Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Σπύρος Φρεμεντίτης στο healthweb.gr: Δεν έχει αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του Έλληνα στις ασφαλιστικές εταιρείες, γι’ αυτό άλλωστε και δεν είναι τόσο εύκολο κάποιος ασφαλιστής να σε προσεγγίσει και να σου πουλήσει μια ιδιωτική ασφάλιση. Το εξετάζει αυστηρά ο πολίτης γιατί τα λεφτά δεν περισσεύουν.
- Η Νικολέτα Ντάμπου στην διαδικτυακή εκπομπή Opinion Health του healthweb.gr συνομιλεί με τον κ. Σπύρο Φρεμεντίτη, ο οποίος είναι Δικηγόρος και Εργατολόγος, με σκοπό την ενημέρωσή σας για την ασφάλιση υγείας και ποια είναι η κατάσταση στη χώρα μας, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Πόσο ευχαριστημένοι είναι οι ασφαλισμένοι στην Ελλάδα;
Κύριε Φρεμεντίτη, ας ξεκινήσουμε λίγο από τα βασικά. Γιατί είναι απαραίτητη η ασφάλιση υγείας;
Καταρχάς η ασφάλιση είναι ένα δικαίωμα το οποίο προστατεύεται συνταγματικά. Με την εργασία του κάποιος ταυτόχρονα είναι και ασφαλισμένος. Η κοινωνική ασφάλιση είναι ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Με την εργασία του λοιπόν καλύπτεται ο ίδιος, ενώ έχει επίσης τη δυνατότητα να καλύπτει και τα έμμεσα μέλη της οικογένειάς του, τους έμμεσα ασφαλισμένους, ούτως ώστε να έχει τα βασικά, τα οποία απαιτούνται για την πρόληψη και βεβαίως για τη θεραπεία σε περίπτωση που νοσήσει. Άρα είναι πάρα πολύ σημαντικό το θέμα της υγείας. Καταλαβαίνουμε όλοι από τις μετρήσεις και από τις έρευνες που έχουν γίνει στην κοινή γνώμη, τα ζητήματα υγείας αποτελούν για τους πολίτες τα πρώτα θέματα της καθημερινότητάς τους – βεβαίως μαζί με τη διαβίωσή τους, την στέγη και όλα τα άλλα τα κοινωνικά δικαιώματα. Ωστόσο, το θέμα της υγείας είναι το πρωτεύον. Χωρίς υγεία νομίζω ότι δεν μπορεί κάποιος να σταθεί στην κοινωνία.
Εσείς έχετε καθημερινή επαφή με τους πολίτες στο δικηγορικό σας γραφείο, αλλά και στην εκπομπή που κάνετε. Τι διαπιστώνετε; Είναι ικανοποιημένοι από την δημόσια ασφάλιση υγείας;
Να πούμε ότι έχουμε 2 κατηγορίες πολιτών, τους μισθωτούς και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Στην περίπτωση των μισθωτών τα πράγματα είναι απλά. Ο εργοδότης αμείβει με μισθό τον εργαζόμενο και είναι υποχρεωμένος να του κάνει τις ανάλογες κρατήσεις περί υγείας, τις οποίες ουσιαστικά κατά κάποιο τρόπο τις μοιράζεται. Δηλαδή το κομμάτι που αφορά την ασθένεια το πληρώνει και ο εργαζόμενος και ο εργοδότης. Βεβαίως πληρώνεται και ένα μέρος που αφορά στο συνταξιοδοτικό του πακέτο, το δικαίωμα δηλαδή για το μέλλον. Στην άλλη πλευρά έχουμε τους ελεύθερους επαγγελματίες, που πληρώνουν μόνοι τους τις υποχρεώσεις τους, δηλαδή θα πληρώσουν την ασθένεια και το θέμα της συνταξιοδοτικής κάλυψης στο μέλλον.
• Στην περίπτωση των μισθωτών, εάν θεωρήσουμε ότι όλα βαίνουν καλώς, ο μισθωτός θα απολαύσει τον μισθό του, άρα οι κρατήσεις θα φτάσουν στον προορισμό τους που είναι ο ΕΦΚΑ και κατ’ επέκταση στον ΕΟΠΥΥ.
