Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ο αριθμός των ανθρώπων στην Αγγλία με τροφικές αλλεργίες έχει υπερδιπλασιαστεί μεταξύ 2008 και 2018, αποκαλύπτει μια νέα μελέτη. Οι ερευνητές, από το Imperial College του Λονδίνου, διαπίστωσαν ότι τα ποσοστά είναι υψηλότερα μεταξύ των παιδιών προσχολικής ηλικίας, με το 4% να έχει «πιθανή» τροφική αλλεργία. Διαπίστωσαν επίσης ότι το ένα τρίτο αυτών των ανθρώπων που κινδυνεύουν από αναφυλαξία – μια απειλητική για τη ζωή αλλεργική αντίδραση – δεν φέρουν “στυλό” αυτόματης έγχυσης αδρεναλίνης.
Ο πραγματικός αριθμός των ατόμων με τροφικές αλλεργίες ήταν δύσκολο να προσδιοριστεί, με τις εκτιμήσεις να κυμαίνονται μεταξύ κάτω του 1% και άνω του 9% των παιδιών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι για την εκτίμηση της συχνότητας των τροφικών αλλεργιών, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης είτε του αριθμού συνταγών με στυλό αδρεναλίνης, της αυτοαναφοράς ή των εξετάσεων αίματος για τον εντοπισμό ενδεικτικών αντισωμάτων.
Η αυτοαναφορά είναι η λιγότερο αξιόπιστη μέθοδος, επειδή πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν την τροφική δυσανεξία με την αλλεργία, όπως φαίνεται από μια πρόσφατη έκθεση του Οργανισμού Προτύπων Τροφίμων του Ηνωμένου Βασιλείου. Από το πάνω από 30% των ενηλίκων που ανέφεραν ανεπιθύμητη αντίδραση σε τρόφιμα, μόνο το 6% επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια ότι είχε πραγματική τροφική αλλεργία. Για να γεφυρωθεί αυτό το χάσμα στην κατανόηση του πόσο συχνές είναι οι τροφικές αλλεργίες, η νέα μελέτη από το Imperial College υιοθέτησε μια πολύ ευρύτερη προσέγγιση για να εκτιμήσει καλύτερα τη συχνότητα εμφάνισης τροφικών αλλεργιών.
Δεδομένα πληθυσμιακής υγειονομικής περίθαλψης από πάνω από 7,5 εκατομμύρια ανθρώπους στην Αγγλία και ένας συνδυασμός κλινικών κριτηρίων χρησιμοποιήθηκαν για τον εντοπισμό ατόμων με τροφικές αλλεργίες σε αυτά τα αρχεία υγείας. Οι άνθρωποι θεωρούνταν ότι είχαν αλλεργία εάν οι γιατροί υπέδειξαν ότι είχαν είτε μια πιθανή αλλεργία, είτε εάν τους είχαν συνταγογραφηθεί στυλό αδρεναλίνης ή και τα δύο. Χρησιμοποιώντας αυτόν τον συνδυασμό, ο αριθμός των ατόμων με τροφικές αλλεργίες αποδείχθηκε ότι διπλασιάστηκε μέσα σε μια δεκαετία. Περιέργως, από το 2018, τα επίπεδα έχουν αυξηθεί κάπως σε περίπου 4% στα παιδιά προσχολικής ηλικίας, 2,4% στα παιδιά σχολικής ηλικίας και κάτω από 1% στους ενήλικες.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Public Health, χρησιμοποίησε ένα ευρύ φάσμα κριτηρίων για τον εντοπισμό ατόμων με τροφικές αλλεργίες. Δεν επιβεβαιώθηκαν όλες οι περιπτώσεις από επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου χρησιμοποιώντας πρόσθετες δοκιμές, όπως η παρουσία αντισωμάτων στο αίμα ή δοκιμές τροφικής πρόκλησης όπου δίνονται στους ανθρώπους αυξανόμενες ποσότητες ορισμένων τροφών για να διαπιστωθεί εάν εμφανίζεται αλλεργική αντίδραση.
