Πάρκινσον: Το τάι τσι μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων της νόσου – νέα έρευνα

Πάρκινσον: Η μακραίωνη πολεμική τέχνη του τάι τσι έχει αποδειχθεί ότι έχει πολλά οφέλη για την υγεία, όπως η βελτίωση της ισορροπίας, η μείωση του άγχους και η πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων. Αλλά αυτά δεν είναι τα μόνα οφέλη που μπορεί να έχει αυτή η άσκηση. Μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη έδειξε για πρώτη φορά ότι το τάι τσι μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων του Πάρκινσον μακροπρόθεσμα.

Για τη διεξαγωγή της μελέτης τους, οι ερευνητές επιστράτευσαν ασθενείς που έπασχαν από σποραδική νόσο του Πάρκινσον. Πρόκειται για έναν τύπο της νόσου του Πάρκινσον που δεν κληρονομείται από κάποιο μέλος της οικογένειας. Επικεντρώθηκαν στη σποραδική νόσο του Πάρκινσον, ώστε να μπορέσουν να εξετάσουν τα οφέλη του tai chi αποκλειστικά στα συμπτώματα του Πάρκινσον. Οι ερευνητές απέκλεισαν άτομα με άλλες παθήσεις (όπως άλλες νευροεκφυλιστικές ασθένειες), οι οποίες μπορεί να τους εμπόδιζαν να λάβουν μέρος σε μαθήματα τάι τσι. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες – μια ομάδα ελέγχου 187 ατόμων που δεν γυμνάζονταν και μια ομάδα 143 ατόμων που ολοκλήρωσαν μαθήματα τάι τσι. Οι συμμετέχοντες είχαν μέση ηλικία 66 ετών. Υπήρχε ίσος αριθμός ανδρών και γυναικών συμμετεχόντων. Όλοι οι συμμετέχοντες βρίσκονταν σε πρώιμο στάδιο της νόσου του Πάρκινσον και είχαν διαγνωστεί μόνο για τέσσερα χρόνια κατά μέσον όρο. Αυτό σήμαινε ότι τυχόν αλλαγές στα συμπτώματα που παρατηρήθηκαν μεταξύ των δύο ομάδων θα μπορούσαν να αποδοθούν στο tai chi. Οι συμμετέχοντες στην ομάδα tai chi έλαβαν πέντε μαθήματα κατά τη διάρκεια της μελέτης, η οποία ξεκίνησε το 2016 και ολοκληρώθηκε το 2018. Τους δόθηκαν επίσης οδηγίες να προπονούνται δύο φορές την εβδομάδα για μία ώρα. Στη συνέχεια, όλοι οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για μια τριετία μεταξύ 2019 και 2021 για να παρακολουθήσουν τα συμπτώματά τους. Οι συμμετέχοντες στην ομάδα του tai chi είχαν καλύτερη κινητική λειτουργία στο τέλος της μελέτης. Η ομάδα ελέγχου, από την άλλη πλευρά, παρουσίασε ταχύτερη μείωση των κινητικών λειτουργιών τους -συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας βάδισης και της ισορροπίας τους. Η ομάδα ελέγχου έλαβε επίσης κατά μέσον όρο περισσότερα φάρμακα κατά του Πάρκινσον για τη διαχείριση των συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια της μελέτης σε σύγκριση με την ομάδα tai chi. Αυτό σημαίνει είτε ότι η νόσος ήταν πιο σοβαρή και εξελισσόταν ταχύτερα στην ομάδα ελέγχου, είτε ότι το tai chi είχε προστατευτική επίδραση στην εξέλιξη της νόσου. Οι θετικές επιδράσεις του tai chi ήταν επίσης εμφανείς στα μη κινητικά συμπτώματα, με την ομάδα του tai chi να αναφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής και ευεξίας, ύπνο, καθώς και οφέλη στη μνήμη και τη σκέψη. Δεδομένου ότι τα τρέχοντα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία και τη διαχείριση της νόσου του Πάρκινσον δεν καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου ούτε αποτρέπουν την επιδείνωση των συμπτωμάτων, η ύπαρξη μιας προσιτής αλλά αποτελεσματικής συμπληρωματικής θεραπείας όπως το tai chi θα μπορούσε να είναι ευεργετική για τους ασθενείς. Αλλά όσο ελπιδοφόρα και αν είναι αυτά τα αποτελέσματα, η μελέτη είχε μερικούς περιορισμούς που πρέπει να σημειωθούν. Ο πρώτος είναι ότι οι ομάδες δεν ήταν τυχαιοποιημένες. Το χρυσό πρότυπο στις κλινικές δοκιμές είναι η τυχαιοποίηση των συμμετεχόντων σε ομάδες για να αποφευχθεί η εισαγωγή μεροληψίας στη μελέτη. Έτσι, επειδή οι ομάδες δεν ήταν τυχαιοποιημένες, οι συμμετέχοντες μπορεί να είχαν προσληφθεί σε μια ομάδα λόγω κινήτρων για άσκηση ή άλλων παραγόντων του τρόπου ζωής. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο κάποιοι συμμετέχοντες προσλήφθηκαν στην ομάδα ελέγχου ήταν για πρακτικούς λόγους – όπως η τοποθεσία του συμμετέχοντα ή οι συγκρούσεις στην εργασία του. Οι ερευνητές συνιστούν οι μεγαλύτερες μελέτες παρακολούθησης στο μέλλον να χρησιμοποιούν τυχαιοποίηση για την αποφυγή μεροληψίας.