• Στην περίπτωση των ελεύθερων επαγγελματιών το πρόβλημα είναι δυσανάλογο, διότι εκεί έχουμε χιλιάδες σήμερα ελεύθεροεπαγγελματίες, οι οποίοι δεν δύνανται να καλύψουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Υπολογίζεται ότι αυτό το νούμερο είναι περίπου 300.000 επαγγελματίες, οι οποίοι ενώ θα έπρεπε κανονικά να ήταν ενεργά ασφαλισμένοι, είναι ανενεργοί. Εμφανίζονται δηλαδή χωρίς να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτό αφορά τα ίδια τα πρόσωπα, δηλαδή τους άμεσα ασφαλισμένους αλλά και τα έμμεσα εξαρτώμενα από αυτούς πρόσωπα.
Άρα, λοιπόν στην Ελλάδα έχουμε αυτές τις 2 κατηγορίες ασφαλισμένων. Αυτοί όλοι έχουν την δημόσια περίθαλψη, δηλαδή απευθύνονται στο δημόσιο σύστημα, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, στο οποίο έχουμε τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας – δηλαδή την πρωτοβάθμια περίθαλψη. Η εικόνα νομίζω ότι είναι γνωστή στους τηλεθεατές. Υπάρχει μεγάλη αναμονή αναφορικά με τα χειρουργεία και με θέματα που έχουν να κάνουν με την ιατρική τους κάλυψη. Οι σχέσεις εργασίας των γιατρών στην Ελλάδα δυστυχώς εξαιτίας του μισθολογικού κόστους δεν καλύπτονται, δηλαδή οι μισθοί είναι πολύ χαμηλοί για τους γιατρούς. Οι νέοι γιατροί οι οποίοι έχουν τελειώσει το ελληνικό πανεπιστήμιο κάνουν μεταπτυχιακό και επιδιώκουν να μείνουν στο εξωτερικό. Άρα λοιπόν, εδώ έχουμε ένα μεγάλο έλλειμμα, που έρχονται να το καλύψουν τις περισσότερες φορές τα ιδιωτικά συστήματα υγείας.
Το κόστος που πληρώνει τόσο ο μισθωτός για την ασφάλειά του, όσο και ο ελεύθερος επαγγελματίας, είναι cost effective; Εφόσον υπάρχουν όλα αυτά προβλήματα. Εγώ πληρώνω ΕΦΚΑ αλλά αναγκάζομαι να ξαναπληρώσω τον γιατρό γιατί υπάρχουν όλα αυτά τα προβλήματα που αναφέρατε. Άρα την ίδια ανθρώπινη ανάγκη της υγείας την πληρώνω 2 φορές. Δεν θα έπρεπε το αντίκρισμα που έχει υπολογίσει η Πολιτεία και το έχει κοστολογήσει να μπει στο ‘’τραπέζι’’ της συζήτησης;
Κάνετε μια πολύ εύστοχη ερώτηση και νομίζω ότι προχωρήσατε και λίγο παραπάνω στην ανάλυση με την ερώτηση που κάνατε. Το κόστος υγείας στη χώρα μας είναι πράγματι σε ένα βαθμό ασαφές. Ενώ ξεκινάς από νούμερα και φανερούς υπολογισμούς, μπορείς να δεις δηλαδή πόσο κοστίζει πραγματικά να έχεις την περίθαλψή σου, μετά από ένα σημείο μπαίνεις σε θολά νερά και σε περιοχές γκρίζες που δεν μπορούν να φανερωθούν οι πραγματικές δαπάνες.
