Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Καρκίνου του Μαστού: Την ώρα που ήλπιζε να δημιουργήσει οικογένεια, η Denise Murray διαγνώστηκε με μια επιθετική μορφή καρκίνου του μαστού. Τριάντα ετών και νιόπαντρη, θεώρησε ότι ήταν πολύ επικίνδυνο να σκεφτεί την εγκυμοσύνη, αν μπορεί να μην ζήσει για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Η πλειονότητα των ασθενών, συμπεριλαμβανομένης της Murray, των οποίων οι όγκοι εντοπίζονται νωρίς, εξακολουθούν να ζουν πέντε χρόνια αργότερα. Αλλά σε περίπου 30% των περιπτώσεων, ο καρκίνος του μαστού τελικά επιστρέφει -μερικές φορές χρόνια ή και δεκαετίες αργότερα- και τότε είναι σχεδόν πάντα θανατηφόρος.
Οι γιατροί δεν έχουν τρόπο να πουν με βεβαιότητα αν ή πότε μπορεί να επανεμφανιστεί ο καρκίνος μιας ασθενούς. Αλλά οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια πιστεύουν τώρα ότι μαθαίνουν πώς να βρίσκουν και να σκοτώνουν τα αδρανή καρκινικά κύτταρα του μαστού που παραμένουν στο σώμα μετά τη θεραπεία, πριν έχουν την ευκαιρία να επανενεργοποιηθούν και να εξαπλωθούν. Μετά από τέσσερα χρόνια, όλες εκτός από δύο από τις 51 ασθενείς που έλαβαν θεραπεία σε μια προχωρημένη κλινική δοκιμή εξακολουθούν να μην έχουν καρκίνο. Τα πρώιμα ευρήματα, που παρουσιάστηκαν σε ευρωπαϊκό συνέδριο ογκολογίας τον Οκτώβριο, δίνουν ελπίδα ότι η θεραπεία μπορεί μια μέρα να μειώσει την πιθανότητα θανατηφόρας επανεμφάνισης του καρκίνου του μαστού. Τώρα, επεκτείνοντας τη δοκιμή απόδειξης της έννοιας, οι ερευνητές της Penn επιδιώκουν να δώσουν στις ασθενείς μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι δεν χρειάζεται να ζουν με τον φόβο της επιστροφής του καρκίνου τους. “Όταν παίρνετε αυτές τις αποφάσεις, δεν τις παίρνετε για τον εαυτό σας, τις παίρνετε για την οικογένειά σας”, δήλωσε η Murray, η οποία ζει στο Egg Harbor Township. “Πρέπει να μαζέψουν τα κομμάτια από ό,τι συμβεί”. Η Angela DeMichele, συνδιευθύντρια του ερευνητικού προγράμματος για τον καρκίνο του μαστού στο Κέντρο Καρκίνου Abramson της Penn, άρχισε να ερευνά την υποτροπή του καρκίνου του μαστού αφού αγωνίστηκε με το πώς να μιλήσει στους ασθενείς για τα άγνωστα που παρέμεναν μετά τη θεραπεία. “Φτάνουμε στο τέλος της αρχικής θεραπείας και λένε: ‘Πώς θα ξέρω αν πέτυχε; Τι εννοείτε ότι πρέπει απλώς να περιμένω και να δω;” είπε. “Περιμένουν να πέσει και το άλλο παπούτσι σε όλη τους τη ζωή”.
