Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Κενώσεις Συχνότητα: Νέα έρευνα από το Ινστιτούτο Συστημάτων Βιολογίας (ISB) υποδηλώνει ότι η συχνότητα των κινήσεων του εντέρου συνδέεται με τη μακροπρόθεσμη υγεία. Μια ερευνητική ομάδα υπό την ηγεσία του Ινστιτούτου Συστημάτων Βιολογίας ISB εξέτασε τα κλινικά δεδομένα, τον τρόπο ζωής και τα δεδομένα πολλών ομικών περισσότερων από 1.400 υγιών ενηλίκων.
Το πόσο συχνά οι άνθρωποι κάνουν κενώσεις, βρήκαν, ότι μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση στη φυσιολογία και την υγεία κάποιου. Τα ευρήματά τους δημοσιεύονται στο Cell Reports Medicine στις 16 Ιουλίου. Οι ερευνητές διερεύνησαν δεδομένα από συναινούντες συμμετέχοντες της καταναλωτικής εταιρείας ευεξίας Arivale. Η ομάδα εστίασε σε γενικά υγιείς ενήλικες και απέκλεισε εκείνους με ορισμένες παθήσεις υγείας ή χρήση φαρμάκων. Η ερευνητική ομάδα κατηγοριοποίησε την αυτοαναφερόμενη συχνότητα κενώσεων σε τέσσερις ομάδες: δυσκοιλιότητα (μία ή δύο κενώσεις την εβδομάδα), χαμηλή φυσιολογική (μεταξύ τριών και έξι κενώσεων την εβδομάδα), υψηλή φυσιολογική (μεταξύ μίας και τριών κενώσεων ανά ημέρα), και διάρροια. Αφού κατηγοριοποιήθηκε, η ομάδα αναζήτησε συσχετίσεις μεταξύ της συχνότητας της κινητικότητας του εντέρου και παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των δημογραφικών στοιχείων, της γενετικής, του μικροβιώματος του εντέρου, των μεταβολιτών του αίματος και της χημείας του πλάσματος.
Η μελέτη έδειξε ότι η ηλικία, το φύλο και ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) συσχετίστηκαν σημαντικά με τη συχνότητα των κινήσεων του εντέρου. Συγκεκριμένα, οι νεότεροι, οι γυναίκες και εκείνοι με χαμηλότερο ΔΜΣ έτειναν να έχουν λιγότερο συχνές κενώσεις. «Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει πώς η συχνότητα των κινήσεων του εντέρου μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο στη λειτουργία του οικοσυστήματος του εντέρου», δήλωσε ο Johannes Johnson-Martinez, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Συγκεκριμένα, εάν τα κόπρανα κολλήσουν πολύ καιρό στο έντερο, τα μικρόβια καταναλώνουν όλες τις διαθέσιμες διαιτητικές ίνες, τις οποίες ζυμώνουν σε ευεργετικά λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας. Μετά από αυτό, το οικοσύστημα μεταβαίνει σε ζύμωση πρωτεϊνών, η οποία παράγει αρκετές τοξίνες που μπορούν να μπουν στην κυκλοφορία του αίματος».
Πράγματι, οι ερευνητές έδειξαν επίσης ότι η μικροβιακή σύνθεση των μικροβιωμάτων του εντέρου των συμμετεχόντων στη μελέτη ήταν ένα ενδεικτικό σημάδι της συχνότητας των κινήσεων του εντέρου. Τα βακτήρια του εντέρου που ζυμώνουν τις ίνες, που συχνά συνδέονται με την υγεία, φάνηκε να ευδοκιμούν σε μια «ζώνη Goldilocks» της συχνότητας των κινήσεων του εντέρου, όπου οι άνθρωποι έκαναν κένωση από μία έως δύο φορές την ημέρα. Ωστόσο, τα βακτήρια που σχετίζονται με τη ζύμωση πρωτεϊνών ή την ανώτερη γαστρεντερική οδό έτειναν να εμπλουτίζονται σε εκείνα με δυσκοιλιότητα ή διάρροια, αντίστοιχα. Παρομοίως, αρκετοί μεταβολίτες του αίματος και χημικές χημικές ουσίες του πλάσματος έδειξαν σημαντικές συσχετίσεις με τη συχνότητα των κινήσεων του εντέρου, υποδηλώνοντας πιθανούς δεσμούς μεταξύ της υγείας του εντέρου και του κινδύνου χρόνιων ασθενειών.
