Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Άθληση: Τα συνεπή καθημερινά πρότυπα άσκησης και ανάπαυσης μπορούν να συγχρονίσουν τα τοπικά ρολόγια του σώματος που σχετίζονται με τις αρθρώσεις και τη σπονδυλική στήλη με το ρολόι του εγκεφάλου, βοηθώντας ενδεχομένως τα άτομα να διατηρήσουν τη σκελετική τους υγεία, να βελτιώσουν την αθλητική τους απόδοση και να αποφύγουν τραυματισμούς, υποστηρίζει έρευνα επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ. Αν και η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, αφορούσε ποντίκια, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι ανθρώπινοι χόνδροι και μεσοσπονδύλιοι δίσκοι -που έχουν πολύ παρόμοιες φυσιολογικές ιδιότητες- να ανταποκριθούν με συγκρίσιμο τρόπο. Βοηθάει, επίσης, στην πλαισίωση μιας παρατήρησης που τέθηκε πριν από 300 χρόνια από έναν αιδεσιμότατο κ. Wasse, πρύτανη του Aynho στο Northamptonshire, σε έναν Dr. Mead, σχετικά με τη διαφορά στο ύψος του ανθρώπινου σώματος, μεταξύ πρωινού και νυκτερινού. Στην επιστολή που δημοσιεύθηκε από τη Royal Society, ο αιδεσιμότατος επικαλέστηκε τις παρατηρήσεις του για τους στρατιώτες που απολύθηκαν από τον στρατό επειδή ήταν πολύ κοντοί, υποστηρίζοντας ότι είμαστε πάνω από μισή ίντσα ψηλότεροι μετά από έναν καλό νυχτερινό ύπνο.
Οι ημερήσιοι ρυθμοί στη συμπεριφορά και τη φυσιολογία των θηλαστικών δημιουργούνται από ένα κιρκάδιο σύστημα που συντονίζεται με περιβαλλοντικές ενδείξεις όπως το φως και η τροφή. Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι η κακή ευθυγράμμιση μεταξύ του κεντρικού ρολογιού του σώματος στον εγκέφαλο και άλλων οργάνων που έχουν το δικό τους ρολόι του σώματος-μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο παθολογίας και ασθενειών όπως ο διαβήτης και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Ωστόσο, μέχρι τώρα, πολύ λίγα ήταν κατανοητά για τη σχέση μεταξύ των ρολογιών στους χόνδρους των αρθρώσεων -που δεν έχουν νευρική ή αιματική παροχή- και του εγκεφάλου. Ο καθηγητής Qing-Jun Meng, επικεφαλής συγγραφέας και ειδικός στο ρολόι του σώματος από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, δήλωσε: “Όχι μόνον εντοπίσαμε ότι η κακή ευθυγράμμιση μεταξύ των ρολογιών των χόνδρων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων και του κεντρικού μας ρολογιού στον εγκέφαλο μπορεί να συμβεί μέσω της άσκησης σε ακατάλληλο χρόνο, αλλά βρήκαμε και τον μηχανισμό με τον οποίο συμβαίνει αυτό και ότι τα σκελετικά ρολόγια μπορούν να επανασυγχρονιστούν με τα καθημερινά πρότυπα σωματικής δραστηριότητας. “Η προηγούμενη εργασία μας ανακάλυψε εσωτερικά ρολόγια του σώματος στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και τους