Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Τα οφέλη του θηλασμού είναι γνωστά – αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά θηλασμού στον κόσμο. Ο ΠΟΥ συνιστά τα μωρά να θηλάζουν αποκλειστικά μέχρι την ηλικία των έξι μηνών (όταν μπορούν να αρχίσουν να τρέφονται εκτός από το μητρικό γάλα). Όμως μόλις το 1% των γυναικών στο Ηνωμένο Βασίλειο θηλάζουν αποκλειστικά τα μωρά τους έως έξι μηνών.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οδηγούν τις μητέρες να σταματήσουν τον θηλασμό, ή να μην ξεκινήσουν καθόλου. Ένα από αυτά είναι η εικόνα του σώματος: οι αντιλήψεις ή τα συναισθήματά τους για το σώμα τους. Το 2019, η Alison Owen πραγματοποίησε μια ανασκόπηση ερευνητικών μελετών που εξετάζουν τη σχέση μεταξύ εικόνας σώματος και θηλασμού. Συνολικά, 13.046 άτομα συμμετείχαν σε αυτές τις μελέτες.
Οι έγκυες γυναίκες με υψηλότερη εικόνα σώματος -όσες ήταν πιο ικανοποιημένες με την εμφάνισή τους- είχαν περισσότερες πιθανότητες να θηλάσουν αποκλειστικά. Οι γυναίκες με ανησυχίες για την εμφάνισή τους ήταν λιγότερο πιθανό να σχεδιάσουν να θηλάσουν. Εκείνες που άρχισαν να θηλάζουν συνέχισαν για μικρότερο χρονικό διάστημα από τις γυναίκες που ένιωθαν καλά με την εμφάνισή τους.
Σε μια πρόσφατη μελέτη, εξερευνήθηκαν οι εμπειρίες της εικόνας του σώματος των μητέρων που θηλάζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πώς ο θηλασμός είχε αντίκτυπο στο πώς ένιωθαν για το σώμα τους καθώς και πώς η εικόνα του σώματος μπορεί να είχε επηρεάσει εμπειρία του θηλασμού;
Επίγνωση των σωμάτων
Συνεντεύξεις έδωσαν 18 γυναίκες που είχαν θηλάσει όλα τα μωρά τους και ρωτήθηκαν για τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους γύρω από την εικόνα του σώματός τους, ειδικά σε σχέση με το θηλασμό τους. Παρόλο που η προηγούμενη έρευνά μας διαπίστωσε ότι η επιλογή του θηλασμού συνδέθηκε με υψηλότερη εικόνα σώματος, οι σκέψεις και οι ανησυχίες για την εμφάνισή τους παρέμειναν σημαντικό μέρος της εμπειρίας τους.
Ο θηλασμός είναι μια φυσική εμπειρία και μπορεί να απαιτήσει από τις μητέρες να χρησιμοποιούν το σώμα τους με τρόπο που μπορεί να τραβήξει την προσοχή. Για μια από τις γυναίκες, οι ανησυχίες σχετικά με την εικόνα του σώματος διαμόρφωσαν την εμπειρία της στο θηλασμό επηρεάζοντας τις επιλογές της στα μέρη για να ταΐσει το μωρό της. Είπε, «Δεν έχω την πιο θετική εικόνα σώματος και νομίζω ότι σίγουρα έχω αποφύγει όσο το δυνατόν περισσότερο τον θηλασμό δημόσια, σε σημείο που, εκτός από το να πετάμε, δεν νομίζω ότι έχουμε θηλάσει ποτέ πραγματικά. στο δημόσιο.”
Η επιλογή του θηλασμού σημαίνει επίσης να δείχνεις διαφορετικός—μέχρι την ανάγκη να επιλέξεις διαφορετικά ρούχα. Οι γυναίκες μας είπαν πώς τα ρούχα που είναι κατάλληλα για θηλασμό δεν βοηθούσαν πάντα όσον αφορά τη θετικότητα του σώματος. Τα ρούχα ήταν ένα μεγάλο μέρος της εικόνας και της ταυτότητας του σώματος των γυναικών, βοηθώντας τις να νιώθουν ότι επιστρέφουν στον «παλιό εαυτό» τους μετά την εγκυμοσύνη και τον θηλασμό, αντί να βλέπουν τον εαυτό τους ως απλώς «μαμάδες». Μια είπε, “Έχω επιστρέψει στο δικό μου στυλ. Φορούσα ρούχα θηλασμού για λίγο, αλλά μόλις διαπίστωσα ότι δεν ήταν πολύ κομψά και αυτά που ήταν κομψά θα έπρεπε να πληρώσεις περίπου 60 λίρες ένα φούτερ με κουκούλα… ή ένα άλμα. Έτσι σκέφτηκα να το ξεχάσω αυτό».