Αυτό που έχουμε ακούσει σε πολιτικό επίπεδο είναι ότι οι δαπάνες υγείας είναι αυξημένες στην Ελλάδα, δηλαδή η περίθαλψή μας κοστίζει ακριβά. Από τη στιγμή που κάποιος νοσήσει ή από τη στιγμή που ζητήσει να μπει στο δημόσιο σύστημα υγείας αρχίζουν οι υπερκοστολογήσεις των υπηρεσιών και των φαρμάκων. Αυτό πράγματι είναι μια καταγραφή που γίνεται από αυτούς που έχουν αν μη τι άλλο τη δυνατότητα να ξέρουν πόσο κοστίζει τι. Στην πραγματικότητα όμως βλέπουμε ότι ακόμα και αν πληρώνουμε ακριβά το εθνικό σύστημα υγείας, όπως μας λένε οι πολιτικοί οι οποίοι έχουν πρόσβαση στα δημοσιονομικά στοιχεία, εντούτοις όμως βλέπουμε ότι ο Έλληνας πολίτης είτε είναι μισθωτός είτε είναι ελεύθερος επαγγελματίας, είτε είναι συνταξιούχος σήμερα, είτε έχει φαρμακευτική περίθαλψη είτε όχι, σχεδόν πάντα επαφίεται στη φιλοτιμία του γιατρού και των ανθρώπων του ΕΣΥ για να μπορέσει να βρει την υγειά του. Αυτό δημιουργεί σοβαρά προβλήματα. Γι’ αυτό σας είπα ότι σήμερα ο άνθρωπος που έχει κάποια οικονομική άνεση επιλέγει να συμπληρώσει αν μη τι άλλο την ιατροφαρμακευτική και τη νοσοκομειακή κάλυψη με ιδιωτικά πακέτα υγείας.
- Στην περίπτωση του Δημοσίου, θέλω να σας πω ότι υπάρχουν ειδικές πράξεις που δεν παρέχονται. Δηλαδή σκεφτείτε για παράδειγμα ορθοδοντικές επεμβάσεις, θεραπείες για να βάλει κάποιος εμφυτεύματα. Τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να στο προσφέρει αυτό το δημόσιο σύστημα υγείας. Οπότε αναγκαστικά παίρνεις κάποιο μέρος της δαπάνης και πρέπει εσύ να συμπληρώσεις ή να προπληρώσεις για να μπορέσεις μετά να έχεις χρήματα από το δημόσιο ταμείο.
Πράγματι προκύπτει η ανάγκη της ιδιωτικής ασφάλισης. Αλλά εμένα ως πολίτη με ενοχλεί πάρα πολύ που πληρώνω για την υγεία μου 2 και 3 φορές γιατί είμαι υποχρεωμένη ως ελεύθερη επαγγελματίας να έχω ΕΦΚΑ και μετά ξαναπληρώνω την ιδιωτική μου ασφάλεια.
Θέλω να σας πω ότι στις περιπτώσεις των συνταξιούχων που λαμβάνουν κύρια και επικουρική σύνταξη, έχουν δυστυχώς και στις 2 συντάξεις 6% μείωση. Δηλαδή διπλοπληρώνουν για να έχουν ένα σωστό σύστημα περίθαλψης και δεν το έχουν. Μιλάμε για πρόσωπα τα οποία πλέον είναι ηλικιωμένα. Έχουν ανάγκη από ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη και δεν την έχουν στην πραγματικότητα.
Αυτό είναι το πρόβλημα, ότι πληρώνεις και τελικά δεν έχεις τις αναγκαίες παροχές . Οπότε πάμε να δούμε τώρα την ιδιωτική ασφάλιση. Εσείς πιστεύετε ότι είναι απαραίτητη η ιδιωτική ασφάλιση ή και είναι πανάκεια;
Θεωρώ ότι μία πολιτεία που σέβεται τον εαυτό της θα έπρεπε να σου καλύψει οπωσδήποτε τις βασικές παροχές αυτές, οι οποίες δεν θα ήταν καν στο ‘’τραπέζι’’ της διαπραγμάτευσης.
• Για τους νέους, για τα βρέφη, για την γυναίκα που θέλει να έχει τον τοκετό της και να γεννήσει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο. Δείτε πόσες γυναίκες πραγματικά όμως γεννούν σε δημόσια νοσοκομεία ή έχουν εμπιστοσύνη.
• Για τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν ένα εργατικό ατύχημα, ταλαιπωρούνται στη δημόσια υγεία και καταλήγουν σε ιδιωτικά συστήματα υγείας προκειμένου να αποθεραπευτούν. Μιας και αναφέρθηκα στην αποθεραπεία, όσοι έχουν υποστεί ατυχήματα ή εγκεφαλικά επεισόδια καταλήγουν σε ιδιωτικά συστήματα αποθεραπείας, επειδή δεν υπάρχουν θέσεις σε δημόσια συστήματα αποθεραπείας. Σκεφτείτε ηλικιωμένους οι οποίοι παθαίνουν προβλήματα υγείας και καταλήγουν σε ιδιωτικές δομές. Άρα δυστυχώς βλέπουμε ότι για να έχεις περίθαλψη εσύ ή ο άνθρωπος που αγαπάς, σκέφτεσαι ότι στο δημόσιο ενδεχομένως και να μην την έχεις αυτή.
