Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ενώ τα ψηφιακά εργαλεία έχουν φέρει νέες ευκαιρίες για τη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας, έχουν επίσης δημιουργήσει νέους κινδύνους για την ασφάλεια της υγείας, όπως οι κυβερνοεπιθέσεις στην υγειονομική περίθαλψη και η παραπληροφόρηση. Για να παρέχει μια σαφέστερη κατανόηση αυτών των κινδύνων και να μειώσει την πιθανότητα και τη σοβαρότητά τους, ο ΠΟΥ εκπόνησε δύο εκθέσεις, σε συνεργασία με την INTERPOL, το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC), το Γραφείο του ΟΗΕ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, το UN International Computing Κέντρο (UNICC), το Διαπεριφερειακό Ερευνητικό Ινστιτούτο Εγκλήματος και Δικαιοσύνης του ΟΗΕ και το Ινστιτούτο CyberPeace.
Οι δύο εκθέσεις προσδιορίζουν τρόπους ενίσχυσης της ασφάλειας της υγείας μέσω λειτουργικών λύσεων. Η πρώτη έκθεση, Εξετάζοντας την απειλή της κυβερνοεπίθεσης στην υγειονομική περίθαλψη κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 υπογραμμίζει τις εκτεταμένες πραγματικές επιπτώσεις των κυβερνοεπιθέσεων στην υγειονομική περίθαλψη. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, οι υποδομές τεχνολογίας πληροφοριών υγείας (IT) στοχοποιούνταν όλο και περισσότερο από επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, εμποδίζοντας κατά καιρούς τα νοσοκομεία να παρέχουν έγκαιρη περίθαλψη όταν χρειαζόταν περισσότερο. Για την αποκατάσταση συστημάτων πληροφορικής και την ανάκτηση κλεμμένων δεδομένων, οι εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης κατέβαλαν σημαντικά λύτρα.
Αυτές οι επιθέσεις ώθησαν τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου να εκδώσουν προειδοποιήσεις σχετικά με την απειλή κυβερνοεπιθέσεων στον τομέα της υγείας. “Το έγκλημα στον κυβερνοχώρο σε όλες του τις μορφές εξελίσσεται και αυξάνεται. Η πανδημία του COVID-19 το έκανε ορατό”, δήλωσε ο Glen Prichard, Επικεφαλής Τμήματος Κυβερνοεγκλήματος και Καταπολέμησης του Ξεπλύματος Χρήματος στο UNODC. «Η έκθεση υπογραμμίζει πόσο ευάλωτη είναι η ασφάλεια των ασθενών στις κυβερνοεπιθέσεις και πόση δουλειά έχουμε όλοι μπροστά μας για να εξασφαλίσουμε ζωές».
Τα συστήματα υγείας παγκοσμίως έχουν στραφεί σε ψηφιακές λύσεις για να βελτιώσουν την κλινική ποιότητα και τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών τους. Αυτό έχει δημιουργήσει ψηφιακή εξάρτηση, η οποία έχει προχωρήσει, μερικές φορές χωρίς προσεκτική εξέταση νέων κινδύνων και κατάλληλες επενδύσεις στην ασφάλεια στον κυβερνοχώρο. Οι ευαίσθητες πληροφορίες που κατέχουν οι υπηρεσίες υγείας, σε συνδυασμό με την ανεπαρκή ασφάλεια, καθιστούν τις υποδομές υγειονομικής περίθαλψης πρωταρχικό στόχο για τους εγκληματίες του κυβερνοχώρου.
«Αυτή η έκθεση είναι μια κλήση αφύπνισης», δήλωσε ο Sameer Chauhan, Διευθυντής της UNICC. “Ως ο κύριος πάροχος κοινών υπηρεσιών κυβερνοασφάλειας στο σύστημα του ΟΗΕ, η UNICC στέκεται στην πρώτη γραμμή προστατεύοντας την οικογένειά μας του ΟΗΕ από περίπλοκες επιθέσεις στον κυβερνοχώρο. παρόμοια με τις κοινές πηγές πληροφοριών για τις απειλές και την κυβερνοασφάλεια της UNICC για το σύστημα του ΟΗΕ. Είμαστε έτοιμοι και πρόθυμοι να τους καθοδηγήσουμε σε αυτό το θέμα.” Για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου ψηφιακού κινδύνου για την υγειονομική περίθαλψη, είναι σημαντικό να ενισχυθεί η ωριμότητα στον κυβερνοχώρο. Η ωριμότητα της κυβερνοασφάλειας είναι το επίπεδο ετοιμότητας ενός οργανισμού να υπερασπιστεί τον εαυτό του και τα ψηφιακά του περιουσιακά στοιχεία έναντι κυβερνοεπιθέσεων.
