Αρχικά, παρατηρείται ότι οι άνδρες είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τη νόσο του Πάρκινσον από τις γυναίκες, με τις στατιστικές να δείχνουν ότι η συχνότητα είναι περίπου 1,5 έως 2 φορές μεγαλύτερη στους άνδρες. Οι γυναίκες, ωστόσο, συχνά διαγιγνώσκονται με τη νόσο σε μεγαλύτερη ηλικία, και η πορεία της νόσου μπορεί να είναι πιο αργή.
Τα συμπτώματα της νόσου μπορεί να διαφέρουν και μεταξύ των φύλων. Οι άνδρες έχουν συχνά πιο έντονες κινητικές δυσκολίες, όπως τρόμο και ακαμψία, ενώ οι γυναίκες τείνουν να εμφανίζουν πιο έντονα προβλήματα ισορροπίας και βάδισης. Η κλινική εικόνα στους άνδρες συνήθως περιλαμβάνει πιο χαρακτηριστικά κινητικά συμπτώματα, ενώ οι γυναίκες μπορεί να παρουσιάζουν περισσότερο συμπτώματα που σχετίζονται με τη διάθεση, όπως κατάθλιψη και άγχος.
Επιπλέον, η ανταπόκριση στη θεραπεία μπορεί να διαφέρει. Οι γυναίκες φαίνεται να έχουν καλύτερη ανταπόκριση στην ιατρική αγωγή, ωστόσο είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν ανεπιθύμητες ενέργειες από τα φάρμακα, όπως δυσκινησία (ασυνείδητες κινήσεις).
Αυτές οι διαφορές μεταξύ των φύλων δείχνουν ότι η νόσος του Πάρκινσον εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο και απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση στη διάγνωση και τη θεραπεία για κάθε φύλο.