Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Αναπνευστικές Λοιμώξεις: Η πανδημία του COVID οδήγησε σε πολλές εκκλήσεις για βελτίωση της ποιότητας του αέρα σε εσωτερικούς χώρους με ισχυρισμούς ότι κάτι τέτοιο θα μείωνε τον κίνδυνο εξάπλωσης του ιού. Ωστόσο, τα αποδεικτικά στοιχεία του πραγματικού κόσμου για την υποστήριξη αυτών των ισχυρισμών λείπουν και οι μελέτες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας δεν έχουν ακόμη αναφερθεί.
Έτσι, οι συνάδελφοί μου και εγώ εξετάσαμε τα στοιχεία πριν από τον COVID και διαπιστώσαμε ότι η ισορροπία των αποδεικτικών στοιχείων ήταν ότι η θεραπεία με αέρα δεν μειώνει, στην πραγματικότητα, τις ασθένειες από λοιμώξεις του αναπνευστικού. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι συσκευών επεξεργασίας αέρα: φίλτρα και απολυμαντές αέρα. Τα φίλτρα λειτουργούν αφαιρώντας σωματίδια από τον αέρα που μπορεί να περιέχουν μολυσματικούς ιούς. Τα απολυμαντικά αέρα χρησιμοποιούν υπεριώδη ακτινοβολία ή όζον για να απενεργοποιήσουν τους ιούς στον αέρα. Στη συστηματική μας ανασκόπηση βρήκαμε 32 παρατηρητικές και πειραματικές μελέτες για το θέμα που διεξήχθησαν μεταξύ 1970 και 2022. Συνολικά, τα στοιχεία ήταν ότι αυτές οι τεχνολογίες δεν μείωσαν ούτε τη συχνότητα της ασθένειας ούτε τη σοβαρότητά της. Κατά την εξέταση εργαστηριακά επιβεβαιωμένων λοιμώξεων από γρίπη ή νοροϊό, υπήρχε μια εμφανής τάση προς λιγότερες λοιμώξεις. Ωστόσο, υπήρχαν ενδείξεις ισχυρής μεροληψίας για τη δημοσίευση – όπου τα σημαντικά θετικά αποτελέσματα είναι πιο πιθανό να δημοσιευτούν παρά τα αρνητικά αποτελέσματα. Η προκατάληψη της δημοσίευσης κάνει τον προφανή αντίκτυπο οποιασδήποτε παρέμβασης ή θεραπείας να φαίνεται ισχυρότερος από ό,τι είναι, καθώς αυτές οι αρνητικές μελέτες απλώς δεν δημοσιεύονται. Η ανασκόπησή μας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι τεχνολογίες επεξεργασίας αέρα μειώνουν τους κινδύνους ασθενειών που μεταδίδονται από το αναπνευστικό. Καμία από τις μελέτες που περιλαμβάνονται στην ανασκόπηση δεν αφορούσε άμεσα τον COVID, καθώς καμία δεν είχε δημοσιευθεί κατά την περίοδο της μελέτης. Ωστόσο, μια πρόσφατη γερμανική μελέτη (που δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο), διερεύνησε την επίδραση των φίλτρων σωματιδίων αέρα υψηλής απόδοσης (Hepa) στον COVID στα νηπιαγωγεία. Οι ερευνητές συνέκριναν τα ποσοστά ασθενειών σε σχολεία που είχαν εγκαταστήσει νέα φίλτρα με εκείνα που δεν είχαν. Διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο. Πράγματι, τα ποσοστά μόλυνσης ήταν ελαφρώς υψηλότερα στα παιδιά σε εκείνα τα σχολεία που είχαν εγκαταστήσει τα φίλτρα.