Για μια από τις μητέρες, οι σκέψεις για το πώς ήταν το σώμα της ήταν ένας βασικός παράγοντας που την οδήγησε στην επιλογή του θηλασμού. Είπε, «Ό,τι διάβαζα ήταν πάντα σαν, θα επιστρέψεις στο σώμα σου πριν την εγκυμοσύνη πιο γρήγορα αν θηλάζεις… Έτσι, σκέφτηκα, εντάξει, τότε γιατί νόμιζα ότι θα ήμουν σαν το μέγεθος ενός σπιτιού. αφού έκανα [μωρό], έτσι σκέφτηκα ότι καλύτερα να θηλάσω τότε… Νομίζω ότι έπαιξε μεγάλο ρόλο στην επιλογή μου να θηλάσω ώστε να χάσω το βάρος μου».
Αλλά μερικές από τις γυναίκες με τις οποίες μιλήσαμε μίλησαν επίσης για αρνητικά συναισθήματα σχετικά με το πώς ο θηλασμός είχε επηρεάσει το σώμα τους, και συγκεκριμένα το στήθος τους. Αν και αναφέρθηκε στον θηλασμό ως «ένα από τα καλύτερα πράγματα που έκανα», μια από τις μητέρες είπε ότι τώρα δεν της άρεσε να βλέπει το στήθος της. Ένας άλλος είπε ότι “μου πήρε πολύ χρόνο για να μου αρέσουν τα ξεφουσκωμένα βυζιά, αλλά σκέφτηκα καλά, έχουν εξυπηρετήσει τον σκοπό”.
Τα σώματα ως εργαλεία
Αυτή η επίγνωση της λειτουργικότητας του σώματός τους – εξυπηρετώντας έναν σκοπό – βοήθησε τις γυναίκες να αισθάνονται πιο θετικά μαζί τους. Ένιωθαν περήφανοι για όσα είχαν πετύχει μέσω του θηλασμού. Η μία είπε ότι έτρεφε «ένα βαθύτερο επίπεδο σεβασμού» για το σώμα της, ενώ πριν από την απόκτηση μωρών «ήταν αρκετά επιφανειακό», πώς η σκέψη ενός «μάφιν τοπ» που κρεμόταν πάνω από το τζιν της «είχε σημασία». Και πρόσθεσε, “…Στην πραγματικότητα είναι σαν όχι. Στην πραγματικότητα, έχεις μεγαλώσει έναν άνθρωπο και έχεις γεννήσει έναν και τον κρατάς ζωντανό τώρα μόνο με το σώμα σου, σαν να είναι καταπληκτικό.”
Αλλά αυτή η λειτουργικότητα μπορεί να έχει μια αρνητική πλευρά – την αίσθηση ότι ο σκοπός του σώματος μιας μητέρας είναι μόνο η μητρότητα. Όπως είπε μια μητέρα, «Ο κόσμος σου κυριεύεται από το μωρό και γίνεσαι μαμά και αυτός είναι ο μοναδικός σου σκοπός… γιατί το μόνο που κάνεις είναι απλώς να θηλάζεις συνέχεια και ένιωθα ότι αυτό ήταν το μόνο που ήμουν». Άλλες έρευνες που συμμετείχαν σε μητέρες που επέλεξαν να μην θηλάσουν διαπίστωσαν ότι ένας από τους λόγους ήταν ότι ήθελαν να αισθανθούν ότι το σώμα τους ήταν και πάλι δικό τους.
Ο θηλασμός επηρέασε την εικόνα του σώματος των γυναικών με τις οποίες μιλήσαμε – και ο τρόπος που ένιωθαν μερικές από τις γυναίκες για το σώμα τους επηρέασε τον θηλασμό. Αυτό είναι περαιτέρω απόδειξη της σημασίας της υποστήριξης του θηλασμού που βοηθά τις μητέρες να αισθάνονται όσο το δυνατόν πιο άνετα με το σώμα τους, ακόμα κι αν φαίνονται και αισθάνονται διαφορετικά από το πώς ήταν πριν αποκτήσουν μωρό.
