Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Προχωρημένος Καρκίνος του Μαστού: Ενώ οι τακτικές εξετάσεις μπορεί να μειώσουν την πιθανότητα διάγνωσης προχωρημένου καρκίνου του μαστού σε ορισμένες γυναίκες και να οδηγήσουν σε μείωση της θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού κατά 20%, άλλες γυναίκες θα διαγνωστούν με προχωρημένο καρκίνο του μαστού παρά τις εξετάσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα. Οι πιθανότητες διάγνωσης προχωρημένου καρκίνου του μαστού είναι υψηλότερες μεταξύ των γυναικών που είναι μαύρες ή ισπανόφωνες/λατινοαμερικανίδες, καθώς και των γυναικών που είναι υπέρβαρες και παχύσαρκες.
Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Oncology, οι ερευνητές του UC San Francisco διαπίστωσαν ότι ο τακτικός έλεγχος δεν είναι πάντα επαρκής για την πρόληψη της διάγνωσης προχωρημένου καρκίνου του μαστού. Για να μειωθεί ο αριθμός των διαγνώσεων προχωρημένου καρκίνου, η πρωτογενής πρόληψη είναι επίσης απαραίτητη και θα πρέπει να επικεντρωθεί στην παροχή βοήθειας στις υπέρβαρες ή παχύσαρκες γυναίκες να αποκτήσουν φυσιολογικό βάρος, ιδίως στις έγχρωμες γυναίκες. Ως προχωρημένος καρκίνος του μαστού ορίζεται το προγνωστικό παθολογοανατομικό στάδιο ΙΙ ή υψηλότερο της Αμερικανικής Κοινής Επιτροπής για τον Καρκίνο. Οι προχωρημένοι καρκίνοι του μαστού είναι όγκοι που είναι μεγάλοι και/ή έχουν εξαπλωθεί σε λεμφαδένες ή έχουν άλλα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με χειρότερη πρόγνωση, όπως είναι υψηλού βαθμού και αρνητικοί σε οιστρογονικούς υποδοχείς. Απαιτούν χειρουργική επέμβαση και συστηματική θεραπεία, και η ανίχνευση των καρκίνων του μαστού μέσω του προσυμπτωματικού ελέγχου προτού γίνουν προχωρημένοι μπορεί να αποτρέψει τους θανάτους από καρκίνο του μαστού. Ο υπολογισμός του κινδύνου προχωρημένου καρκίνου του μαστού για τις γυναίκες που υποβάλλονται σε τακτικό έλεγχο μπορεί να καθοδηγήσει τη συχνότητα του ελέγχου και τη συμπληρωματική απεικόνιση. Οι κλινικοί παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με προχωρημένο καρκίνο του μαστού περιλαμβάνουν υψηλή πυκνότητα του μαστού, υψηλό δείκτη μάζας σώματος, αυξανόμενη ηλικία, οικογενειακό ιστορικό σε συγγενή πρώτου βαθμού με καρκίνο του μαστού, ιστορικό προηγούμενων βιοψιών μαστού και μετεμμηνοπαυσιακή κατάσταση. Οι μαύρες γυναίκες έχουν διπλάσιο ποσοστό προχωρημένου καρκίνου του μαστού από ό,τι οι λευκές γυναίκες μεταξύ των τακτικών διαγνωστικών εξετάσεων. Για να αξιολογήσουν τα ποσοστά κινδύνου που αποδίδονται στον πληθυσμό (PARPs) για τον προχωρημένο καρκίνο του μαστού – το ποσοστό της επίπτωσης του προχωρημένου καρκίνου στον πληθυσμό που αποδίδεται σε έναν παράγοντα κινδύνου – οι ερευνητές διεξήγαγαν μια μελέτη κοόρτης χρησιμοποιώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν προοπτικά από τις κοινοτικές εγκαταστάσεις απεικόνισης της Κοινοπραξίας Επιτήρησης του Καρκίνου του Μαστού (BCSC) από τον Ιανουάριο του 2005 έως τον Ιούνιο του 2018. Οι συμμετέχουσες που παρακολουθήθηκαν ήταν 904.615 γυναίκες ηλικίας 40 έως 74 ετών (με διάμεση ηλικία τα 57 έτη) που υποβλήθηκαν σε 3.331.740 ετήσιες ή διετείς μαστογραφίες προσυμπτωματικού ελέγχου. Μεταξύ αυτών, 1815 προχωρημένοι καρκίνοι του μαστού διαγνώστηκαν εντός δύο ετών από τις εξετάσεις προσυμπτωματικού ελέγχου. Οι παράγοντες κινδύνου που εξετάστηκαν περιλάμβαναν ετερογενώς ή εξαιρετικά πυκνούς μαστούς, οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού πρώτου βαθμού, υπέρβαρο/παχυσαρκία (δείκτης μάζας σώματος μεγαλύτερος από 25), ιστορικό καλοήθους βιοψίας μαστού και διάστημα προληπτικού ελέγχου (διετής έναντι ετήσιου) διαστρωματωμένο ανάλογα με την εμμηνόπαυση και τη φυλή και την εθνικότητα (Ασιάτες ή κάτοικοι των Νήσων του Ειρηνικού, μαύροι, ισπανόφωνοι/λατίνοι, λευκοί, άλλοι/πολυφυλετικοί).