Εύρεση και θανάτωση αδρανών καρκινικών κυττάρων
Μετά τη θεραπεία, είναι σύνηθες κάποια καρκινικά κύτταρα του μαστού να αδρανοποιούνται – να υπάρχουν στο σώμα χωρίς να πολλαπλασιάζονται και να δημιουργούν μάζες, όπως κάνουν συνήθως τα καρκινικά κύτταρα. Για λόγους που οι γιατροί δεν έχουν ακόμη καταλάβει, αυτά τα αδρανή καρκινικά κύτταρα μερικές φορές “ξυπνούν” και αρχίζουν να διαιρούνται γρήγορα ξανά μήνες, χρόνια ή ακόμη και δεκαετίες μετά τη θεραπεία. H DeMichele συγκρίνει το φαινόμενο με τη χειμερία νάρκη της αρκούδας: Οι αρκούδες περνούν μήνες χωρίς να τρώνε ή να πίνουν, ο καρδιακός τους ρυθμός επιβραδύνεται και παραμένουν καθιστικές κατά τη διάρκεια του μακρύ χειμώνα. Στη συνέχεια, μια μέρα, ξυπνούν πεινασμένες και βγαίνουν από τη φωλιά τους για να περιπλανηθούν στο δάσος για τροφή. Οι γιατροί γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι αυτά τα αδρανή καρκινικά κύτταρα εγκαθίστανται στο μυελό των οστών, το σπογγώδες κέντρο των οστών όπου παράγονται τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Ο υποτροπιάζων καρκίνος του μαστού είναι σχεδόν αδύνατο να εξαλειφθεί, διότι μόλις φτάσει στο μυελό των οστών και στο αίμα, εξαπλώνεται παντού. Η DeMichele και οι συνεργάτες της ξεκίνησαν να απαντήσουν σε δύο ερωτήματα: Πρώτον, θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν αδρανή καρκινικά κύτταρα εξετάζοντας περιοδικά τον μυελό των οστών των ασθενών; Δεύτερον, θα μπορούσε ένας συνδυασμός από του στόματος χορηγούμενων φαρμάκων που δεν δρουν κατά του ενεργού καρκίνου να σκοτώσει τα κύτταρα όσο αυτά ήταν σε λανθάνουσα κατάσταση;
Παύση της ζωής για τον καρκίνο
Η Murray ήξερε αμέσως ότι ήθελε να εγγραφεί στη δοκιμή, επειδή ήταν τουλάχιστον μια ευκαιρία για το είδος της βεβαιότητας που χρειαζόταν για να σχεδιάσει το μέλλον της. Στην ηλικία των 13 ετών, η Murray είχε υποβληθεί σε χημειοθεραπεία για λέμφωμα, έναν καρκίνο του αίματος που θεωρήθηκε ότι δεν σχετιζόταν με τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού. Η χημειοθεραπεία που έλαβε στην παιδική της ηλικία είχε καταστήσει πιο πιθανό να εμφανίσει υπογονιμότητα. Τώρα, η πρόσθετη χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία θα μπορούσαν να βλάψουν την αναπαραγωγική της υγεία. Πριν ξεκινήσει τη θεραπεία της για τον καρκίνο του μαστού, η Murray και ο σύζυγός της αποφάσισαν να καταψύξουν έμβρυα. Η διαδικασία περιλαμβάνει την αφαίρεση ωαρίων από μια ωοθήκη, τη γονιμοποίησή τους σε εργαστήριο, την άδειά τους να αναπτυχθούν αρκετές ημέρες σε έμβρυα και, στη συνέχεια, την κατάψυξή τους για μελλοντική χρήση. Υποβλήθηκε σε οσφυονωτιαία αφαίρεση, χημειοθεραπεία και ακτινοβολία και στη συνέχεια εγγράφηκε στη δοκιμή για να εξεταστεί ο μυελός των οστών της για ενδείξεις λανθάνουσας καρκινικής νόσου. Στο πλαίσιο της κλινικής δοκιμής, οι γιατροί εξήγαγαν δείγματα από τα πυελικά οστά των ασθενών -μια δεξαμενή πλούσια σε μυελό των οστών- και τα εξέτασαν για αδρανή καρκινικά κύτταρα. Εάν η εξέταση ήταν θετική, οι ασθενείς λάμβαναν φάρμακα από το στόμα. Περίπου 200 άτομα εγγράφηκαν για να εξεταστεί ο μυελός των οστών τους και 51 τελικά έλαβαν θεραπεία για αδρανή καρκινικά κύτταρα. Περίπου οι μισές από τις 51 είχαν τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού, ο οποίος έχει υψηλότερο ποσοστό υποτροπής από τις λιγότερο επιθετικές μορφές. Όλοι, εκτός από δύο, παρέμειναν ελεύθεροι καρκίνου τέσσερα χρόνια αργότερα.