Αυτό συνεπάγεται επένδυση σε ανθρώπους, διαδικασίες και τεχνολογία, μεταξύ άλλων μέσω της εκπαίδευσης στον κυβερνοχώρο ευαισθητοποίησης και της ανάπτυξης σχεδίων αντιμετώπισης περιστατικών που πρέπει να επαναλαμβάνονται από το προσωπικό ενόψει μιας κυβερνοεπίθεσης. Είναι σημαντικό να αυξηθεί η επικοινωνία και η συνεργασία με τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου (π.χ. αστυνομία, INTERPOL), κυβερνητικές υπηρεσίες (π.χ. υπηρεσία κυβερνοασφάλειας, ινστιτούτο δημόσιας υγείας, εθνική υπηρεσία για την ασφάλεια φαρμάκων και προϊόντων υγείας, υπηρεσία πυρηνικής ασφάλειας), ιδιωτικού τομέα και μη κυβερνητικές οργανώσεις· Αυτές οι οντότητες μπορούν να παρέχουν ειδοποιήσεις και προειδοποιήσεις για συνεχιζόμενες επιθέσεις στον κυβερνοχώρο.
Η δεύτερη έκθεση, Κατανόηση της παραπληροφόρησης στο πλαίσιο έκτακτων καταστάσεων δημόσιας υγείας: η περίπτωση του COVID-19, αντανακλάται σε διαφορετικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης. Η παραπληροφόρηση, σε αντίθεση με την παραπληροφόρηση, δημιουργείται με κακόβουλη πρόθεση να σπείρει διχόνοια, δυσαρμονία και δυσπιστία σε στόχους όπως κυβερνητικές υπηρεσίες, επιστημονικοί εμπειρογνώμονες, υπηρεσίες δημόσιας υγείας, ιδιωτικός τομέας και αρχές επιβολής του νόμου. Με άλλα λόγια, η παραπληροφόρηση είναι ένας οπλισμός της πληροφορίας.
Η κατανόηση του ιστορικού παραπληροφόρησης μολυσματικών ασθενειών και η διασταύρωσή του με τη δημόσια υγεία με την πάροδο του χρόνου είναι ζωτικής σημασίας για τη διαμόρφωση αποτελεσματικών λύσεων για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης. Η έκθεση εξετάζει διάφορους τύπους πανδημικής παραπληροφόρησης με την πάροδο του χρόνου και πώς οι δράστες εκμεταλλεύονται τον γνωστικό μηχανισμό του κοινού. Ως μέρος μιας ευρύτερης και μακροπρόθεσμης ιδεολογικής ή πολιτικής ατζέντας ή για οικονομικό όφελος, ορισμένα μηνύματα παραπληροφόρησης δημιουργούνται και πολλαπλασιάζονται επαγγελματικά, απαιτώντας από τον ΠΟΥ και τους εταίρους δημόσιας υγείας να διαθέτουν πολύπλευρες προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση αυτών των απειλών.
Η έκθεση προτείνει μια σειρά από τακτικές για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης:
- ευαισθητοποίηση σχετικά με την παραπληροφόρηση και τη χειραγώγηση πληροφοριών
- προώθηση της κριτικής σκέψης
- προώθηση προγραμμάτων ψηφιακού γραμματισμού, υγείας και επιστημονικού γραμματισμού
- επίσης προώθηση αξιόπιστων πηγών πληροφοριών και φωνών εξουσίας
- υποστήριξη δραστηριοτήτων επαλήθευσης γεγονότων που περιλαμβάνουν τη χρήση τεχνολογιών επαλήθευσης
- γεγονότων και ανθρώπινου ελέγχου στοιχείων
- συνεργασία με σχετικούς ενδιαφερόμενους φορείς, όπως ο τομέας της ασφάλειας, οι πάροχοι μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η επιβολή του νόμου, ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς για την αντιμετώπιση αυτής της νέας απειλής
- και τον εντοπισμό των οδηγών (κακής) εμπιστοσύνης στους πληθυσμούς και τον τρόπο εκμετάλλευσης αυτών των οδηγών για τη δημιουργία εκστρατειών παραπληροφόρησης.
Αυτοί οι οδηγοί μπορούν να παρέχουν μακροπρόθεσμες λύσεις για την προστασία από την παραπληροφόρηση. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με νέες πληροφορίες, ο καθένας θα πρέπει να αναρωτηθεί:
- Είναι αυτό το περιεχόμενο αξιόπιστο;
- Ποιος είναι ο συγγραφέας;
- Ποια είναι η πηγή των αξιώσεων;
- Είναι το μέσο ενημέρωσης αξιόπιστο;
- Πώς νιώθω για αυτήν την πληροφορία;
Οι εκθέσεις δικαιολογούν την κρίσιμη ανάγκη δημιουργίας πολυτομεακών συμμαχιών που μπορούν να αξιοποιήσουν τα οφέλη των νέων τεχνολογιών για βελτιωμένη υγεία και ευημερία, ενώ αντιμετωπίζουν συνεχώς αναδυόμενες απειλές.
