Λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση: Ποια τα συμπτώματα & η θεραπευτική της αντιμετώπιση;

Η νόσος της λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης συγκατελέγεται στις αρκετά συχνές παθήσεις του γαστρεντερικού σωλήνα. Τα συμπτώματά της οφείλονται στην παλινδρόμηση του γαστρικού υγρού (γαστρικό οξύ και άλλα περιεχόμενα του στομάχου) που φτάνουν έως τον λάρυγγα και τον φάρυγγα, λόγω ανεπαρκών φραγμών στη γαστροοισοφαγική συμβολή. Τα συμπτώματα από την περιοχή του λάρυγγα μπορεί να δημιουργούνται είτε άμεσα είτε έμμεσα. Ο άμεσος τρόπος είναι όταν ερεθίζεται ο λάρυγγας από την επαφή του με το όξινο περιεχόμενο του στομάχου. Ο έμμεσος τρόπος είναι όταν ο λάρυγγας αντιδρά στην παλινδρόμηση άλλων οργάνων, όπως συχνότερα ο οισοφάγος.

Τυπικά συμπτώματα είναι το βράγχος φωνής/δυσφωνία, το αίσθημα ξένου σώματος στο φάρυγγα, η ήπια δυσφαγία, ο χρόνιος βήχας και η αδυναμία να «καθαρίσει» κανείς τον λαιμό του. Οι περισσότεροι ασθενείς δε γνωρίζουν ότι πάσχουν από την πάθηση αυτή αφού μειωμένο ποσοστό αναφέρουν τυπικό οπισθοστερνικό καύσο (κάψιμο στο στήθος μετά το φαγητό κυρίως) που μπορεί να οδηγήσει στη σωστή διάγνωση.

 Πώς γίνεται η διάγνωσή της; 

Η διάγνωση της νόσου είναι εύκολο να τεθεί με βάση το ιστορικό και μόνο των ασθενών. Οι διαγνωστικές εξετάσεις ενδείκνυνται στους ασθενείς που έχουν επίμονα συμπτώματα και βασικότερη είναι η λαρυγγοσκόπηση, η οποία αποκαλύπτει την χαρακτηριστικά οιδηματώδη εικόνα του λάρυγγα. Τυπικά, ο λάρυγγας παρουσιάζει οίδημα (πρήξιμο-διόγκωση), κυρίως στο πίσω τμήμα του. Συνήθως μπορεί να πραγματοποιηθεί και λήψη υλικού για βιοψία από τον βλεννογόνο του λάρυγγα. Άλλος ένας τρόπος για να διαγνώσουμε τη νόσο είναι εξ’ αποκλεισμού με την θεραπεία. Αν δηλαδή ο ασθενής ανταποκριθεί θετικά σε αγωγή για καταπολέμηση των συμπτωμάτων της παλινδρόμησης, τότε ισχυροποιείται η διάγνωση.

Ποιά είναι η θεραπευτική αντιμετώπιση;

Στόχοι της θεραπείας είναι η ανακούφιση από τα συμπτώματα, η πρόληψη των πιθανών επιπλοκών και η επούλωση τυχόν διάβρωσης του βλεννογόνου (εάν υπάρχει).

Ξεκινώντας από τα γενικά μέτρα σε αυτά ανήκουν ο συνδυασμός δίαιτας και αλλαγών συμπεριφοράς. Έτσι λοιπόν η δίαιτα για την μείωση του σωματικού βάρους, ο ύπνος με ανυψωμένο το μαξιλάρι (κορυφή του κρεβατιού) κατά 10-15 εκατοστά και η εξουδετέρωση όσων παραγόντων αυξάνουν την πίεση στην κοιλιά είναι βασικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν.

Από τροφές υπάρχει ισχυρή σύσταση να αποφεύγονται τροφές και ροφήματα που περιέχουν καφείνη (καφές, τσάι, σόδα), ο χυμός πορτοκάλι, το αλκοόλ, η σοκολάτα και η μέντα. Επίσης να αποφεύγονται η μαρμελάδα, οι διάφορες σως, τα καυτερά μπαχαρικά. Ενδείκνυνται τροφές που έχουν pH>4.6 όπως το άπαχο κρέας, το γάλα, τα θαλασσινά και τα φρέσκα λαχανικά. Βοηθούν ιδιαίτερα τα τακτικά και μικρά γεύματα στη διάρκεια της ημέρας.

Στις αλλαγές της καθημερινότητας συγκαταλέγεται πρωτίστως η διακοπή του καπνίσματος. Επίσης, καλό είναι να αποφεύγεται η έντονη σωματική άσκηση αμέσως μετά το γεύμα. Ομοίως, δεν προτείνεται η κατάκλιση πριν περάσουν μερικές ώρες μετά το τελευταίο γεύμα.

Όσον αφορά στην φαρμακευτική αγωγή σε αυτή συμπεριλαμβάνονται οι εξής κατηγορίες-οικογένειες φαρμάκων:

• Αντιόξινα
• Η2 ανταγωνιστές
• Αναστολείς της αντλίας πρωτονίων

Οι τελευταίοι είναι συνήθως οι πιο αποτελεσματικοί και συχνά συνταγογραφούνται σε συμπτωματικούς ασθενείς.