Μερικοί τύποι τροφικής αλλεργίας μπορεί να έχουν χαθεί, όπως το σύνδρομο τροφικής αλλεργίας στη γύρη. Αυτό συμβαίνει όταν άτομα με συγκεκριμένες αλλεργίες στη γύρη τρώνε ορισμένες ωμές τροφές, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων φρούτων με κουκούτσια, που προκαλούν ήπια ερεθιστικά συμπτώματα, όπως φαγούρα στο στόμα. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το γιατί οι τροφικές αλλεργίες αυξάνονται και γιατί μπορεί τώρα να είναι οροπέδιο.
Γιατί αυξάνονται οι αλλεργίες;
Η τάση του αυξημένου ποσοστού αλλεργιών στις ανεπτυγμένες χώρες προβληματίζει τους επιστήμονες εδώ και χρόνια. Η «υπόθεση του παλιού φίλου» είναι μια θεωρία που μπορεί να εξηγήσει την αυξανόμενη συχνότητα χρόνιων παθήσεων όπως οι αλλεργίες. Αυτή η υπόθεση εξετάζει το ρόλο του μικροβιώματος (η συλλογή από βοηθητικά βακτήρια, μύκητες και ιούς που ζουν μέσα και πάνω μας), οι λοιμώξεις και το περιβάλλον στη διαμόρφωση της ανοσολογικής μας απόκρισης και στην πρόκληση αστοχίας της.
Τα στοιχεία που υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία συσσωρεύονται. Για παράδειγμα, μελέτες δείχνουν ότι η υψηλή χρήση αντιβιοτικών στην πρώιμη παιδική ηλικία καθώς αναπτύσσεται το ανοσοποιητικό σύστημα και το μικροβίωμα συνδέεται με μεγαλύτερη πιθανότητα αλλεργίας στη μετέπειτα ζωή. Η έκθεση στη ρύπανση μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο αλλεργίας και να επιδεινώσει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Η τροφή στην οποία ήμασταν εκτεθειμένοι στην πρώιμη ζωή μπορεί να είναι σημαντική για τον προσδιορισμό του εάν αναπτύξουμε αλλεργία. Προηγούμενες συμβουλές από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με την αποφυγή της πρώιμης έκθεσης στα φιστίκια και τα αυγά μπορεί ακούσια να συνδέονται με την αύξηση της τροφικής αλλεργίας στα φιστίκια και τα αυγά. Αντίθετα, μελέτες δείχνουν ότι η πρώιμη έκθεση σε φιστίκια και αυγά πριν από την ηλικία των πέντε ετών συνδέεται με μειωμένη πιθανότητα εμφάνισης αλλεργίας.
Η συμβουλή στο Ηνωμένο Βασίλειο για την αποφυγή των φιστικιών και των αυγών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της πρώιμης παιδικής ηλικίας άλλαξε το 2009, αλλά οι δοκιμές που έδειχναν τα θετικά αποτελέσματα της πρώιμης έκθεσης σε αυγά και φιστίκια δημοσιεύτηκαν μόλις το 2015 και το 2016. Ωστόσο, είναι πιθανό το οροπέδιο Η συχνότητα εμφάνισης περιπτώσεων τροφικής αλλεργίας συνδέεται με αλλαγές στις συμβουλές και τις δημοσιευμένες δοκιμές έκθεσης σε βρεφική τροφή.
Η διάγνωση είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Οι άνθρωποι πρέπει επίσης να είναι σε θέση να διαχειρίζονται αποτελεσματικά την κατάστασή τους. Αυτό απαιτεί οι ασθενείς να έχουν πρόσβαση στις σωστές συμβουλές και υποστήριξη από ειδικούς, όπως διαιτολόγους, καθώς και στα φάρμακα που χρειάζονται για να σταματήσει μια αναφυλακτική κρίση.
Για τα μωρά που έχουν διαγνωστεί με τροφική αλλεργία, υπάρχουν πλέον καλά στοιχεία) ότι η σταδιακή επανεισαγωγή της τροφής που προκαλεί την αλλεργία μπορεί να επανεκπαιδεύσει το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορεί να βοηθήσει το παιδί να ξεπεράσει την αλλεργία του. Ωστόσο, αυτό πρέπει να γίνεται μόνο υπό την καθοδήγηση ιατρικής ομάδας.