Άσκηση και Πάρκινσον

Αυτή δεν είναι η πρώτη δοκιμή που δείχνει ότι το tai chi μπορεί να έχει οφέλη για τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον. Αλλά προηγούμενες δοκιμές διαπίστωσαν οφέλη μόνο βραχυπρόθεσμα, σε διάστημα έξι μηνών. Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη του είδους της που δείχνει μακροπρόθεσμα οφέλη. Άλλα είδη άσκησης έχουν επίσης διερευνηθεί για να διαπιστωθεί αν ωφελούν τους ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον -συμπεριλαμβανομένης της διαλειμματικής προπόνησης υψηλής έντασης και της αερόβιας άσκησης, όπως το περπάτημα ή η κολύμβηση. Έχει αποδειχθεί ότι αυτές ωφελούν τα κινητικά συμπτώματα και επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου σε σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν είναι απολύτως βέβαιο γιατί η άσκηση -και συγκεκριμένα το τάι τσι- είναι τόσο ωφέλιμο για τα άτομα με Πάρκινσον. Γνωρίζουμε, όμως, από άλλες έρευνες ότι η έλλειψη άσκησης μπορεί να προάγει τη φλεγμονή, η οποία ανιχνεύεται στο αίμα των ατόμων με νόσο του Πάρκινσον. Η χρόνια φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια νευρώνων (νευρικά κύτταρα που στέλνουν μηνύματα σε όλο το σώμα) στον εγκέφαλο. Οι άνθρωποι που κάνουν τάι τσι έχει αποδειχθεί ότι έχουν αντιφλεγμονώδεις δείκτες στο αίμα τους. Αυτό ίσως εξηγεί γιατί είναι ευεργετικό για τα άτομα με Πάρκινσον, καθώς μειώνει τη φλεγμονή. Αν και θα χρειαστούν περισσότερες έρευνες -ιδιαίτερα για να κατανοήσουμε αν το tai chi ωφελεί επίσης άτομα με μεταγενέστερα στάδια της νόσου του Πάρκινσον- τα ευρήματα αυτής της τελευταίας μελέτης δείχνουν ότι το tai chi θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως συμπλήρωμα στα σχέδια θεραπείας. Αντιμετωπίζει τόσο τις σωματικές όσο και τις ψυχικές πτυχές της πάθησης, παρέχοντας οφέλη όπως η βελτίωση της ισορροπίας, της ευελιξίας και της ευεξίας. Απλά φροντίστε να συμβουλευτείτε τον παθολόγο ή τον νευρολόγο σας πριν το δοκιμάσετε.