ΔΕΠΥ Ενηλίκων: Δεν υπάρχουν κλινικές οδηγίες στις ΗΠΑ για τη θεραπεία και τη διάγνωση της διαταραχής

ΔΕΠΥ Ενηλίκων: Ο αριθμός των ενηλίκων που διαγιγνώσκονται με ΔΕΠΥ -μια νευροαναπτυξιακή ψυχιατρική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από απροσεξία, υπερκινητικότητα και παρορμητικότητα- αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς στις Η.Π.Α. πιο γρήγορα απ’ ό,τι στα παιδιά. Ωστόσο, δεν υπάρχουν κατευθυντήριες γραμμές στις ΗΠΑ για τη διάγνωση και την αξιολόγηση της διαταραχής σε ενήλικες, δήλωσε ο Δρ Ντέιβιντ Γκούντμαν, επίκουρος καθηγητής ψυχιατρικής και συμπεριφορικών επιστημών στη Σχολή Ιατρικής Johns Hopkins. Αντίθετα, τέτοιες οδηγίες υπάρχουν μόνο για τη θεραπεία της πάθησης σε παιδιά και εφήβους. Ο Goodman και άλλοι γιατροί είναι αισιόδοξοι ότι αυτό θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια.

Η Αμερικανική Εταιρεία Επαγγελματιών για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και τις Συναφείς Διαταραχές,  δημιούργησε πρόσφατα μια ειδική επιτροπή, σωρευμένη με ειδικούς και κλινικούς ιατρούς από όλον τον κόσμο, για να γράψει τις πρώτες κατευθυντήριες γραμμές θεραπείας και διάγνωσης στις ΗΠΑ για ενήλικες με τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας ΔΕΠΥ. Η επιτροπή έχει πολύ δρόμο μπροστά της προτού η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία και η Εθνική Ακαδημία Ιατρικής εξετάσουν το ενδεχόμενο να εγκρίνουν οποιεσδήποτε κατευθυντήριες γραμμές προτείνει, δήλωσε ο Γκούντμαν, ο οποίος είναι ταμίας της Αμερικανικής Εταιρείας Επαγγελματιών για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και τις Συναφείς Διαταραχές APSARD. Ο οργανισμός χρειάστηκε τέσσερις μήνες μόνο για να ελέγξει όλους στην επιτροπή για σύγκρουση συμφερόντων, είπε ο Goodman. Στη συνέχεια, τα μέλη της επιτροπής θα ολοκληρώσουν μια εκτενή ανάλυση της υπάρχουσας έρευνας για τη ΔΕΠΥ σε ενήλικες προτού τελικά συντάξουν ένα χειρόγραφο επιλεγμένων αξιολογήσεων και θεραπειών. Στη συνέχεια, θα παρουσιάσουν αυτό το προσχέδιο για δημόσιο σχολιασμό και θα ενσωματώσουν τυχόν σχόλια στις κατευθυντήριες γραμμές πριν τις υποβάλουν για αξιολόγηση και δημοσίευση από ομοτίμους. “Λοιπόν, το κεφάλι σου έχει εκραγεί τώρα που συνειδητοποίησες αυτή τη διαδικασία;” είπε ο Goodman κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας στο ετήσιο συνέδριο για Παιδιά και Ενήλικες με ΔΕΠΥ στη Βαλτιμόρη τον Νοέμβριο. Παρά την περίπλοκη πορεία προς τα εμπρός, ο Goodman ελπίζει ότι οι οδηγίες θα είναι μια σημαντική αλλαγή για τη διάγνωση και τη θεραπεία ενηλίκων με ΔΕΠΥ.

