Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία (ECO 2025, Μάλαγα, Ισπανία, 11-14 Μαΐου) δείχνει ότι το ποσοστό των εφήβων που ζουν με υπέρβαρα ή παχυσαρκία στην Αγγλία έχει αυξηθεί κατά 50% από το 2008-2010 (22%) έως το 2021-2023 (33%). Η έρευνα, που παρουσιάστηκε σε δύο μελέτες, είναι από τον Δρ. Dinesh Giri, Σύμβουλο Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας, Bristol Royal Hospital for Children και Honorary Senior Lecturer, University of Bristol, και τον Dr. Senthil Senniappan, Consultant Pediatric Endocrinologist, Alder Hey Children’s Hospital, στο Νοσοκομείο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία κατά την εφηβεία συνδέονται με αυξημένη νοσηρότητα. Σε αυτή τη μελέτη, οι συγγραφείς στόχευαν να εκτιμήσουν τον επιπολασμό του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας μεταξύ των εφήβων στην Αγγλία χρησιμοποιώντας δεδομένα υγειονομικής περίθαλψης που συλλέγονται τακτικά. Διερεύνησαν επίσης τη σχέση μεταξύ του δείκτη μάζας σώματος των εφήβων (ΔΜΣ) και της εμφάνισης συννοσηρών καταστάσεων κατά την εφηβεία. Οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν συνδεδεμένα δεδομένα πρωτογενούς φροντίδας (Clinical Practice Research Datalink [CPRD]) και δευτερογενή (Στατιστικά Επεισοδίων Νοσοκομείου) για την ανάλυσή τους.
Μεταξύ των εφήβων ηλικίας 12-17 ετών που εγγράφηκαν σε ένα ιατρείο συνεισφοράς CPRD (περίπου το 20% των πρακτικών σε εθνικό επίπεδο) από το 2008-2023 με μετρήσεις ΔΜΣ και χρησιμοποιώντας τις εκατοστά αναφοράς ανάπτυξης του Ηνωμένου Βασιλείου 1990 (μια ευρέως χρησιμοποιούμενη αναφορά για μελέτες αυτού του τύπου). Το υπερβολικό βάρος ορίστηκε ως στο ή πάνω από το 91ο εκατοστό και η παχυσαρκία ως στο ή πάνω από το 98ο εκατοστό.
Υπολογίστηκαν οι κυλιόμενοι επιπολασμοί τριών ετών για το υπέρβαρο και την παχυσαρκία, καθώς παρέχουν πιο σταθερές εκτιμήσεις και μια σαφέστερη εικόνα των μακροπρόθεσμων τάσεων αντί να επικεντρώνονται σε μικρές αλλαγές από έτος σε έτος. Οι συγγραφείς εξηγούν ότι αυτό βοηθά στην εξομάλυνση τυχόν τυχαίων σκαμπανεβάσεων που μπορεί να συμβούν σε ένα μόνο έτος.
Έφηβοι με υγιές βάρος ΔΜΣ, πάνω ή πάνω από τη 2η και κάτω από την 91η εκατοστιαία μονάδα, συμπεριλήφθηκαν ως σύγκριση. Τα κοινωνικοδημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά για τους εφήβους περιγράφηκαν στην πρώτη καταγραφή του ΔΜΣ. Η συχνότητα εμφάνισης νέων συννοσηροτήτων κατά την εφηβεία συγκρίθηκε μεταξύ των εφήβων που ζουν με υπέρβαρους ή παχύσαρκους και εκείνων με υγιές βάρος χρησιμοποιώντας στατιστικά μοντέλα.
Ο επιπολασμός της περιόδου του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας αυξήθηκε από 22% το 2008-2010 σε 33% το 2021-2023. Υπήρξαν ενδείξεις για μια πιο απότομη αύξηση κατά τη διάρκεια / μετά την πανδημία COVID-19. Μεταξύ 139.258 εφήβων που ζουν με υπέρβαρους, 140.990 με παχυσαρκία και 560.789 με υγιές βάρος, υψηλότερες αναλογίες με υπέρβαρο (26%) ή παχυσαρκία (31%) από το υγιές βάρος (22%) διέμεναν στις πιο υποβαθμισμένες γεωγραφίες (υπολογισμένες κατά δεκαημέρες ή ομάδες 10%).