Τα ποσοστά κινδύνου που αποδίδονται στον πληθυσμό PARPs του δείκτη μάζας σώματος ήταν μεγαλύτερα για τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες από ό,τι για τις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (30% έναντι 22%) και υψηλότερα για τις μετεμμηνοπαυσιακές μαύρες γυναίκες (38,6%) και τις ισπανόφωνες/λατινικές γυναίκες (31,8%), καθώς και για τις προεμμηνοπαυσιακές μαύρες γυναίκες (30,3%). Επιπλέον, ο συνολικός επιπολασμός του υπέρβαρου/παχύσαρκου ήταν υψηλότερος στις προεμμηνοπαυσιακές μαύρες (84,4%) και μετεμμηνοπαυσιακές μαύρες (85,1%), καθώς και στις ισπανόφωνες/λατινικές γυναίκες (72,4%). “Οι μαύρες και οι ισπανόφωνες/λατινικές γυναίκες διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να διαγνωστούν με καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο από ό,τι οι λευκές, οι γυναίκες από την Ασία ή τις νήσους του Ειρηνικού και αυτή η διαφορά εξηγείται μόνοn εν μέρει από τον έλεγχο”, δήλωσε η πρώτη συγγραφέας Karla Kerlikowske, MD, καθηγήτρια Ιατρικής και Επιδημιολογίας & Βιοστατιστικής του UCSF και συν-επικεφαλής του BCSC. “Ο προσδιορισμός των παραγόντων κινδύνου που ευθύνονται για το μεγαλύτερο ποσοστό των προχωρημένων καρκίνων του μαστού μεταξύ των τακτικών διαγνωστικών εξετάσεων και η κατανόηση των διαφορών στους παράγοντες που σχετίζονται με τον κίνδυνο προχωρημένου καρκίνου ανά φυλή και εθνικότητα είναι σημαντική για την ανάπτυξη εξατομικευμένων, δίκαιων στρατηγικών διαλογής και πρωτογενούς πρόληψης”. Τα ποσοστά κινδύνου που αποδίδονται στον πληθυσμό PARP της πυκνότητας του μαστού ήταν μεγαλύτερα για τις προεμμηνοπαυσιακές παρά για τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (37% έναντι 24%, αντίστοιχα) και τις προεμμηνοπαυσιακές λευκές γυναίκες (39,8%), των οποίων ο επιπολασμός των πυκνών μαστών ήταν υψηλός (62%). Τόσο για τις προεμμηνοπαυσιακές όσο και για τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, τα ποσοστά κινδύνου που αποδίδονται στον πληθυσμό PARP ήταν μικρά για το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού (5% έως 8%), το ιστορικό βιοψίας μαστού (7% έως 12%) και το διάστημα ελέγχου (2,1% έως 2,3%).
Η παχυσαρκία αποτελεί μεγαλύτερο παράγοντα κινδύνου από το οικογενειακό ιστορικό στη μελέτη
Μεταξύ των γυναικών που υποβάλλονται σε τακτικό έλεγχο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η συχνότητα του ελέγχου ήταν ασθενής παράγοντας κινδύνου για προχωρημένο καρκίνο και ο έλεγχος ανά διετία έναντι του ετήσιου αντιπροσώπευε μόνο ένα μικρό ποσοστό των διαγνώσεων προχωρημένου καρκίνου σε αυτόν τον πληθυσμό της μελέτης. Το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία αντιπροσώπευαν το μεγαλύτερο ποσοστό προχωρημένων καρκίνων στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (30%), ενώ οι πυκνοί μαστοί αντιπροσώπευαν το μεγαλύτερο ποσοστό προχωρημένων καρκίνων στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (37%). “Αυτή είναι η πρώτη μελέτη, εξ όσων γνωρίζουμε, που υπολογίζει τα ποσοστά κινδύνου που αποδίδονται στον πληθυσμό PARPs για τον προχωρημένο καρκίνο του μαστού”, δήλωσε ο Kerlikowske. “Διαπιστώσαμε ότι το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο ποσοστό των προχωρημένων καρκίνων του μαστού μεταξύ των μετεμμηνοπαυσιακών μαύρων και ισπανόφωνων/λατίνων γυναικών. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες, που ανέφεραν ότι το υπερβολικό βάρος/παχυσαρκία αντιπροσώπευε το μεγαλύτερο ποσοστό διηθητικών καρκίνων του μαστού για τις μετεμμηνοπαυσιακές μαύρες γυναίκες, αλλά όχι για τις ισπανόφωνες/λατινοαμερικανίδες γυναίκες”. Το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού αντιπροσώπευε ένα μικρό ποσοστό του προχωρημένου καρκίνου του μαστού στις προεμμηνοπαυσιακές (8%) και μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (5%) της μελέτης. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες αντιλαμβάνονται το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού ως τον πρωταρχικό παράγοντα κινδύνου καρκίνου του μαστού, ενώ άλλοι παράγοντες, όπως το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία ή η ύπαρξη πυκνού μαστού, θεωρούνται λιγότερο σημαντικοί παράγοντες πρόβλεψης. Η Kerlikowske προσθέτει ότι οι ασθενείς πρέπει να ενημερώνονται για τους παράγοντες που συμβάλλουν περισσότερο στην ανάπτυξη προχωρημένου καρκίνου του μαστού και για τις παρεμβάσεις πρωτογενούς πρόληψης που μπορούν να τροποποιήσουν αυτούς τους παράγοντες κινδύνου. Η προσφορά συμπληρωματικής απεικόνισης με μαγνητική τομογραφία ή υπερηχογράφημα σε γυναίκες με υψηλό κίνδυνο προχωρημένου καρκίνου θα μπορούσε, επίσης, να μειώσει την πιθανότητα διάγνωσης προχωρημένου καρκίνου.
