Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Δωρεά Οργάνων: Περισσότερες από 70 μεταμοσχεύσεις νεφρού πραγματοποιήθηκαν καθημερινά στις Ηνωμένες Πολιτείες πέρυσι. Η Ρέιτσελ Γουάτσον ήθελε να είναι ένας από τους δότες, αλλά στην αρχή της είπαν ότι δεν πληροί τις προϋποθέσεις. Η Watson, μια 27χρονη ψηφιακή πωλήτρια (digital marketer) που ζει στο Warrenville του Ιλινόις, είχε συγκινηθεί από μια είδηση για έναν τοπικό πολιτικό που χρειαζόταν νεφρό. Το 2022, απευθύνθηκε σε ένα νοσοκομείο του Chicagoland για να δωρίσει έναν από τους νεφρούς της σε έναν άγνωστο. Κατά τη διάρκεια ενός τηλεφωνικού ελέγχου, η Γουάτσον ενημερώθηκε ότι ζύγιζε πολύ για να θεωρηθεί δότης. Τον Ιανουάριο, η Watson προσπάθησε ξανά στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Loyola στο Maywood. Πέρασε τον αρχικό έλεγχο δωρητών, αλλά ο ΔΜΣ της ήταν ακόμη πολύ υψηλός.
Τότε ήταν που έμαθε για το Πρόγραμμα Δωρητή (Project Donor) το οποίο βοηθά τους ενδιαφερόμενους υποψήφιους δότες νεφρών και ήπατος που απορρίπτονται λόγω του βάρους τους ή του ιστορικού καπνίσματος. Το Project Donor, ένα πρόγραμμα που διεξάγεται από το Κέντρο RISC του Πανεπιστημίου του Σικάγο, το οποίο αναπτύσσει δημιουργικές λύσεις για κοινωνικά προβλήματα, εκτιμά ότι το 90% των ατόμων που ενδιαφέρονται για δωρεά νεφρού δεν καταφέρνουν να περάσουν τη διαδικασία. Ο στόχος είναι να μειωθεί αυτός ο αριθμός, προσεγγίζοντας τους δυνητικούς δότες που χάνουν τα όρια ΔΜΣ δωρεάς κατά πέντε έως 30 κιλά ή επειδή καπνίζουν ενεργά τσιγάρα, σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Σικάγο Steve Levitt, ο οποίος ίδρυσε το Project Donor και είναι συγγραφέας του βιβλίου “Freakonomics”. Τα περισσότερα κέντρα δωρεάς απαιτούν από τους δότες να έχουν ΔΜΣ κάτω από 35. Πρέπει επίσης να μην έχουν καπνίσει για τουλάχιστον 90 ημέρες πριν από την επέμβαση. Πιο μόνιμοι παράγοντες, όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος, η υψηλή αρτηριακή πίεση ή σοβαρές καταστάσεις ψυχικής υγείας καθιστούν, επίσης, τους δυνητικούς δότες μη επιλέξιμους. “Το σύστημα δεν έχει ρυθμιστεί για να τους βοηθήσει να λύσουν αυτά τα προβλήματα”, δήλωσε ο Levitt. “Μας εξέπληξε το γεγονός ότι δεν υπήρχε κανείς εκεί που να προσπαθεί να πάρει αυτούς τους ήρωες, αυτούς τους ανθρώπους που δίνουν τα νεφρά τους για κάποιον άλλο. Περίπου το 90% των ασθενών του Project Donor εργάζονται για την απώλεια βάρους, ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούν να κόψουν το κάπνισμα. Όταν οι ασθενείς αρχίζουν να συνεργάζονται με το Project Donor, έχουν μια 10λεπτη διαβούλευση με τους διαχειριστές των περιπτώσεων μέσω τηλεφώνου, και στη συνέχεια ελέγχονται κάθε δύο ή τρεις εβδομάδες. Το πρόγραμμα παρέχει είτε δωρεάν προϊόντα διακοπής του καπνίσματος είτε δωρεάν πρόσβαση στο Noom, στο Weight Watchers, στο Future Fitness ή στο On Point Nutrition. Οι ασθενείς μπορούν να λάβουν δωρεάν ηλεκτρική ζυγαριά, καθώς και δωρεάν πρόσβαση στον πάροχο διαδικτυακής θεραπείας Better Help, κατόπιν αιτήματος. Το πρόγραμμα παρέχει επίσης οικονομική βοήθεια, χρηματοδοτώντας τη μεταφορά των δωρητών και καλύπτοντας τους χαμένους μισθούς τους κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης. Το Project Donor συνεργάζεται με 170 υποψήφιους ασθενείς, εκ των οποίων περίπου 20 ζουν στην περιοχή του Σικάγο. Άλλοι 250 άνθρωποι έχουν περάσει