Βεβαίως πρέπει να πούμε ότι το δημόσιο σύστημα υγείας έχει ένα σημαντικό παράγοντα που τα ιδιωτικά συστήματα δεν έχουν:
• Είναι οι άνθρωποι, δηλαδή οι γιατροί του δημοσίου είναι ξεκάθαρα οι καλύτεροι γιατροί που υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας. Γι’ αυτό και πολλές φορές οι ασθενείς φεύγουν από τα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα για τις επείγουσες σοβαρές εγχειρήσεις και καταλήγουν στο Δημόσιο. Αυτό να το καταγράψουμε. Άρα λοιπόν βλέπουμε ότι το ιδιωτικό σύστημα έρχεται ταχύτερα να σε καλύψει.
- Είναι ακριβό σύστημα, πρέπει εσύ να το πληρώνεις κάθε μήνα με τα υστέρημά σου, να το καλύψεις από τον οικογενειακό προϋπολογισμό σου και εν τέλει θα πρέπει να δεις εάν αυτό που σου δίνει σου αρκεί ή θέλεις κάτι παραπάνω. Αυτό σε πολλές περιπτώσεις είναι μία λύση ανάγκης για τους περισσότερους.
Οπότε πιστεύετε ότι με αυτό το σκεπτικό – δηλαδή μέσα από την ανασφάλεια και τον φόβο, ο κόσμος επιλέγει και πηγαίνει στην ιδιωτική ασφάλιση. Εσείς από την εμπειρία την οποία έχετε, θεωρείτε έχει αλλάξει η κουλτούρα στις ασφαλιστικές εταιρείες και στους εκπροσώπους; Δηλαδή εννοώ ότι παλαιότερα τους ενδιέφερε να πουλήσουν απλά ένα συμβόλαιο. Τώρα πιστεύετε ότι αυτό έχει εξελιχθεί; Οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν πραγματικά τις ανάγκες του ενδιαφερόμενου που θέλει να ασφαλιστεί και να του δώσουν το κατάλληλο πρόγραμμα;
Από την εμπειρία μου και μόνο και από τους εντολείς που σε πολλές περιπτώσεις είχαν και έχουν δημόσια περίθαλψη θα σας πω ότι είναι στο δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά έχουν φροντίσει ταυτόχρονα να έχουν μία κάλυψη σε ιδιωτικό φορέα. Πράγματι το έχουν κάνει αυτό διότι το ιδιωτικό σύστημα έχει εξελιχθεί με τα χρόνια. Δηλαδή εκεί που σου πουλούσανε απλά πράγματα ή πολύ ‘’θολά’’ πράγματα, τώρα έχει εξειδικευθεί αρκετά και να στοχεύσει εκεί που έχεις ανάγκη. Μπορεί να σου πουλήσει ορθοδοντικές επεμβάσεις, μία κάλυψη για τον τοκετό και κάτι σχετικό με κάποιες συγκεκριμένες επεμβάσεις ή τη δυνατότητα αποθεραπείας σε δωμάτιο ενός κέντρου πολύ καλύτερο από το δωμάτιο ενός δημοσίου νοσοκομείου.
Αυτά είναι πιο εξειδικευμένα, αλλά είναι πιο ακριβά.
- Επειδή περάσαμε από μία οικονομική κρίση όλοι μας τα τελευταία 10 χρόνια, είμαστε όμως ακόμα σε κρίση, οι μισθοί δεν έχουν μεταβληθεί ουσιωδώς και η ακρίβεια κατατρώει τους μισθούς, θέλω να σας πω ότι οι εταιρείες έχουν να «αντιμετωπίσουν» αυτή την πραγματικότητα. Άρα όσο καλύτερα κάνουν τη δουλειά τους και σου προσφέρουν πιο αληθινά και ειλικρινή προϊόντα, τόσο καλύτερα ονόματα φτιάχνουν. Θυμηθείτε επίσης ότι είχαμε πολλές εταιρείες ασφαλιστικές, οι οποίες κατέρρευσαν μέσα στην κρίση και εξαφανίστηκαν. Ζημιώθηκαν χιλιάδες πολίτες αυτής της χώρας με ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά προγράμματα. Άρα δεν είναι ένας χώρος στρωμένος με ροδοπέταλα, όπως αντιλαμβάνεστε, καθώς είστε πάρα πολύ έμπειρη δημοσιογράφος στα θέματα υγείας. Είναι ένας χώρος ο οποίος έχει ο πολίτης υποψία για το ότι μπορεί να του συμβεί κάτι στραβό.