χόνδρους που αμβλύνονται με τη γήρανση. Είναι σημαντικό ότι οι υγιείς χόνδροι και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι δεν έχουν νεύρα και δεν έχουν παροχή αίματος, οπότε μέχρι τώρα δεν ήταν σαφές πώς τα εσωτερικά τους ρολόγια συγχρονίζονται με τον εγκέφαλο”. Η καθηγήτρια Judith Hoyland, μια άλλη επικεφαλής συγγραφέας και ειδικός σε θέματα σπονδυλικής στήλης/διασπονδυλικών δίσκων από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, δήλωσε: “Μεταξύ των πολλών προκλήσεων για την υγεία, η μυοσκελετική παρακμή που σχετίζεται με την ηλικία -και οι δυσμενείς συνέπειές της- αποτελούν σημαντικό βάρος για τα άτομα. “Η απώλεια της οστικής πυκνότητας, η υποβάθμιση του αρθρικού χόνδρου και ο εκφυλισμός των μεσοσπονδύλιων δίσκων είναι πρωταρχικά χαρακτηριστικά του γηράσκοντος σκελετού, τα οποία μπορούν να συμβάλουν στον πόνο και στην απώλεια της κινητικότητας. “Είναι σημαντικό ότι εντοπίσαμε έναν νέο μηχανισμό ρολογιού που διέπει τη σκελετική γήρανση, ο οποίος θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στην κατανόηση της ευπάθειας και στον σχεδιασμό αποτελεσματικότερου θεραπευτικού χρονισμού της άσκησης και της φυσιοθεραπείας για τη διατήρηση της καλής σκελετικής υγείας και κινητικότητας”. Ο Dr. Michal Dudek, επικεφαλής συγγραφέας από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, δήλωσε: “Ενώ στεκόμαστε όρθιοι και κινούμαστε κατά τη διάρκεια της ημέρας, το νερό πιέζεται από τους μεσοσπονδύλιους δίσκους στη σπονδυλική μας στήλη καθώς και από τον χόνδρο στα ισχία και τα γόνατα, καθιστώντας μας ελαφρώς κοντύτερους στο τέλος της ημέρας – όπως ακριβώς είχε εντοπίσει ο αιδεσιμότατος κ. Wasse πριν από 300 χρόνια. “Αλλά αυτό που δεν γνώριζε ήταν ότι αυτό προκαλεί αύξηση της οσμωτικότητας του ιστού, επειδή η ίδια ποσότητα ανόργανων συστατικών διαλύεται τώρα σε λιγότερο νερό, οπότε η πραγματική συγκέντρωση αυξάνεται. Τα κύτταρα αντιλαμβάνονται αυτή την αλλαγή στην ωσμωτικότητα και συγχρονίζουν τα ρολόγια μέσα σε αυτούς τους σκελετικούς ιστούς”. “Το νερό επιστρέφει τη νύχτα όταν ξεκουραζόμαστε και η ωσμωτικότητα μειώνεται, αν και αυτή η κατεύθυνση της αλλαγής δεν είχε καμία επίδραση στο ρολόι. Οι επιστήμονες εξέτασαν τα ποντίκια στα οποία γινόταν καθημερινή άσκηση σε διάδρομο κατά τη διάρκεια της ανάπαυσής τους για να δείξουν τι συνέβη στα ρολόγια στους χόνδρους, στον μεσοσπονδύλιο δίσκο και στον εγκέφαλο. Επιβεβαίωσαν τα ευρήματα συμπιέζοντας στο εργαστήριο μεσοσπονδύλιους δίσκους ποντικιών ή εκμαγεία χόνδρου ή εκθέτοντάς τα σε μέσο καλλιέργειας υψηλότερης οσμωτικότητας εντός φυσιολογικού εύρους. Και τα δύο είχαν ως αποτέλεσμα παρόμοιο αποτέλεσμα συγχρονισμού του ρολογιού.