Επόμενα βήματα για την ανίχνευση του καρκίνου πριν από την επανεμφάνισή του
Η DeMichele και οι συνεργάτες της θα εγγράψουν περισσότερους ασθενείς, ιδίως από διαφορετικά υπόβαθρα, και θα συνεχίσουν να εξετάζουν τις προηγούμενες συμμετέχουσες. Μία από τις πρώτες ασθενείς της δοκιμής, η Lisa Dutton, 63 ετών, από το Wynnewood, βοηθά τώρα να ενθαρρύνει περισσότερους ανθρώπους να συμμετέχουν σε μελέτες όπως αυτή. Η Dutton εγγράφηκε αφού διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού το 2017. Μια εξέταση μυελού των οστών βρήκε αδρανή κύτταρα το 2021, οπότε ξεκίνησε τη φαρμακευτική αγωγή της δοκιμής. Σήμερα εξακολουθεί να είναι απαλλαγμένη από τον καρκίνο. Είναι ευγνώμων που ένας φίλος την ενθάρρυνε να συμμετάσχει στη δοκιμή. Η Dutton, η οποία είναι μαύρη, είναι τώρα εθελόντρια σε έναν οργανισμό υπεράσπισης που επικεντρώνεται στην ενημέρωση με στόχο τη βελτίωση της φυλετικής ποικιλομορφίας στις κλινικές δοκιμές. Η Dutton δέχεται τηλεφωνήματα από ανθρώπους που θέλουν να μάθουν πώς είναι να συμμετέχουν ή που χρειάζονται διαβεβαίωση ότι θα εξακολουθήσουν να αντιμετωπίζουν τον καρκίνο τους, ακόμη και αν δεν λάβουν τη συμπληρωματική θεραπεία που δοκιμάζεται. Η Dutton δήλωσε ότι ελπίζει πως, μοιραζόμενη την εμπειρία της με άλλους, μπορεί να αποτελέσει “παράδειγμα για τους ανθρώπους ώστε να δουν ότι μπορεί να υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ” και ότι οι κλινικές δοκιμές αξίζει να εξεταστούν, ακόμη και αν μπορεί να οδηγήσουν σε πρόσθετη θεραπεία. Η εγγραφή περισσότερων ασθενών από διαφορετικά υπόβαθρα είναι ζωτικής σημασίας για την ομάδα της DeMichele προκειμένου να προωθήσει το έργο της. Η αρχική μελέτη παρείχε απόδειξη της έννοιας, αλλά η ομάδα της πρέπει να δοκιμάσει τη θεωρία με πολλούς περισσότερους ασθενείς προτού μπορέσει να γνωρίζει αν έχει βρει έναν τρόπο να ανιχνεύει και να αναχαιτίζει τα αδρανή καρκινικά κύτταρα. “Θα θέλαμε να έχουμε μια στρατηγική για να μπορούμε να πούμε: “Είστε ελεύθεροι και καθαροί””, δήλωσε η DeMichele. “Δεν θα ήταν καταπληκτικό;” Η Murray βρέθηκε θετική σε αδρανή καρκινικά κύτταρα λίγους μήνες μετά την έναρξη της δοκιμής. Ήταν απογοητευμένη, αλλά και ανακουφισμένη που οι γιατροί μπορούσαν να προσφέρουν έναν τρόπο να σκοτώσουν τα κύτταρα – ελπίζω για πάντα. Η επόμενη εξέταση του μυελού των οστών της μετά την ολοκλήρωση της φαρμακευτικής αγωγής ήταν καθαρή. Το ίδιο και η επόμενη.