Έχει αποκατασταθεί αυτή η σχέση εμπιστοσύνης του πολίτη με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες;
Νομίζω πως δεν έχει ακόμα αποκατασταθεί. Γι’ αυτό άλλωστε και δεν είναι τόσο εύκολο κάποιος να σε προσεγγίσει και να σου πουλήσει μια ιδιωτική ασφάλιση. Το εξετάζει αυτό ο πολίτης γιατί τα λεφτά δεν περισσεύουν. Είναι μία ανάγκη η οποία πρέπει να συζητηθεί πολύ μέσα στην οικογένεια για να μπορέσει να αντιμετωπιστεί. Από την άλλη όμως, το παρελθόν του ασφαλιστικού τομέα στην Ελλάδα δεν έχει δείξει και τα καλύτερα στοιχεία. Εγώ πιστεύω ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας αν βελτιωθεί και γίνει πιο αξιόπιστο είναι η βασική λύση. Είναι ο βασικός πυρήνας στον οποίο κάποιος πρέπει να επενδύσει, να έχει δηλαδή την ασφάλειά του, είτε ελεύθερος επαγγελματίας είτε μισθωτός. Από την άλλη, όμως, για τα εξειδικευμένα όποιος έχει τη δυνατότητα θα επιλέξει να πάει στον ιδιωτικό τομέα για κάτι καλύτερο.
Βέβαια, βλέπουμε ότι τα ποσοστά της ιδιωτικής ασφάλισης στην Ελλάδα, αλλά από ό,τι διάβαζα και στο εξωτερικό παραμένουν χαμηλά. Όσον αφορά στο εμπορικό κομμάτι, πάλι οι ασφάλειες έπεσαν 1%.
Ναι, έχετε απόλυτο δίκιο. Θα πρέπει οι ασφαλιστικές εταιρείες όχι απλά να κάνουν μια καμπάνια, αλλά πρέπει να πείσουν ότι έχουν δημιουργήσει τα κατάλληλα εργαλεία σε επίπεδο νοσηλείας, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και φροντίδας των ασφαλισμένων τους, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στην «κρίση εμπιστοσύνης». Υπάρχει μία κρίση εμπιστοσύνης στην ιδιωτική ασφάλιση. Οι ίδιες οι εταιρείες τη δημιούργησαν μόνες τους, άρα είναι στο χέρι τους αν θέλουν να το αλλάξουν.
Φοβόμαστε όλοι τα ψιλά γράμματα στα ασφαλιστικά συμβόλαια κύριε Φρεμεντίτη .
Τα ψιλά γράμματα, τα οποία πολλές φορές είναι και χρήματα. Έχετε απόλυτο δίκιο. Τα ψιλά γράμματα παραμένουν στα ελληνικά πακέτα στη φροντίδα υγείας. Όσο λοιπόν οι εταιρείες φροντίζουν τα ψιλά γράμματα να τα κάνουν γράμματα με κεφαλαία, να πείσουν δηλαδή με ειλικρίνεια τους ασφαλισμένους στην Ελλάδα, νομίζω θα είναι προς όφελός τους. Χαίρομαι που κάνατε αυτή την ιδιαίτερη ένθεση στην εκπομπή σας με τα θέματα της ιδιωτικής ασφάλισης, διότι πραγματικά έχει ανάγκη ο κόσμος να ενημερωθεί.
Ακριβώς και εμείς στο www.healthweb.gr λαμβάνουμε emails, οπότε βλέπουμε την ανάγκη που υπάρχει για ενημέρωση που αφορά στην ασφάλιση Υγείας . Πάντως και οι ασφαλιστικές εταιρείες βλέπω ότι προσπαθούν να αλλάξουν την εικόνα τους. Βλέπουμε πια να βγαίνουν καμπάνιες για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού. Γίνεται μία προσπάθεια επικοινωνιακά, απλά πρέπει πιο ουσιαστικά να έρθουν κοντά στον πολίτη.
