Έχετε διαγνωστεί με εκφύλιση της ωχράς κηλίδας;

Η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια όρασης στους ηλικιωμένους, αλλά οι νέες θεραπείες έχουν προσφέρει νέα ελπίδα για τη διατήρηση της όρασης αργότερα στη ζωή, λένε οι ειδικοί στα μάτια. Αυτές οι θεραπείες αιχμής ωφελούν τόσο τον ξηρό όσο και τον υγρό τύπο της ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας (AMD), λέει η Αμερικανική Εταιρεία Ειδικών Αμφιβληστροειδούς (ASRS).

Έντεκα εκατομμύρια άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν AMD, με την ξηρή AMD να επηρεάζει περίπου το 85% και την υγρή AMD να χτυπά το 15%. «Οι ασθενείς μου λένε συχνά ότι είναι σίγουροι ότι θα χάσουν την όρασή τους επειδή έχουν ένα μέλος της οικογένειας που παρουσίασε απώλεια όρασης από AMD, αλλά με την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, έχουμε πλέον πολύ περισσότερα από ελπίδες να προσφέρουμε σε ασθενείς με υγρή ή ξηρή AMD». Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος ASRS, Δρ. Τζούντι Κιμ, δήλωσε σε δελτίο τύπου.

Η ωχρά κηλίδα είναι μια στρογγυλή περιοχή στο κέντρο του αμφιβληστροειδούς, που είναι το στρώμα των φωτοευαίσθητων κυττάρων στο πίσω μέρος του βολβού του ματιού που καταγράφει εικόνες. Τα άτομα με AMD αρχίζουν σιγά σιγά να χάνουν την κεντρική τους όραση, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας. Δεν μπορούν να δουν λεπτές λεπτομέρειες ούτε από κοντά ούτε από μακριά, αλλά η περιφερειακή τους όραση παραμένει φυσιολογική. Το AAO δίνει το παράδειγμα της εξέτασης ενός ρολογιού με τους δείκτες. Τα άτομα με AMD μπορεί να βλέπουν τους αριθμούς του ρολογιού, αλλά όχι τους δείκτες.

Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν πρώιμη ή ενδιάμεση ξηρή AMD, η οποία μπορεί να παραμείνει σταθερή για μια ζωή ή μπορεί να υποβαθμίσει αργά την όραση ενός ατόμου, λένε οι ειδικοί. Η ξηρή AMD εμφανίζεται όταν τα μέρη της ωχράς κηλίδας λεπταίνουν με την ηλικία, λέει η AAO. Η πρώιμη ξηρή AMD μπορεί να μην περιλαμβάνει καθόλου συμπτώματα, ενώ τα άτομα με ενδιάμεση ξηρή AMD μπορεί να έχουν δυσκολία στην ανάγνωση σε αμυδρό φως ή στη μετάβαση από το φως στο σκοτάδι, λέει η ASRS.

Οι ενδιάμεσοι ασθενείς μπορεί επίσης να παρατηρήσουν μείωση στην ένταση ή τη φωτεινότητα των χρωμάτων ή να διαπιστώσουν ότι οι ευθείες γραμμές γίνονται κυματιστές και παραμορφωμένες. Το προχωρημένο στάδιο της ξηρής AMD ονομάζεται Γεωγραφική Ατροφία (GA). Προκαλεί έντονη παραμόρφωση των ευθειών γραμμών, σταδιακή απώλεια της κεντρικής όρασης ή σκοτεινές και θολές περιοχές στο κέντρο της όρασης, λέει το ASRS.

Καμία τρέχουσα θεραπεία δεν μπορεί να αποτρέψει την απώλεια όρασης σε ασθενείς με GA, αλλά δύο φάρμακα που εγκρίθηκαν πρόσφατα από τον FDA μπορούν να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της εξέλιξής του, λέει το ASRS. Και τα δύο φάρμακα είναι ενέσεις στα μάτια που λαμβάνουν οι ασθενείς κάθε έναν έως δύο μήνες. Υπάρχουν επίσης συμπληρώματα διατροφής που μπορούν να βοηθήσουν ασθενείς με ενδιάμεση ξηρή AMD. Αυτά τα συμπληρώματα χωρίς ιατρική συνταγή περιλαμβάνουν βιταμίνη C, βιταμίνη Ε, λουτεΐνη, ζεαξανθίνη, ψευδάργυρο και χαλκό, λέει η AAO.

Η υγρή AMD εμφανίζεται όταν αναπτύσσονται μη φυσιολογικά και διαρροή αιμοφόρα αγγεία κάτω από την ωχρά κηλίδα, λέει το ASRS. Η πάθηση μπορεί να προκαλέσει ταχεία και σοβαρή απώλεια όρασης στο ένα ή και στα δύο μάτια. Η θεραπεία της υγρής AMD έχει φέρει επανάσταση με την ανακάλυψη του αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (VEGF), μιας πρωτεΐνης σηματοδότησης που διεγείρει την ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων, λέει το ASRS.

Η υγρή AMD δεν μπορεί να θεραπευτεί, αλλά η εξέλιξή της μπορεί να σταματήσει με ενέσεις στα μάτια αντι-VEGF που εμποδίζουν τη δράση της πρωτεΐνης σηματοδότησης, λέει η ASRS. Οι νεότερες εκδόσεις των αντι-VEGF φαρμάκων τώρα επεκτείνουν το χρόνο μεταξύ των θεραπειών, πράγμα που σημαίνει ότι οι ασθενείς χρειάζονται λιγότερες επισκέψεις στο γραφείο και λαμβάνουν λιγότερες ενέσεις κάθε χρόνο, λέει η ASRS.

Το ASRS συνιστά στα άτομα με απώλεια όρασης να επικοινωνήσουν με έναν ειδικό στον αμφιβληστροειδή. Αυτοί οι οφθαλμίατροι έχουν ολοκληρώσει έως και μια δεκαετία προηγμένης εκπαίδευσης με εξειδίκευση στον αμφιβληστροειδή. Ο πρωταρχικός παράγοντας κινδύνου για την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας είναι η ηλικία και η γενετική παίζει επίσης ισχυρό ρόλο στη νόσο, λέει το ASRS.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

• Κάπνισμα.
• Ευσαρκία.
• Υψηλή πίεση του αίματος.
• Κακώς ελεγχόμενος διαβήτης.
• Υπερβολική έκθεση στον ήλιο.
• Πολύ λίγα φρούτα και λαχανικά στη διατροφή.