Στο Ελεγκτικό Συνέδριο η παραχώρηση της Αττικής Οδού

Κατατέθηκε την περασμένη Παρασκευή η νέα σύμβαση παραχώρησης της Αττικής Οδού. Το ΤΑΙΠΕΔ μέσα σε χρόνο ρεκόρ κατάφερε να υποβάλλει για έγκριση τη μεγαλύτερη παραχώρηση περιουσιακού στοιχείου του Δημοσίου, μέσα σε λιγότερο από 3 χρόνια. Σημειώνεται ότι ο διαγωνισμός ξεκίνησε Γενάρη του 2022 με τη δημοσιοποίηση της Πρόσκλησης Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος (RFP) και σε λιγότερο από 30 μήνες η σύμβαση οδηγείται προς έγκριση στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Με δεδομένο ότι άλλες αξιοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, μικρότερης οικονομικής σημασίας και μεγέθους, χρειάστηκαν πολλά περισσότερα χρόνια για να ολοκληρωθούν, η ταχύτητα με την οποία σημειώθηκε στη μεγαλύτερη ιστορικά παραχώρηση της χώρας (3,27 δισ. ευρώ) είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Σε αυτό, όπως έχουμε γράψει και άλλη φορά, έχει να κάνει με το ότι, με μεγάλη ενάργεια η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ εισηγήθηκε (και η κυβέρνηση αποδέχθηκε), η παραχώρηση του άξονα να διαχωριστεί με τις όποιες επεκτάσεις του. Αν οι επεκτάσεις του άξονα ήταν μέσα στη νέα σύμβαση παραχώρησης, πιθανώς ακόμη να μην είχαν υποβληθεί οι προσφορές…

Έχουν μια ειδική αντίληψη περί λογοδοσίας και τήρησης των νόμων οι κρατικές επιχειρήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Εγνατία Οδός Α.Ε., η οποία στο τέλος του περασμένου Απριλίου παρουσίασε τα αποτελέσματα της μακρινής χρήσης του 2020. Η τελευταία φορά που είχαν ανακοινωθεί αποτελέσματα ήταν το Φθινόπωρο του 2021, όταν η κρατική εταιρεία, με μεγάλη βέβαια καθυστέρηση, παρουσίασε τα αποτελέσματα της χρήσης του 2019. Αξίζει να σημειωθεί ότι η φιλοτιμία που έδειξε η διοίκηση της Εγνατίας Οδού να δημοσιεύει πριν από δύο μήνες τα αποτελέσματα του 2020, έγινε και αυτή με «φοβέρα». Η εταιρεία δέχτηκε την «κόκκινη» κάρτα από το Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ) που της απαγόρευσε συνολικά τις δημοσιοποιήσεις της. Αλλά κι εδώ αυτό έγινε με σκόντο. Η απαγόρευση της δημοσιοποίησης στοιχείων της Εγνατίας Οδού, ήρθε με καθυστέρηση τουλάχιστον 2 ετών από το ΓΕΜΗ, κάτι που δεν συμβαίνει π.χ. στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Φαίνεται επομένως ότι στις συγκεκριμένες (κρατικές) επιχειρήσεις οι νόμοι είναι πιο… εύκαμπτοι απ’ ότι στις ιδιωτικές.