Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Παιδιατρικό τραύμα: Τις εβδομάδες που ακολούθησαν την έναρξη της πανδημίας COVID-19, οι οδηγίες δημόσιας υγείας καλούσαν σε συγκάλυψη, κοινωνική απομάκρυνση, κοινωνική απομόνωση και εντολές παραμονής στο σπίτι. Εκτός από τις σοβαρές ιατρικές συνέπειες ως άμεσο αποτέλεσμα της πανδημίας, η επακόλουθη κοινωνική απομόνωση είχε εκτεταμένες επιπτώσεις στα παιδιά. Τα μέτρα ελέγχου της πανδημίας επηρέασαν τον παιδιατρικό πληθυσμό αυξάνοντας την ψυχική δυσφορία, περιορίζοντας τη σωματική δραστηριότητα, αλλάζοντας τα πρότυπα ύπνου και μειώνοντας τις επισκέψεις στα επείγοντα περιστατικά.
Δυστυχώς, η έκταση του παιδιατρικού τραύματος κατά τη διάρκεια της πανδημίας παραμένει ελάχιστα κατανοητή, με μελέτες να αναφέρουν ακόμη και αντικρουόμενα ευρήματα. Ορισμένες αναφορές τόνισαν υψηλότερη συχνότητα τραυματισμών από πυροβολισμούς, ατυχήματα με μηχανοκίνητα οχήματα, αυτοτραυματισμούς και κακοποίηση. Άλλες περιέγραψαν σοβαρούς τραυματισμούς που συνέπεσαν με λιγότερες παιδιατρικές εισαγωγές. Σε μια νέα μελέτη, ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα και το Νοσοκομείο και το Ιατρικό Κέντρο Παίδων στην Ομάχα των ΗΠΑ, διερεύνησαν τα χαρακτηριστικά των εισαγωγών παιδιατρικού τραύματος κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Επικεφαλής της ομάδας ήταν ο Dr. Mark E. Hamill, αναπληρωτής καθηγητής Χειρουργικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα. “Ήμασταν πρόθυμοι να δώσουμε περισσότερες αποχρώσεις και να συμβάλουμε στη συνεχώς διευρυνόμενη βιβλιογραφία σχετικά με τα χαρακτηριστικά του παιδιατρικού τραύματος κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Συγκεκριμένα, εστιάσαμε στις αλλαγές στα πρότυπα παιδιατρικών τραυματισμών και στη χρήση αλκοόλ στο μεσοδυτικό αστικό κέντρο τραυμάτων μας”, λέει ο καθηγητής Hamill. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Παιδιατρική Έρευνα (Pediatric Investigation) Η ομάδα επικεντρώθηκε σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 18 ετών που εισήχθησαν στο νοσοκομείο και ανέλυσε δεδομένα που συλλέχθηκαν μεταξύ της 1ης Μαρτίου 2020 και της 30ής Οκτωβρίου 2020. Τα αρχεία που αναλύθηκαν από την ίδια περίοδο, ειδικά κατά τη διάρκεια των τριών ετών πριν από την πανδημία, χρησίμευσαν ως σύνολο δεδομένων ελέγχου. Η ομάδα αποκάλυψε ορισμένες έντονες αντιθέσεις μεταξύ των συνόλων δεδομένων δοκιμής και ελέγχου. Πρώτον, οι εισαγωγές παιδιατρικού τραύματος αυξήθηκαν κατά 67,5% κατά τη διάρκεια της πανδημίας σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη. Δεύτερον, οι ασθενείς ήταν επίσης νεότεροι και υπέστησαν πτώσεις διαφορετικής φύσης. Ενώ οι πτώσεις διπλασιάστηκαν σε αριθμό και έφτασαν τις 79 ετησίως το 2020, συνέβησαν από μέτρια ύψη μεταξύ 1-6 μέτρων και όχι από πτώσεις σε ύψος άνω των 6 μέτρων.
Ερωτηθείς σχετικά με ορισμένες από τις πιο ιδιαίτερες πτυχές των αποτελεσμάτων, ο καθηγητής Hamill εξηγεί: “Δεν είδαμε διαφορές στα ποσοστά τραυματισμών στις μεταφορές τα έτη πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ωστόσο, η αιτία των τραυματισμών ήταν στρεβλωμένη προς τα οχήματα αναψυχής και όχι προς τα ατυχήματα με μηχανοκίνητα οχήματα. Ειδικότερα, το αλκοόλ στο αίμα ήταν σημαντικά υψηλότερο στους ασθενείς ηλικίας 14-18 ετών που αξιολογήθηκαν στο κέντρο τραυμάτων μας κατά τις ημέρες της πανδημίας”. Η ομάδα πιστεύει ότι οι ευρύτερες εφαρμογές της εργασίας θα αποδώσουν καρπούς. Η ηλικιακή ομάδα που είδε τη μεγαλύτερη αύξηση στις επισκέψεις σε τραύματα υποδηλώνει ότι τα παιδιά δεν ακολουθούσαν τις οδηγίες για την παραμονή στο σπίτι στη Νεμπράσκα. Ένα πιθανό σενάριο ήταν ότι οι έφηβοι συμμετείχαν σε περισσότερες υπαίθριες ψυχαγωγικές δραστηριότητες και το έκαναν υπό λιγότερη επίβλεψη. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Νεμπράσκα δεν εξέδωσε εντολή παραμονής στο σπίτι και τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι αυτό θα μπορούσε να συνδεθεί με την τάση για χρήση αλκοόλ και συμμετοχή σε δραστηριότητες με υψηλότερο κίνδυνο τραυματισμού. “Τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης νεότερων ασθενών, θετικού αλκοόλ στο αίμα και τραυματισμών λόγω ψυχαγωγίας στις εισαγωγές παιδιατρικού τραύματος κατά τη διάρκεια της πανδημίας υποδηλώνουν ότι τα προληπτικά μέτρα χρειάζονται τελειοποίηση”, λέει ο καθηγητής Hamill, “Πρώτον, απαιτούνται στοχευμένες παρεμβάσεις που περιορίζουν τη χρήση αλκοόλ. Δεύτερον, και υπό το πρίσμα πιθανών μελλοντικών γεγονότων που μπορεί να οδηγήσουν σε κλείσιμο σχολείων, η περιοριστικότητα των μέτρων ελέγχου πρέπει να αξιολογηθεί για ακούσιες συνέπειες”.