Ο καθηγητής Qing-Jun Meng δήλωσε: “Στην πραγματικότητα εντοπίσαμε έναν νέο μηχανισμό για να κατανοήσουμε πώς τα ρολόγια του σώματός μας ευθυγραμμίζονται με το εξωτερικό περιβάλλον. “Τα ρολόγια έχουν εξελιχθεί για να σας προετοιμάζουν για προβλέψιμες ρυθμικές αλλαγές στο περιβάλλον. “Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι οι σωματικές δραστηριότητες το πρωί, που συνδέονται με τα καθημερινά πρότυπα του κύκλου ύπνου/ξύπνιου, μεταφέρουν πληροφορίες χρονισμού από το φωτοευαίσθητο κεντρικό ρολόι στον εγκέφαλο στους σκελετικούς ιστούς που φέρουν βάρος. Στην πραγματικότητα λέει στο σκελετικό σας σύστημα ότι ήρθε η ώρα να ξυπνήσει. “Όταν, όμως, αυτή η ευθυγράμμιση αποσυνδέεται με τον εγκέφαλο, τότε, όπως και σε άλλα όργανα και ιστούς, μπορεί να οδηγήσει σε δυσμενείς επιπτώσεις στη σωματική σας υγεία. “Αν αλλάζετε συνεχώς την ώρα που ασκείστε, μπορεί να είστε πιο επιρρεπείς σε αυτόν τον αποσυγχρονισμό. “Ωστόσο, αν αλλάζετε τον χρόνο άσκησης, αλλά στη συνέχεια διατηρείτε αυτό το καθεστώς για κάποιο χρονικό διάστημα, δείχνουμε ότι τα ρολόγια του σώματός σας τελικά θα ευθυγραμμιστούν ξανά μεταξύ τους και θα προσαρμοστείτε σε αυτό”. Και πρόσθεσε: “Έτσι, για παράδειγμα, η συχνή εναλλαγή των ζωνών ώρας για να αγωνιστεί κανείς σε αθλητικές διοργανώσεις- μια πτυχή της ζωής του διεθνούς αθλητή για παράδειγμα, μπορεί να υπονομεύσει την αθλητική απόδοση και θα μπορούσε να κάνει τα άτομα πιο επιρρεπή σε τραυματισμούς. “Και η εργασία μας έδειξε ότι τα ρολόγια στους σκελετικούς ιστούς των ηλικιωμένων ζώων εξακολουθούν να ανταποκρίνονται στα καθημερινά πρότυπα άσκησης. Ως εκ τούτου, οι ομάδες περπατήματος που οργανώνονται για ηλικιωμένους θα μπορούσαν να είναι πιο ευεργετικές για την υγεία τους, αν συμβαίνουν σε παρόμοια ώρα κάθε μέρα”. Η Lucy Donaldson, Διευθύντρια Έρευνας και Πληροφοριών Υγείας στο Versus Arthritis, δήλωσε: “Γνωρίζουμε ήδη ότι η άσκηση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για τη μείωση του πόνου και των επιπτώσεων της αρθρίτιδας και αυτή η πολύ πρώιμη έρευνα δείχνει ότι η άσκηση σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας μπορεί να αποφέρει πρόσθετα οφέλη για τα άτομα με αρθρίτιδα. “Ο καθημερινός 24ωρος κύκλος που ακολουθεί το σώμα μας, όπως η πτώση της εσωτερικής μας θερμοκρασίας όταν κοιμόμαστε και η αύξηση της αρτηριακής μας πίεσης σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, είναι γνωστός ως κιρκάδιος ρυθμός. Υπάρχουν διαδικασίες μέσα στο σώμα μας που διατηρούν αυτόν τον ρυθμό, γνωστές ως “ρολόγια”, οι οποίες συνδέονται όλες με το κεντρικό ρολόι του σώματός μας στον εγκέφαλο. “Αυτή η πρώιμη έρευνα σε ποντίκια διερευνά μια σύνδεση μεταξύ των τοπικών ρολογιών στους χόνδρους των αρθρώσεων και του κεντρικού ρολογιού του σώματος στον εγκέφαλο, τα οποία, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, συμβάλλουν στο πόσο γρήγορα φθείρονται τα οστά και οι χόνδροι μας με την πάροδο του χρόνου. Τα ευρήματα δείχνουν ότι όταν αυτά τα ρολόγια δεν συγχρονίζονται, τα οστά και ο χόνδρος μας φθείρονται ταχύτερα, αλλά όταν ευθυγραμμίζονται, η διαδικασία επιβραδύνεται. Η άσκηση σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας βοηθά να διατηρούνται τα ρολόγια σε συγχρονισμό και έτσι θα μπορούσε να επιβραδύνει την εξέλιξη της αρθρίτιδας. “Πρόκειται για μια σημαντική ανακάλυψη, διότι θα μπορούσε να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε πιο στοχευμένες θεραπείες για μυοσκελετικές παθήσεις, όπως η αρθρίτιδα, με τη χρήση της άσκησης και της σωματικής δραστηριότητας”.
