Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Πάρα πολύ διάδρομο; Καλά νέα για όλους τους δρομείς σε διάδρομο που υποφέρουν από επίμονους και επώδυνους νάρθηκες κνήμης: Μια μικρή προπόνηση στο βάδισμα σε εξωτερικούς χώρους μπορεί να βοηθήσει, σύμφωνα με νέα έρευνα. Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή διαπίστωσε ότι τέσσερις εβδομάδες προπόνησης βάδισης σε εξωτερικούς χώρους, εκτός από τις ασκήσεις στο σπίτι που συχνά συνταγογραφούνται για νάρθηκες κνήμης, οδήγησαν σε βελτιωμένη εμβιομηχανική τρεξίματος ακόμη και όταν οι δρομείς χρησιμοποιούσαν διάδρομο. Αυτές οι βελτιώσεις περιελάμβαναν τη μείωση του χρόνου που τα πόδια των δρομέων ήρθαν σε επαφή με το έδαφος ή τον διάδρομο, ένας πρόσφατος εντοπισμένος συνεισφέρων στους νάρθηκες κνήμης.
Με βάση τα αποτελέσματα της δοκιμής, οι ερευνητές, συμπεριλαμβανομένου του εμπειρογνώμονα αθλητικής ιατρικής UVA Health, David J. Hryvniak, DO, συνιστούν στους κλινικούς γιατρούς να αρχίσουν να περιλαμβάνουν προπόνηση βάδισης σε εξωτερικό χώρο ως μέρος προγραμμάτων αποκατάστασης για ασθενείς που αγωνίζονται με χρόνιους νάρθηκες κνήμης. “Αυτό είναι ένα σημαντικό εύρημα για τους κλινικούς ιατρούς, καθώς αυτό μας δίνει ένα εργαλείο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να βοηθήσουμε αυτούς τους δρομείς”, δήλωσε ο Hryvniak, ειδικός στην ιατρική του τρεξίματος που είναι μέλος της UVA Health’s Runner’s Clinic. «Αυτές οι ενδείξεις προπόνησης στο βάδισμα μπορούν να είναι εύκολο να προστεθούν σε ένα πρόγραμμα απεξάρτησης για να βοηθήσουν τους ασθενείς να βελτιώσουν τη μηχανική του τρεξίματος που μπορεί να οφείλεται σε πολλούς κοινούς τραυματισμούς στο τρέξιμο».
Καταπραϋντικοί νάρθηκες κνήμης
Επηρεάζοντας περίπου το 40% όλων των δρομέων, οι νάρθηκες κνήμης αρχίζουν συνήθως ως ευαισθησία στο κάτω πόδι που εξαφανίζεται μετά την άσκηση. Αλλά για τους τακτικούς δρομείς, αυτός ο πόνος μπορεί να επιδεινωθεί και να γίνει επίμονος. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι νάρθηκες κνήμης μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε κατάγματα λόγω στρες. Προηγούμενη έρευνα έχει βρει ότι σύντομες σειρές μαθημάτων προπόνησης στο βάδισμα σε εξωτερικούς χώρους μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον πόνο της κνήμης για τους δρομείς εξωτερικού χώρου. Αλλά οι ειδικοί ήταν αβέβαιοι εάν αυτά τα οφέλη θα μεταφερθούν στην επίπεδη, κανονική επιφάνεια του τρεξίματος σε διάδρομο. Αυτό ώθησε μια διεπιστημονική ομάδα ερευνητών – από το Κολέγιο Τεχνών & Επιστημών της UVA, τη Σχολή Εκπαίδευσης και τη Σχολή Ιατρικής, καθώς και από το Πανεπιστήμιο της Κοινοπολιτείας της Βιρτζίνια, το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Πλύμουθ και το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Τσάπελ Χιλ- να ξεκινήσουν μια τυχαιοποιημένη δοκιμή
Μάθετε εάν η προπόνηση βάδισης σε εξωτερικούς χώρους θα ωφελούσε τους χρήστες του διαδρόμου.
Στην έρευνα συμμετείχαν 17 δρομείς σε διάδρομο μεταξύ 18 και 45 ετών που έτρεχαν τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα και υπέφεραν από πόνους στο κάτω πόδι κατά τη διάρκεια ή μετά το τρέξιμο για τουλάχιστον ένα μήνα. Οι εθελοντές χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: Η μία ομάδα έλαβε τέσσερις εβδομάδες εκπαίδευσης σε υπαίθριο βάδισμα και πραγματοποίησε συνήθως συνταγογραφούμενες ασκήσεις ενδυνάμωσης στο σπίτι, ενώ η άλλη ομάδα έκανε μόνο τις ασκήσεις στο σπίτι. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης στο βάδισμα, οι συμμετέχοντες έλαβαν “δονητική ανάδραση” -που σημαίνει ότι ένιωσαν λίγο κραδασμό- όταν ειδικοί αισθητήρες στα παπούτσια τους εντόπισαν ότι τα πόδια τους ήταν σε επαφή με το έδαφος για πάρα πολύ καιρό. Αυτό τους βοήθησε να βελτιώσουν τον βηματισμό και το βάδισμά τους για να μειώσουν αυτόν τον πιθανό παράγοντα που συμβάλλει στους νάρθηκες κνήμης. Στο τέλος της περιόδου μελέτης, και οι δύο ομάδες είδαν βελτιώσεις στη δύναμη στα πόδια τους. Αλλά οι εκπαιδευτές βάδισης είχαν επίσης βελτιωμένη τεχνική τρεξίματος, ή αυτό που οι ερευνητές αποκαλούν «ευνοϊκές προσαρμογές στη μηχανική βάδισης τρεξίματος».
Και, σίγουρα, αυτές οι βελτιώσεις στο βάδισμα παρατηρήθηκαν τόσο κατά τη διάρκεια τρεξίματος σε εξωτερικό χώρο όσο και κατά τη διάρκεια τρεξίματος σε διάδρομο. Αυτό υποδηλώνει ότι η προπόνηση βάδισης σε εξωτερικούς χώρους θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό νέο εργαλείο για να βοηθήσει τους χρήστες του διαδρόμου να εργαστούν χωρίς πόνο στον ιδρώτα, λένε οι ερευνητές. «Οι νάρθηκες κνήμης είναι ένας πολύ συνηθισμένος τραυματισμός στο τρέξιμο, ειδικά με όσους είναι νέοι στο άθλημα», είπε ο Hryvniak. «Αυτές οι ενδείξεις βάδισης είναι κάτι που έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι ασθενείς κυριολεκτικά «σε τρέξιμο». Οι ερευνητές δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο Journal of Biomechanics. Η ερευνητική ομάδα αποτελούνταν από τους Alexandra F. DeJong Lempke, Stephanie L. Stephens, Xavier D. Thompson, Joseph M. Hart, Hryvniak, Jordan S. Rodu και Jay Hertel. Οι συγγραφείς δεν έχουν κανένα οικονομικό συμφέρον για το έργο.
