Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν να κάνουν με το απροσδόκητο. Όσο εμβληματικός κι αν είναι ο Σηκουάνας, με τα γραφικά πλεονεκτήματα σημείων της πόλης όπως ο Πύργος του Άιφελ και το Μουσείο Ορσέ, είναι επίσης ένα μολυσμένο υδάτινο σώμα. Υπάρχουν αρκετοί κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία που η πόλη έχει απαγορεύσει το κολύμπι στον Σηκουάνα για περισσότερα από 100 χρόνια.
Αλλά οι διοργανωτές των Ολυμπιακών Αγώνων ήθελαν να το αλλάξουν αυτό, έστω και προσωρινά, οργανώνοντας το τμήμα μαραθωνίου κολύμβησης και κολύμβησης του τριάθλου στο ποτάμι. Έτσι διοχέτευσαν 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή μιας τεράστιας δεξαμενής κάτω από τον Σηκουάνα για να συγκρατούν τα όμβρια ύδατα κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων και καταιγίδων. Στη συνέχεια, το νερό στη δεξαμενή διοχετεύεται, σταδιακά, σε μια εγκατάσταση λυμάτων όπου επεξεργάζεται και στη συνέχεια το καθαρό νερό ρέει πίσω στον Σηκουάνα.
Αλλά από τα τέλη Ιουλίου, οι δοκιμές συνεχίζονται για να αποκαλύπτουν μη ασφαλή επίπεδα βακτηρίων —ιδιαίτερα E. coli και εντερόκοκκου— στο νερό. Τα επίπεδα ποικίλλουν, ανάλογα με διάφορους παράγοντες, από την ποσότητα της βροχής έως τον αριθμό των ηλιόλουστων ημερών και την ταχύτητα του ρεύματος στον ποταμό. Από τις 24 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου, το ποτάμι ήταν αποδεκτό για κολύμπι, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, σε έξι στις εννέα ημέρες, σύμφωνα με εβδομαδιαίες αναφορές που δημοσιεύτηκαν από αξιωματούχους του Παρισιού.
Ωστόσο, σε μια προσπάθεια να δείξουν στον κόσμο την εμπιστοσύνη τους στην καθαριότητα και την ασφάλεια του Σηκουάνα, η δήμαρχος του Παρισιού Anne Hidalgo και ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του Παρισιού 2024, Tony Estanguet, βούτηξαν για λίγα λεπτά στις 17 Ιουλίου, βυθίζοντας ακόμη και το κεφάλι τους κάτω από το νερό για μερικά χτυπήματα ελεύθερου στυλ. «Μετά τους Αγώνες θα έχουμε μια πισίνα στο ποτάμι για όλους τους ανθρώπους», είπε η Hidalgo μετά τη βουτιά της.
Το αν συμβεί αυτό παραμένει ακόμα αβέβαιο, με οργανισμούς όπως ο ΕΟΔΥ να ανησυχεί. Η τελική απόφαση για το αν θα διεξαχθεί το τμήμα μαραθωνίου κολύμβησης και κολύμβησης του τριάθλου στο ποτάμι θα ληφθεί από τα αντίστοιχα όργανα διοίκησης των αθλημάτων, ανάλογα με τα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι αξιωματούχοι του Παρισιού από την προηγούμενη ημέρα και το πρωί των προγραμματισμένων αγώνων.
Αυτό υποθέτει, φυσικά, ότι η εργαστηριακή δοκιμή για το E.coli μπορεί να γίνει αρκετά γρήγορα για να παρέχει αξιόπιστες μετρήσεις, λέει η Natalie Exum, επίκουρη καθηγήτρια περιβαλλοντικής υγείας και μηχανικής στο Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health. «Χρειάζονται περίπου 24 ώρες για να καλλιεργηθούν βακτήρια E. coli», λέει. «Μπορεί να υπάρχει κάποιος άλλος δείκτης μεσολάβησης για βακτήρια που χρησιμοποιούν, αλλά δεν είναι ότι μπορείς να κολλήσεις κάτι στο νερό και να ξέρεις πόσα E. coli υπάρχουν εκείνη τη στιγμή».
Εάν το ποτάμι συνεχίσει να έχει κυμαινόμενα επίπεδα ρύπων, υπάρχουν κίνδυνοι για την υγεία που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι αθλητές εάν οι υπεύθυνοι αποφασίσουν ότι το ποτάμι είναι ασφαλές για κολύμπι κατά τη διάρκεια του προγραμματισμένου αγώνα. Οι πιο συνηθισμένοι οργανικοί ρύποι—Ε. coli και τα βακτήρια εντερόκοκκου—ευθύνονται για γαστρεντερικές ασθένειες, όπως διάρροια, κοιλιακές κράμπες, έμετος και ναυτία—δεν είναι κάτι που καλωσορίζει κανείς, ούτε οι αθλητές που πρέπει να είναι σε άριστη φυσική κατάσταση για τον αγώνα.
«Υπάρχουν ορισμένα παθογόνα στελέχη E. coli που προκαλούν αυτό που ονομάζουμε διάρροια των ταξιδιωτών», λέει η Δρ Σούζαν Κλάιν, καθηγήτρια ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Μινεσότα. Ο Kline λέει ότι οποιοσδήποτε εκτίθεται σε μη επεξεργασμένο νερό μπορεί να αναμένει κινδύνους παρόμοιους με αυτούς που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι κατασκηνωτές σε ποτάμια ή λίμνες, που περιλαμβάνουν παράσιτα όπως giardia.
Έπειτα, υπάρχουν οι πιθανοί χημικοί ρύποι που προέρχονται από την απορροή από βιομηχανικά απόβλητα, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία, καθώς και ερεθισμό του δέρματος. Και το να έχεις κοψίματα ή ανοιχτές πληγές στο δέρμα θα μπορούσε επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης από οτιδήποτε υπάρχει στο νερό, λέει ο Δρ Timothy Brewer, καθηγητής ιατρικής στην επιδημιολογία στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες.
Δεν είναι ότι το αποχετευτικό σύστημα στο Παρίσι και το ποτάμι συνδέονται σκόπιμα. Κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων, τα λύματα που ρέουν στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού αναμιγνύονται με το νερό υπερχείλισης από τις βροχές και τα κανονικά συστήματα επεξεργασίας των εγκαταστάσεων κατακλύζονται από τον τεράστιο όγκο νερού που χρειάζεται επεξεργασία. Μέρος από αυτό το μη επεξεργασμένο νερό ρέει στη συνέχεια στον Σηκουάνα, μολύνοντας τον ποταμό.