από το πρόγραμμα, δήλωσε ο βοηθός ερευνητής Νόα Ντάνκαν, και 25 συμμετέχοντες έχουν επιτύχει τους στόχους τους για δωρεά μέχρι στιγμής. Οκτώ, συμπεριλαμβανομένου του Watson, έχουν δωρίσει ένα νεφρό. Άλλοι οκτώ εξακολουθούν να περιηγούνται στην προεγχειρητική διαδικασία. Οι νεφροί είναι τα όργανα που είναι πιο πιθανό να προέρχονται από ζωντανό δότη και η ομάδα του Levitt εκτιμά ότι 20.000 δυνητικοί δότες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις κάθε χρόνο. Περίπου 106.000 άνθρωποι βρίσκονται σήμερα στη λίστα αναμονής για ένα νέο όργανο, σύμφωνα με το Αμερικανικό
Ταμείο Νεφρού American Kidney Fund. Περισσότεροι από 92.000, δηλαδή το 87%, χρειάζονται νεφρό. Ορισμένοι θα περιμένουν τρία έως πέντε χρόνια, σύμφωνα με το Εθνικό Ίδρυμα Νεφρού. Εν τω μεταξύ, 12 πεθαίνουν περιμένοντας κάθε μέρα. “Εργαζόμαστε – ειλικρινά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία – εδώ και πολύ καιρό για τη δωρεά οργάνων”, δήλωσε ο Levitt για τις προσπάθειες της ιατρικής κοινότητας. Το έργο ξεκίνησε τον Μάιο του 2022 και τώρα έχει οκτώ υπαλλήλους. Οι δωρεές οργάνων διευκολύνονται από 56 οργανισμούς σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Project Donor έχει συνεργαστεί με περισσότερους από 30, και ο Levitt ελπίζει να συνδεθεί με κάθε έναν από αυτούς. “Θα συνεργαστούμε με οποιονδήποτε θα συνεργαστεί μαζί μας”, δήλωσε ο Levitt. Ο ΔΜΣ ενός ατόμου βασίζεται σε έναν συνδυασμό βάρους και ύψους. Ένα άτομο ύψους 1,80 μ. και βάρους 180 κιλών δεν θα μπορούσε να δωρίσει ένα νεφρό, ενώ ένας δωρητής ύψους 1,80 μ. θα μπορούσε να ζυγίζει έως και 258 κιλά. Σε ορισμένους επαγγελματίες υγείας και ασθενείς δεν αρέσει να μιλούν για την υγεία με όρους ΔΜΣ. Ο Αμερικανικός Ιατρικός Σύλλογος δημοσίευσε τον Ιούνιο μια έκθεση που διευκρινίζει ότι ο ΔΜΣ προβλέπει την υγεία σε πληθυσμούς καλύτερα από ό,τι σε άτομα και βλάπτει τις έγχρωμες κοινότητες, καθώς βασίζεται σε περιορισμένα δεδομένα. Αλλά για τη δωρεά νεφρών, εξακολουθεί να αποτελεί πρότυπο. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες επιδιώκουν να χάσουν πέντε έως 30 κιλά σε διάστημα έξι μηνών. Για τον Watson, η δωρεά σήμαινε να χάσει 17 κιλά. “Αισθάνομαι ότι ο τρόπος που οι άνθρωποι μιλούν για το βάρος είναι σαν να είναι κάποιο μυστικό ταμπού”, δήλωσε ο Watson. “Ακόμα κι αν δεν εννοούν ότι είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπονται, ο τόνος τους απλά βγαίνει όπως πρέπει”. Η Watson επέλεξε να χρησιμοποιήσει το πρόγραμμα Noom. Της άρεσε ότι η γλώσσα της εφαρμογής επικεντρώθηκε στην εκπαίδευση και τη δημιουργία υγιεινών συνηθειών όταν μιλάει για την απώλεια βάρους, είπε. Οι περισσότεροι διαχειριστές περιπτώσεων είναι ταυτόχρονα και φοιτητές του μεταπτυχιακού προγράμματος κοινωνικής εργασίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Και η Watson δήλωσε ότι δεν αισθάνθηκε καμία ντροπή να συζητήσει μαζί τους τις προσπάθειες απώλειας βάρους της. “Ήταν τόσο επικεντρωμένοι στο: “Θέλουμε απλώς να σε βοηθήσουμε να πετύχεις τον στόχο σου και τι εργαλεία μπορούμε να σου δώσουμε για να το πετύχεις;” είπε η Watson. Τελικά, η Γουάτσον χρειάστηκε τρεις μήνες για να χάσει το βάρος της. Η επίσημη επιστολή αποδοχής της ως δότριας, που εστάλη από το Loyola τον Μάιο, κρέμεται ακόμη στο ψυγείο της. Μια κάρτα “Καλή ανάρρωση” από το Project Donor βρίσκεται κοντά στο γραφείο της.