Τι γίνεται με τον εξαερισμό;
Αυτή η μελέτη δεν έλαβε υπόψη την έρευνα σχετικά με την επίδραση του αερισμού, όπως η διατήρηση των παραθύρων ανοιχτά, στον κίνδυνο ασθένειας. Ένα πιθανό ζήτημα με τις μελέτες επεξεργασίας αέρα είναι ότι οι ρυθμοί αερισμού μπορεί να έχουν μειωθεί, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο. Υπήρξε μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση της επίδρασης του αερισμού στη μόλυνση από COVID. Αν και υπήρχαν λίγο περισσότερα στοιχεία που υποστηρίζουν τη μόλυνση που μειώνει τον αερισμό, οι μελέτες ήταν όλες κακής ή πολύ κακής ποιότητας. Ως αποτέλεσμα, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «το επίπεδο εμπιστοσύνης που αποδίδεται σε αυτό το συμπέρασμα είναι χαμηλό». Επομένως, οι διαφορές στον αερισμό είναι απίθανο να εξηγήσουν τα αρνητικά ευρήματα στις μελέτες επεξεργασίας αέρα. Εάν η θεραπεία με αέρα δεν μειώνει τον κίνδυνο ασθένειας, γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό; Θα υποστήριζα ότι υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους οι τεχνολογίες επεξεργασίας αέρα δεν θα ήταν ποτέ η πανάκεια που ισχυρίστηκαν ορισμένοι. Πρώτον, ο κίνδυνος μετάδοσης ιών του αναπνευστικού εξαρτάται από το πόσο κοντά βρίσκεστε σε ένα μολυσμνο άτομο. Στις αρχές της πανδημίας, μια ομάδα επιστημόνων έδειξε ότι ο κίνδυνος μόλυνσης μειώθηκε σημαντικά όσο πιο μακριά κάποιος βρισκόταν από ένα μολυσμένο άτομο. Κάποιος που έφτασε σε απόσταση ενός μέτρου από ένα μολυσμένο άτομο διέτρεχε περίπου πέντε φορές μεγαλύτερο κίνδυνο από κάποιον που έμενε περισσότερο από ένα μέτρο μακριά. Είναι αμφίβολο ότι η επεξεργασία του αέρα θα επηρεάσει μια τόσο στενή μετάδοση από άτομο σε άτομο. Δεύτερον, ακόμη κι αν η θεραπεία με αέρα ήταν αποτελεσματική στην πρόληψη της μόλυνσης σε έναν συγκεκριμένο εσωτερικό χώρο, οι άνθρωποι μετακινούνται τακτικά μεταξύ των χώρων.
Η περιποίηση αέρα στο σχολείο ή στον χώρο εργασίας σας δεν θα σας προστατεύσει όταν βρίσκεστε στα μέσα μαζικής μεταφοράς ή όταν συγκεντρώνεστε σε άλλα περιβάλλοντα. Τέλος, υπάρχει το θέμα της επιδημικής δυναμικής των λοιμώξεων που έχουν μικρή διάρκεια ανοσίας. Όπως συζήτησα πριν από δύο χρόνια, λοιμώξεις όπως η COVID που έχουν σχετικά μικρή διάρκεια ανοσίας συμπεριφέρονται διαφορετικά από ό,τι θα προέβλεπαν τα τυπικά μοντέλα επιδημίας, επειδή οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν εκ νέου πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής τους καθώς η ανοσία τους εξασθενεί. Λοιμώξεις όπως η COVID μοντελοποιούνται καλύτερα από το μοντέλο SEIRS (ευαίσθητα, εκτεθειμένα, μολυσμένα, ανακτημένα, ευαίσθητα). Σε αυτό το μοντέλο, παρεμβάσεις όπως το φιλτράρισμα του αέρα ή η χρήση μάσκας γίνονται λιγότερο αποτελεσματικές καθώς οι περισσότερες λοιμώξεις γίνονται από επαναμολύνσεις. Αυτό που στη συνέχεια οδηγεί τα ποσοστά μόλυνσης είναι ο ρυθμός με τον οποίο οι άνθρωποι χάνουν την ανοσία τους. Έτσι, η ισορροπία των πραγματικών στοιχείων είναι ότι οι τεχνολογίες επεξεργασίας αέρα δεν μειώνουν τον κίνδυνο να αρρωστήσετε από μια λοίμωξη του αναπνευστικού όπως η COVID. Υπάρχουν λίγο περισσότερες ενδείξεις ότι ο αυξημένος αερισμός μπορεί να μειώσει αυτόν τον κίνδυνο, αλλά τα στοιχεία δεν είναι καθόλου πειστικά.