Έχετε απόλυτο δίκιο, ισχύει αυτό και όπως σας είπα πράγματι αυτή η κρίση εμπιστοσύνης πρέπει να σπάσει.
• Επίσης θέλω να προσθέσω και κάτι το οποίο ήθελα να το καταθέσω σαν εμπειρία. Μία εμπειρία μου από την θέση του δικηγόρου είναι ότι υπάρχουν συμπολίτες μας οι οποίοι έχουν στραφεί κατά ιδιωτικών εταιρειών, διότι άλλα τους υποσχέθηκαν και άλλα τελικώς τους προσέφεραν μέσα από το ατύχημα που είχαν και μέσα από τις αποζημιώσεις που τους υπόσχονται και έχουν στραφεί κατά εταιρειών.
• Δεύτερον, εγγύηση για ένα καλό πακέτο ασφαλιστικό στη ιδιωτική εταιρεία αποτελεί η σύζυγος, η κυρία του σπιτιού συνήθως, διότι η γυναίκα είναι αυτή η οποία έχει την επιμέλεια και τη φροντίδα να διαβάσει και τα ψιλά γράμματα για αυτό είναι προς όφελός σας να ξέρετε. Οι γυναίκες θα δουν τα ψιλά γράμματα στα συμβόλαια και πραγματικά ποια συμβόλαια πρακτικά είναι ωφέλιμα για την οικογένειά τους και ποια πρέπει να συνεχίσουν και τι πρέπει να διακόψουν. Η γυναίκα νομίζω ότι είναι πιο σοβαρός καταναλωτής στις περιπτώσεις των προγραμμάτων υγείας από τις ιδιωτικές εταιρείες. Γιατί συνήθως το βάρος σε ό,τι αφορά να πληρώσουμε το δημόσιο σύστημα υγείας, όταν είμαστε ελευθεροεπαγγελματίες πέφτει στους άντρες.
Αλλά οι γυναίκες παρακολουθούν με πολλή προσοχή το κομμάτι της ιδιωτικής και θέλουν να είναι σοβαρά και ξεκάθαρα αυτά τα οποία διαβάζουν. Βέβαια, γιατί έχουμε την αγωνία της φροντίδας τόσο των παιδιών όσο και του συζύγου μέσα στην οικογένεια. Έτσι είναι η φύση της γυναίκας, οπότε είναι πολύ ευχάριστο αυτό που μας λέτε κύριε Φρεμεντίτη.
Κύριε Φρεμεντίτη ,σε μία επόμενη εκπομπή και σας καλώ από τώρα, θα ήθελα να κάνουμε μία πιο λεπτομερή συζήτηση για να συγκρίνουμε ανά υπηρεσία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, έτσι ώστε να βγάλουμε και εμείς τα δικά μας συμπεράσματα, τα οποία πιστεύω θα είναι χρήσιμα για πολλούς και για τους πολίτες, αλλά και ακόμη για τις ίδιες τις εταιρείες και το Υπουργείο Υγείας.
• Να είστε καλά, με μεγάλη χαρά. Ξέρετε κυρία Ντάμπου ότι είμαι δίπλα σας καθώς κάνετε εξαιρετική δουλειά. Σας παρακολουθώ όχι μόνο εγώ αλλά και πάρα πολύς κόσμος, διότι έχετε έγκυρη πληροφόρηση και έγκαιρη ενημέρωση και αυτό είναι κάτι το οποίο απουσιάζει από την καθημερινότητά μας .
Αυτό μας τιμά πολύ κύριε Φρεμεντίτη, γιατί και εσείς είστε γνωστός για την αξιοπιστία σας. Σας παρακολουθούμε και στην εκπομπή σας το Σαββατοκύριακο και είναι πάρα πολύ εποικοδομητική.
Κλείνοντας, θέλετε κάτι να προσθέσετε;
Όχι απλά θα ήθελα να πω ότι θα πρέπει με φειδώ να εξετάζουμε τα ιδιωτικά προγράμματα ασφάλισης και κυρίως να διαβάζουμε όπως πολύ σωστά είπατε τα ψιλά γράμματα, προκειμένου να υπογράψουμε ένα συμβόλαιο με οποιαδήποτε ασφαλιστική εταιρεία.