“Το σπίτι μου εξακολουθεί να έχει σε μεγάλο βαθμό τα αντικείμενα της υποστήριξης που μου έδωσαν κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους”, δήλωσε η Watson. “Είναι λίγο χαζό, αλλά το Εθνικό Μητρώο Νεφρού, αφού έκανα δωρεά, μου έστειλε ένα πιστοποιητικό που το έχω κορνιζαρισμένο στον τοίχο του σαλονιού μου”. Η Watson δώρισε το νεφρό της τον Ιούνιο και επέστρεψε στη δουλειά της τέσσερις εβδομάδες αργότερα. Ακόμη δεν ξέρει ποιος ακριβώς πήρε το νεφρό της. Έλαβε κουπόνια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να δώσει σε έναν φίλο ή συγγενή της επιλογής της προτεραιότητα για να λάβει το δικό του νεφρό. Η Watson έδωσε τα κουπόνια της σε έναν φίλο ενός φίλου με έδρα την κομητεία DuPage, του οποίου ο σύζυγος χρειαζόταν νεφρό. Είπε ότι η συνάντηση με τον παραλήπτη των κουπονιών της παρείχε κάποια από την κάθαρση που άρχισε να θέλει μετά την εγχείρηση. “Αντικαθιστά πλήρως κάθε αμφιβολία ή αμφισβήτηση που έχω στο μυαλό μου”, δήλωσε η Watson. “Αφού είδα ανθρώπους που θέλουν τόσο απεγνωσμένα να δώσουν στους αγαπημένους τους ένα νεφρό, αλλά αποθαρρύνονται από αυτό, αν μπορώ να καλύψω αυτό το κενό, είναι σαν να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα”. Το Loyola είναι ένα από τα 10 ενεργά κέντρα μεταμόσχευσης νεφρού στο Ιλινόις. Πέντε εδρεύουν στο Σικάγο, συμπεριλαμβανομένων του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Σικάγο, του Νοσοκομείου Παίδων Lurie, του Ιατρικού Κέντρου Rush, του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Ιλινόις και του Νοσοκομείου Northwestern Memorial. Το προσωπικό του Project Donor ελέγχει τους συμμετέχοντες για ένα χρόνο μετά την επέμβασή τους. Οι δωρητές είναι ελεύθεροι να απευθυνθούν χρόνια μετά, αν αποφασίσουν ότι θέλουν βοήθεια με υποτροπιάζουσες συνήθειες, είπε. Η συνδρομή της Watson στο Noom θα διαρκέσει ένα χρόνο και είπε ότι κάποιες από τις συνήθειες από το ταξίδι της για την απώλεια βάρους έχουν κολλήσει. Ενσωμάτωσε τις επισκέψεις στο γυμναστήριο στην καθημερινή της ρουτίνα και σκέφτεται διαφορετικά για το φαγητό. Το ίδιο αξιοσημείωτη με τη βοήθεια για την απώλεια βάρους, όμως, ήταν και η άρση των οικονομικών εμποδίων. Η Watson δήλωσε ότι το πρόγραμμα βελτίωσε κάπως την πίστη της στο ιατρικό σύστημα, αν και έγινε επιφυλακτική απέναντι στα χρέη που συνδέονται με τη δωρεά ενός οργάνου, κάτι που δεν είχε σκεφτεί αρχικά. “Είμαι πολύ ευγνώμων για το πώς κατέληξε για μένα και επιφυλακτική για άλλους ανθρώπους που έχουν τα ιατρικά έξοδα”, δήλωσε η Watson. Κατά μέσον όρο, το Πρόγραμμα Δωρητή (Project Donor) δαπανά 400 δολάρια ανά συμμετέχοντα και η βοηθός έρευνας Ruby Rorty δήλωσε ότι η ομάδα εκτιμά ότι ένα νέο νεφρό αξίζει μεταξύ 1,1 και 1,5 εκατομμυρίων δολαρίων, σε μελλοντικές δυνατότητες κέρδους και ποιότητα ζωής. “Ως οικονομολόγοι, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με αυτή την απόδοση”, δήλωσε η Rorty.
