Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Οι τρέχουσες πορείες της κλιματικής αλλαγής και η μη τήρηση των στρατηγικών βιώσιμης ανάπτυξης θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αύξηση του παγκόσμιου βάρους της μικροβιακής αντοχής (AMR) έως το 2050, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Medicine. Οι συγγραφείς προβλέπουν ότι η AMR θα μπορούσε να αυξηθεί έως και 2,4% παγκοσμίως έως το 2050 και ζητούν επείγουσα δράση για την αντιμετώπιση ευρύτερων κοινωνικοοικονομικών και περιβαλλοντικών παραγόντων πέρα από την απλή μείωση της χρήσης αντιβιοτικών για τον μετριασμό του παγκόσμιου βάρους της AMR.
Το 2021, η βακτηριακή AMR ήταν υπεύθυνη για περίπου 1,14 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως, επηρεάζοντας δυσανάλογα τις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Αυτός ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί σε σχεδόν 2 εκατομμύρια θανάτους έως το 2050. Αναγνωρίζοντας τη σοβαρότητα του βάρους της AMR, οι παγκόσμιοι ηγέτες της 79ης Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών εξέδωσαν δήλωση με την οποία δεσμεύτηκαν να μειώσουν τους 4,95 εκατομμύρια παγκόσμιους θανάτους ανθρώπων που σχετίζονται με τη βακτηριακή AMR κατά 10% έως το 2030.
Ωστόσο, μεγάλο μέρος της αντιμετώπισης της AMR έχει επικεντρωθεί στην υπερβολική χρήση αντιβιοτικών και έχει δοθεί λιγότερη προσοχή στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής και των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών. Ο ερευνητής Lianping Yang και οι συνεργάτες του ανέλυσαν 4.502 αρχεία που περιλάμβαναν 32 εκατομμύρια απομονωμένα στελέχη 6 βασικών βακτηριακών παθογόνων ανθεκτικών στα αντιμικροβιακά, τα οποία ελήφθησαν από 101 χώρες μεταξύ 1999 και 2022.
Χρησιμοποιώντας μοντέλα πρόβλεψης, διερεύνησαν πώς οι κοινωνικοοικονομικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες και οι πολιτικές θα επηρέαζαν τις παγκόσμιες τάσεις της μικροβιακής αντοχής. Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι στο χειρότερο σενάριο προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, στο οποίο οι παγκόσμιες θερμοκρασίες θα αυξάνονταν κατά 4–5°C μέχρι το τέλος του αιώνα (SSP5–8,5), η μικροβιακή αντοχή θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 2,4% έως το 2050, σε σύγκριση με το σενάριο χαμηλών εκπομπών (SSP1–2,6). Αυτό κυμαινόταν μεταξύ 0,9% στις χώρες υψηλού εισοδήματος και 4,1% και 3,3% στις χώρες χαμηλού-μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος, αντίστοιχα.
Ο Yang και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν επίσης ότι οι προσπάθειες βιώσιμης ανάπτυξης, όπως η μείωση των εξόδων υγείας από την τσέπη, η επέκταση της κάλυψης εμβολιασμού, η αύξηση των επενδύσεων στον τομέα της υγείας και η διασφάλιση καθολικής πρόσβασης σε υπηρεσίες ύδρευσης, υγιεινής και αποχέτευσης, θα μπορούσαν να μειώσουν τη μελλοντική συχνότητα εμφάνισης της AMR κατά 5,1% σε σύγκριση με την αρχική τιμή. Αυτό θα ξεπέρασε το αποτέλεσμα της μείωσης της κατανάλωσης αντιμικροβιακών, η οποία προβλέπεται να μειώσει τη συχνότητα εμφάνισης της AMR κατά 2,1%.
Οι συγγραφείς αναγνωρίζουν ότι δεν μπορεί να εξαχθεί αιτιότητα λόγω της προσέγγισης οικολογικής μοντελοποίησης, καθώς και των περιορισμών στην ποιότητα των συνόλων δεδομένων επιτήρησης της AMR. Επιπλέον, τα πρωτεύοντα μοντέλα δεν έλαβαν υπόψη ορισμένους παράγοντες που συμβάλλουν στην AMR, όπως η εκπαίδευση, η χρήση αντιμικροβιακών στην παραγωγή τροφίμων και οι πρακτικές κτηνοτροφίας, λόγω μη διαθεσιμότητας δεδομένων.
