Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Σε οριακό σημείο βρίσκεται η λειτουργία του νοσοκομείου Ρεθύμνου με τις ελλείψεις προσωπικού σε νευραλγικά τμήματα όπως το τμήμα Επειγόντων Περιστατικών και η παθολογική κλινική να είναι τέτοιες που να καλύπτονται με δανεικούς γιατρούς με μετακινήσεις προσωπικού από το ήδη υποστελεχόμενο Βενιζέλειο Νοσοκομείο. Παρά τις πρόσφατες ανακοινώσεις και δεσμεύσεις του υπουργού Υγείας για ενίσχυση του Βενιζέλειου, το πρόβλημα παραμένει μεγάλο. Ήδη μετά την παύση της διοίκησης με απόφαση του υπουργού, ο εκτελών χρέη διοικητή, διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας Χάρης Λυδάκης υπέβαλλε την Πέμπτη την παραίτησή του ενώ σήμερα ς βρέθηκε στο νοσοκομείο Ρεθύμνου καλύπτοντας εφημερία της παθολογικής κλινικής του ΓΝΡ.
Παράλληλα από την Τετάρτη είχε υποβάλλει την παραίτησή του και ο υποδιοικητής της 7ης ΥΠΕ Κρήτης Δημήτρης Αγαπίου λόγω της έκρυθμης κατάστασης που επικρατεί στο δημόσιο σύστημα υγείας, παραίτηση η οποία δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής δεκτή. Η κατάσταση τόσο στο Ρέθυμνο όσο και στο Ηράκλειο είναι δύσκολη, η λειτουργία των νοσηλευτικών ιδρυμάτων είναι οριακή, το προσωπικό το υπάρχον εξουθενωμένο και η ανάγκη για άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων που άπτονται της δημόσιας υγείας είναι πιο απαιτητική από ποτέ.
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Ρέθυμνο
Μια αγροτική γιατρός καλύπτει το τμήμα επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου και μια ειδικευμένη καλείται με εντέλλεσθαι να κάνει όλες τις εφημερίες, ενώ η εφημερία της παθολογικής κλινικής καλύπτεται από «δανεικούς» μετακινούμενους γιατρούς από το Ηράκλειο στο Ρέθυμνο. Το νοσοκομείο είναι υπό διάλυση υπογραμμίζουν οι υγειονομικοί ενώ το πρωί πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πύλη του νοσοκομείου. Στο πλευρό τους έχουν πολίτες, επιστημονικούς συλλόγους όπως ο ιατρικός, ο φαρμακευτικός ο οδοντιατρικός, το ΤΕΕ Ρεθύμνου.
Σε δηλώσεις του ο πρόεδρος της ένωσης γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου Γιάννης Σαριδάκηςανέφερε:
«Στην παθολογική κλινική λειτουργούμε με έναν μόνο μόνιμο γιατρό, που και αυτός είναι σε άδεια. Δηλαδή αυτήν τη στιγμή η Παθολογική κλινική του νοσοκομείου μας λειτουργεί χωρίς μόνιμο γιατρό και με γιατρούς που μετακινούνται. Οι δύο συνάδελφοι που υπηρετούν στις οργανικές θέσεις βρίσκονται σε άδεια για λόγους κύησης, τοκετού, ανατροφής, ο τρίτος κάνει εφημερίες. Η Παθολογική κλινική λειτουργεί χωρίς μόνιμο γιατρό και αυτό είναι πέρα από κάθε νομιμότητα. Το ΤΕΠ λόγω της μεγάλης πίεσης που υπάρχει στου συναδέλφους και λόγω αναρρωτικών αδειών έχει μείνει επίσης με έναν μόνο μόνιμο γιατρό, ο οποίος και αυτός θα οδηγηθεί σε αναρρωτική με αυτούς τους ρυθμούς που καλείται να δουλέψει. Επίσης το νοσοκομείο δεν έχει αγροτικούς και ειδικευόμενους. Έχουν μείνει ελάχιστοι, διότι παραιτούνται και δεν έρχονται καινούργιοι επειδή οι συνθήκες είναι ασφυκτικές, προβληματικές. Η κατάσταση και στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών και στην Παθολογική κλινική και στα περισσότερα τμήματα του νοσοκομείου, αλλά ειδικά στα τμήματα πρώτης γραμμής, είναι διαλυτική, είναι τραγική. Επίσης, μια συνάδελφος ειδική γιατρός του ΤΕΠ είναι η μοναδική που έχει μείνει. Καλείται να κάνει έξι εφημερίες στο πιο βαρύ τμήμα του νοσοκομείου σε δώδεκα μέρες, μέρα παρά μέρα. Αυτό ο κοινός νους κατανοεί ότι είναι διαλυτικό και εξουθενωτικό για έναν άνθρωπο και ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες που είναι αναγκαίες, οι πιθανότητες λάθους είναι μεγάλες, οι πιθανότητες να συμβούν ανεπιθύμητα γεγονότα είναι μεγάλες.
Η διαλυτική κατάσταση στα νοσοκομεία της Κρήτης είναι μια κατάσταση ντόμινο. Το ένα επηρεάζει το άλλο αντικειμενικά. Αυτό φαίνεται χαρακτηριστικά στην περίπτωσή μας, διότι οι παθολόγοι του Βενιζελείου δέχονται μεγάλη πίεση, δέχονται εντέλλεσθαι για να κάνουν εφημερίες στο νοσοκομείο Ρεθύμνου, παρά το ότι έχουν αντιδράσει σφοδρά γιατί έχουν ήδη πάρα πολλή δουλειά εκεί και πάρα πολλές εφημερίες. Το αποτέλεσμα είναι όταν φεύγουν από εκεί να ανοίγουν νέα κενά στο Βενιζέλειο και νέα προβλήματα να δημιουργούνται. Αυτό δείχνει και η παραίτηση του διοικητή του Βενιζελείου, αυτό το αδιέξοδο καταδεικνύει, ότι με μετακινήσεις και με εντέλλεσθαι το μόνο σίγουρο αποτέλεσμα είναι η διάλυση των κλινικών. Αυτό βλέπουν στο Ρέθυμνο, αυτό βλέπουμε και στο Βενιζέλειο».