Υψηλότερα ποσοστά όσων ζούσαν με υπέρβαρα (8%) και παχυσαρκία (27%) είχαν ζήσει με παχυσαρκία κατά την παιδική ηλικία σε σχέση με τα άτομα με υγιές βάρος (1%). Νέα εμφάνιση ψυχικής υγείας (παχυσαρκία: 8,6% έναντι υπέρβαρου: 7,8% έναντι υγιούς βάρους: 7,1%), σωματική (11,6% έναντι 10,7% έναντι 9,3%) και καρδιομεταβολική (3,1% έναντι 1,2% έναντι 0,5%) εφηβεία κατά τη διάρκεια της εφηβείας, υψηλότερη συννοσηρότητα υπέρβαρο και χαμηλότερο σε άτομα με υγιές βάρος
Η δεύτερη μελέτη διερεύνησε άλλες συννοσηρότητες με περισσότερες λεπτομέρειες. Από τις 15 συννοσηρότητες που ερευνήθηκαν, οι κίνδυνοι των 14 ήταν σημαντικά υψηλότεροι σε εφήβους που ζούσαν με υπέρβαρους ή παχυσαρκούς σε σύγκριση με εκείνους με υγιές βάρος. Σε μια μέση παρακολούθηση έξι ετών, ο κίνδυνος πολλών συννοσηροτήτων ήταν υψηλότερος στους εφήβους που ζούσαν με υπέρβαρο (n=139.258) ή παχυσαρκία (n=140.990) από ό,τι σε εκείνους με υγιές βάρος (n=560.789).
Συγκεκριμένα, η αποφρακτική άπνοια ύπνου (3 φορές υψηλότερη [υπέρβαρη] και οκτώ φορές μεγαλύτερη [παχυσαρκία]), ο διαβήτης τύπου 2 (3 και 11 φορές υψηλότερος) και η σχετιζόμενη με μεταβολική δυσλειτουργία στεατική ηπατική νόσο (3 και 12 φορές υψηλότερη), ο προδιαβήτης (δύο και τέσσερις φορές υψηλότερος) και το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
Οι συγγραφείς συμπεραίνουν, “Το βάρος του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας μεταξύ των εφήβων στην Αγγλία είναι σημαντικό και αυξήθηκε μεταξύ 2008-2023. Υπάρχει σημαντικά υψηλότερος κίνδυνος πρώιμης έναρξης πολλών, ιδιαίτερα καρδιομεταβολικών, συννοσηροτήτων μεταξύ των εφήβων που ζουν με υπέρβαρο ή παχυσαρκία, με τον κίνδυνο να αυξάνεται καθώς αυξάνεται ο ΔΜΣ”.
Προσθέτουν: “Τα τελευταία 15 χρόνια, η παχυσαρκία στους εφήβους έχει αυξηθεί σημαντικά λόγω ενός συνδυασμού αυξημένης κατανάλωσης υπερεπεξεργασμένων τροφίμων, καθιστικού τρόπου ζωής λόγω υπερβολικού χρόνου οθόνης, ανεπαρκούς ύπνου και αυξανόμενων προκλήσεων ψυχικής υγείας.
Σχετικά με τις συννοσηρότητες, λένε, “Για πολλές συννοσηρότητες που σχετίζονται με το βάρος, το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία στην εφηβεία συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο τόσο κατά την εφηβεία όσο και κατά την ενηλικίωση. Η αλλαγή του ΔΜΣ στην εφηβεία μπορεί να έχει μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στον κίνδυνο εμφάνισης συννοσηροτήτων. Αυξημένη εστίαση στη διαχείριση βάρους στους εφήβους