• Πιστεύει ότι θα ενθαρρύνουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να ενσωματώσουν περισσότερες πληροφορίες για τη ΔΕΠΥ ενηλίκων στα προγράμματα σπουδών τους, για να εξοπλίσουν καλύτερα τους κλινικούς ιατρούς ώστε να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται την πάθηση. Ελπίζει επίσης ότι οι κατευθυντήριες γραμμές θα επηρεάσουν τις αποφάσεις των ασφαλιστικών εταιρειών σχετικά με το εάν θα καλύψουν τη θεραπεία και την αξιολόγηση ενηλίκων για τη διαταραχή και θα διευκολύνουν την πρόσβαση των ασθενών στα φάρμακα. Και, είπε ο Goodman, η ύπαρξη κατευθυντήριων γραμμών κλινικής πρακτικής για τη ΔΕΠΥ ενηλίκων θα εξασφαλίσει μια πιο ομοιόμορφη προσέγγιση διάγνωσης και θεραπείας σε ολόκληρη τη χώρα – τη σημασία της οποίας κατέστησε σαφή η πανδημία.
• Ενώ ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι η ΔΕΠΥ παραμένει υποδιαγνωσμένη και υποθεραπευμένη μεταξύ των ενηλίκων, η συνταγογράφηση διεγερτικών – ένα είδος φαρμάκου που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της διαταραχής – αυξήθηκε κατά 45,5% στη χώρα μεταξύ 2012 και 2021, σύμφωνα με στοιχεία της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. και της Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών.

Οι συνταγές διεγερτικών αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 10% σε ορισμένες ηλικιακές ομάδες μεταξύ 2020 και 2021, σύμφωνα με στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ. Η έκρηξη της βιομηχανίας τηλεϊατρικής κατά τη διάρκεια της πανδημίας βελτίωσε σημαντικά την πρόσβαση στην φροντίδα της ψυχικής υγείας. Αλλά ο Goodman ανησυχεί ότι οδήγησε επίσης σε ανακριβή διάγνωση της ΔΕΠΥ σε ορισμένους ενήλικες και εσφαλμένα τους συνταγογραφήθηκαν διεγερτικά. Εάν σε ένα άτομο χωρίς ΔΕΠΥ συνταγογραφηθεί ένα διεγερτικό, πιθανότατα θα πει στον γιατρό του ότι η διάθεσή του, η γνωστική του ικανότητα και τα επίπεδα ενέργειας έχουν βελτιωθεί, είπε ο Δρ Max Wiznitzer, ο οποίος υπηρετεί στο διοικητικό συμβούλιο για παιδιά και ενήλικες με ΔΕΠΥ, ή Παιδιά και Ενήλικες με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) CHADD. «Με άλλα λόγια, αν πιεις τον καφέ σου, αρχίζεις να εστιάζεις καλύτερα για λίγο», είπε. «Αλλά για αυτόν τον πληθυσμό, δεν είναι σε φυσιολογικό επίπεδο», είπε για όσους έχουν ΔΕΠΥ. “Έχουν χαμηλή απόδοση όσον αφορά την προσοχή. Και αυτό που κάνει η παρέμβαση είναι ότι τους φέρνει πιο κοντά στο μέσο επίπεδο στο οποίο βρίσκονται όλοι οι άλλοι στον κόσμο, και αυτό τους κάνει πιο λειτουργικούς ως συνέπεια.” Ο Οργανισμός CHADD συνεργάζεται με την Αμερικανική Εταιρεία Επαγγελματιών για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και τις Συναφείς Διαταραχές APSARD για να διασφαλίσει ότι οι κατευθυντήριες οδηγίες του μπορούν να προσαρμοστούν στις ανάγκες διαφορετικών ειδικών ιατρών και ψυχικής υγείας και πληθυσμών ασθενών, όπως εκείνοι με συνυπάρχουσες διαγνώσεις και καταστάσεις, δήλωσε ο Wiznitzer κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του Νοεμβρίου.

