. «Αν κάποιος θεωρεί πως είτε το ΠΑΣΟΚ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν εναλλακτική πρόταση για τη χώρα, τότε να μας το πει», αναφέρει κυβερνητική πηγή.
Η άλλοτε παρουσία του Αλέξη Τσίπρα είναι βέβαιο πλέον πως λειτουργούσε συσπειρωτικά για τη Ν.Δ. «Τώρα, τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβάρους;», είναι το ερώτημα πολλών, με τον φόβο η Ν.Δ. να μην ξέρει ποιος είναι ο αντίπαλός της –ή ακόμη χειρότερα να μην έχει αντίπαλο– να είναι ένας υπαρκτός πλέον κίνδυνος.
