Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η βροχή μετεωριτών των Περσείδων θα κορυφωθεί αυτό το Σαββατοκύριακο καθώς η Γη κάνει μια ετήσια βουτιά μέσα από τα συντρίμμια που αφήνει πίσω του ένας κομήτης 109P/Swift-Tuttle. Η κορυφαία δραστηριότητα της βροχής μετεωριτών των Περσείδων θα σημειωθεί γύρω στις 04:00 EDT (0800 GMT) της Κυριακής 13 Αυγούστου.
Περσείδες: Τι είναι αυτό το φαινόμενο;
Οι Περσείδες είναι ένα ετήσιο αποκορύφωμα για τους κυνηγούς μετεωριτών που, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, μπορούσαν να δουν έως και 100 βολίδες και ίχνη φωτός την ώρα από τη βροχή μετεωριτών, σύμφωνα με τα Βασιλικά Μουσεία του Γκρίνουιτς, με ακόμη περισσότερες πιθανώς ορατές στην κορυφή της βροχής.
Φέτος, η βροχή των μετεωριτών των Περσείδων είναι ενεργή μεταξύ 17 Ιουλίου και 24 Αυγούστου. Οι Περσείδες πήρε το όνομά της από το γεγονός ότι οι μετεωρίτες τους φαίνονται να κατευθύνονται προς τη Γη από τον αστερισμό του Περσέα. Οι αστρονόμοι αποκαλούν το σημείο από το οποίο εμφανίζονται μετεωρίτες να ρέουν το ακτινοβόλο.
Αυτό σημαίνει ότι η καλύτερη στιγμή για να δείτε τη βροχή των μετεωριτών των Περσείδων είναι όταν η ακτινοβολία στον Περσέα είναι πάνω από τον ορίζοντα. Για τους παρατηρητές ουρανού που εδρεύουν στην πόλη της Νέας Υόρκης, το ακτινοβόλο σημείο των Περσείδων είναι κυκλικό, που σημαίνει ότι είναι πάντα πάνω από το κεφάλι, που σημαίνει ότι η βροχή μετεωριτών είναι ορατή όλη τη νύχτα αφού δύσει ο ήλιος και ο ουρανός έχει σκοτεινιάσει.
Σε ευνοϊκές καιρικές συνθήκες και μακριά από πηγές φωτός με βάση τη Γη, το In the Sky εκτιμά ότι οι παρατηρητές του ουρανού που παρατηρούσαν την κορυφή των Περσείδων την Κυριακή θα μπορούσαν να δουν έως και 141 μετεωρίτες την ώρα. Οι μετεωρίτες των Περσείδων μπορεί να φαίνεται ότι ρέουν στη Γη από τα μακρινά αστέρια του αστερισμού του Περσέα, αλλά η πραγματική προέλευση των μετεωριτών βρίσκεται στο ηλιακό σύστημα.
Η βροχή μετεωριτών Περσείδων προέρχεται από ένα σύννεφο συντριμμιών που άφησε στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα ο κομήτης 109P/Swift-Tuttle, ανεπίσημα γνωστός ως Comet Swift-Tuttle. Ένα σώμα πλάτους 26 χιλιομέτρων από σκόνη, πάγο, βράχο και σκούρο οργανικό υλικό, ο κομήτης Swift–Tuttle περιφέρεται γύρω από τον ήλιο με ταχύτητα 93.600 μίλια την ώρα. Παρά το γεγονός ότι ταξιδεύει με ταχύτητες 60 φορές μεγαλύτερες από την τελική ταχύτητα ενός μαχητικού τζετ εδώ στη Γη, ο κομήτης Swift–Tuttle χρειάζεται ακόμα 133 γήινα χρόνια για να περιστραφεί πλήρως γύρω από τον ήλιο.
Όταν ο κομήτης πλησιάζει τον ήλιο, η ακτινοβολία από το αστέρι μας τον θερμαίνει προκαλώντας τον συμπαγή πάγο να μετατραπεί αμέσως σε αέριο, μια διαδικασία που ονομάζεται εξάχνωση. Καθώς αυτό το αέριο διαφεύγει από τον κομήτη, απομακρύνει θραύσματα πάγου, σκόνης και βράχου. Αυτό αφήνεται γύρω από τον ήλιο ως σύννεφα από χοντροκομμένα συντρίμμια, τα οποία ισοπεδώνονται, δημιουργώντας ένα ρεύμα από κομήτο υλικό γύρω από τον ήλιο.
Καθώς η Γη κάνει το δικό της ετήσιο ταξίδι γύρω από τον ήλιο, κάθε καλοκαίρι μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου περνά μέσα από αυτό το ρεύμα συντριμμιών. Όπως συμβαίνει, θραύσματα πάγου και σκόνης εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητες τόσο μεγάλες όσο 130.000 μίλια την ώρα.
Τα συντρίμμια κάνουν τον αέρα μπροστά του να συμπιέζεται και να θερμαίνεται σε χιλιάδες βαθμούς. Ως αποτέλεσμα, σε υψόμετρο μεταξύ περίπου 44 μιλίων (70 km) και 62 μιλίων (100 km) πάνω από τη Γη, μεγαλύτερα θραύσματα βράχου και πάγου εκρήγνυνται ως φωτεινές βολίδες. Μικρότερα θραύσματα συντριμμιών μπορούν να περάσουν περαιτέρω στην ατμόσφαιρα της Γης καθώς εξατμίζονται, με αυτή την πιο σταδιακή καταστροφή να αφήνει μεγαλύτερες λωρίδες φωτός στο πέρασμά τους.