Συγκεκριμένα, μικροβιακά υποπροϊόντα ζύμωσης πρωτεϊνών που είναι γνωστό ότι προκαλούν βλάβες στα νεφρά, όπως η p-κρεσόλη-θειική και η ινδοξυλ-θειική, εμπλουτίστηκαν στο αίμα ατόμων που ανέφεραν δυσκοιλιότητα, ενώ οι κλινικές χημείες που σχετίζονται με ηπατική βλάβη ήταν αυξημένες σε άτομα που ανέφεραν διάρροια. Τα επίπεδα του θειικού ινδοξυλίου στο αίμα, ειδικότερα, συσχετίστηκαν σημαντικά με μειωμένη νεφρική λειτουργία, παρέχοντας προκαταρκτική υποστήριξη για μια αιτιώδη σύνδεση μεταξύ της συχνότητας των κινήσεων του εντέρου, του μικροβιακού μεταβολισμού του εντέρου και της βλάβης οργάνων σε αυτήν την υγιή ομάδα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι όσοι ανέφεραν ότι τρώνε μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, καλύτερη ενυδάτωση και τακτική άσκηση έτειναν να βρεθούν στη ζώνη Goldilocks για την κίνηση του εντέρου. «Η χρόνια δυσκοιλιότητα έχει συσχετιστεί με νευροεκφυλιστικές διαταραχές και με την εξέλιξη της χρόνιας νεφρικής νόσου σε ασθενείς με ενεργή νόσο», δήλωσε ο Δρ Sean Gibbons, αναπληρωτής καθηγητής ISB και αντίστοιχος συγγραφέας της εργασίας.
«Ωστόσο, δεν ήταν σαφές εάν οι ανωμαλίες της κινητικότητας του εντέρου είναι ή όχι πρώιμοι οδηγοί χρόνιας νόσου και βλάβης οργάνων ή εάν αυτές οι αναδρομικές συσχετίσεις σε άρρωστους ασθενείς είναι απλώς μια σύμπτωση. «Εδώ, σε έναν γενικά υγιή πληθυσμό, δείχνουμε ότι η δυσκοιλιότητα, συγκεκριμένα, σχετίζεται με τα επίπεδα στο αίμα των τοξινών που προέρχονται από μικρόβια που είναι γνωστό ότι προκαλούν βλάβες στα όργανα, πριν από οποιαδήποτε διάγνωση ασθένειας», είπε ο Gibbons. Η μελέτη διερεύνησε επίσης συσχετίσεις μεταξύ της συχνότητας των κινήσεων του εντέρου και του άγχους και της κατάθλιψης, υποδεικνύοντας ότι το ιστορικό ψυχικής υγείας συνδέεται με το πόσο συχνά κάποιος κάνει κακώσεις. «Συνολικά, αυτή η μελέτη δείχνει πώς η συχνότητα των κινήσεων του εντέρου μπορεί να επηρεάσει όλα τα συστήματα του σώματος και πώς η ανώμαλη συχνότητα κενώσεων μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη χρόνιων ασθενειών», είπε ο Gibbons. «Αυτές οι ιδέες θα μπορούσαν να ενημερώσουν στρατηγικές για τη διαχείριση της συχνότητας των κινήσεων του εντέρου, ακόμη και σε υγιείς πληθυσμούς, για τη βελτιστοποίηση της υγείας και της ευεξίας».