• Οι συνέπειες για τους ενήλικες που δεν έχουν διαγνωστεί ή αντιμετωπιστεί με ΔΕΠΥ μπορεί να είναι τρομερές, δήλωσε η Δρ Jill RachBeisel, επικεφαλής ψυχιατρικής για το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ και πρόεδρος ψυχιατρικής για την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ. Είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν διαταραχές χρήσης ουσιών, να βιώσουν ανεργία, να εγκαταλείψουν το κολέγιο και να παλέψουν με την αυτοεκτίμηση, είπε ο RachBeisel. Και, πρόσθεσε, είναι πιθανό να δυσκολεύονται να διαχειριστούν φιλίες και σχέσεις, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μοναξιά και απομόνωση. Αυτή ανέφερε πώς αντέδρασε μια έφηβη όταν άρχισε να παίρνει φάρμακα για τη ΔΕΠΥ της για πρώτη φορά. “Είπε στη μητέρα της, “Αυτή είναι η πρώτη φορά που μπόρεσα να κάνω μια σκέψη και να σκεφτώ ένα θέμα χωρίς άλλα 10 θέματα να βομβαρδίζουν τη σκέψη μου”, είπε. “Νομίζω ότι είναι μια ωραία εικόνα του τι είναι να ζεις με εγκέφαλο ΔΕΠΥ». Η Kristine Streett, μια 34χρονη που ζει στο White Marsh, παραλίγο να πεθάνει πριν διαγνωστεί τελικά η ΔΕΠΥ της.
• Πριν από περίπου έξι χρόνια, ενώ περνούσε διαζύγιο και πάλευε με την κατάχρηση αλκοόλ, προσπάθησε να αυτοκτονήσει. Ήταν μια παρορμητική, αυθόρμητη απόφαση και όταν ξύπνησε στο νοσοκομείο, είπε η Streett, ήξερε ότι είχε κάνει ένα μεγάλο λάθος. Τις εβδομάδες που ακολούθησαν, διαγνώστηκε σωστά με ΔΕΠΥ, διαταραχή μετατραυματικού στρες και μείζονα κατάθλιψη – αφού διαγνώστηκε λανθασμένα ως έφηβη με σχιζοφρένεια. Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα. Η μητέρα της Streett πέθανε το 2019 και διαγνώστηκε με μελάνωμα λίγο μετά. Βρήκε όμως ένα φάρμακο που της λειτουργεί και δημιούργησε ένα σύστημα για να θυμάται να το πάρει. Κάνει γιόγκα και διαλογίζεται κάθε μέρα. Και φτιάχνει έναν ολοένα αυξανόμενο σωρό από λίστες υποχρεώσεων για να κρατήσει τον εαυτό της σε καλό δρόμο, διατηρώντας παράλληλα μια αίσθηση κανονικότητας για τα δύο μικρά παιδιά της, για τα οποία είναι συνγονέας με τον πρώην σύζυγό της. Η Streett εξακολουθεί να βλέπει τη διάγνωσή της για ΔΕΠΥ ως κατάρα κατά κάποιο τρόπο, αλλά αρχίζει να αναγνωρίζει πως μπορεί επίσης να είναι μια ευλογία. Είναι μια πρωταθλήτρια πολυπραγμωνοσύνης multitasker, η οποία φοράει έναν αδύνατο αριθμό καπέλων—από τραγουδίστρια σε ένα συγκρότημα μέχρι κομμώτρια έως ιδιοκτήτρια μικρής επιχείρησης Etsy για να γίνει εθελοντής με τη γραμμή βοήθειας του Metro Baltimore’s National Alliance on Mental Illness.
• Και μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες εγγραφής και, στη συνέχεια, εγκατάλειψη του κολεγίου, η Streett απέχει περίπου ένα εξάμηνο από την αποφοίτησή της με πτυχίο ποινικής δικαιοσύνης και αστυνομικής επιστήμης από το Κοινοτικό Κολλέγιο της Κομητείας της Βαλτιμόρης στο Έσσεξ. Είναι ό,τι καλύτερο έχει κάνει ποτέ στο σχολείο, είπε. “Κανείς δεν είναι τέλειος και είναι πραγματικά δύσκολο – εξακολουθεί να είναι μια πρόκληση κάθε μέρα – αλλά είναι κάτι για το οποίο πρέπει να εργαστείς για να το κάνεις να λειτουργήσει για σένα”, είπε. Η Edwards έχει βρει επίσης τρόπους με τους οποίους η διάγνωση της ΔΕΠΥ μπορεί να ωφελήσει την καριέρα της. Εργάζεται στο τμήμα ανθρώπινου δυναμικού μιας εταιρείας real estate στη Βαλτιμόρη, όπου υποστηρίζει την ένταξη των νευροαποκλινόντων ατόμων στον χώρο εργασίας.
• Όσο για τον διευθυντή του δημοτικού σχολείου της; Τον θέλει να ευχαριστήσει για τον τίτλο της διατριβής της, τον οποίο υπερασπίστηκε τον Νοέμβριο για να αποκτήσει διδακτορικό στην εκπαίδευση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με εστίαση στη δικαιοσύνη και την ένταξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες: “The Re-education of the Unteachable Dunce Student”.