Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Οι τελευταίες εκτιμήσεις του Καθηγητή Δρ. Γκριτ Χάιν για τις ικανότητες της ενσυναίσθησης αμφισβητούν για άλλη μια φορά το παλιό ρητό, «Δεν μπορείς να διδάξεις σε έναν γέρο σκύλο νέα κόλπα». Φαίνεται ότι όχι μόνο τα παιδιά αλλά και οι ενήλικες μπορούν να υιοθετήσουν ενσυναίσθητες απαντήσεις από στενούς φροντιστές εκτός από τις γενετικές τους προδιαθέσεις. Οι ενήλικες, επίσης, είναι εύπλαστοι και μπορούν να μάθουν να είναι περισσότερο ή λιγότερο συμπονετικοί παρατηρώντας τους άλλους.
Ο καθηγητής Μεταφραστικής Κοινωνικής Νευροεπιστήμης στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Würzburg (UKW) κατάφερε να συλλάβει αυτό το πολύπλοκο κοινωνικό φαινόμενο μέσω μαθηματικών μοντέλων, μια διαδικασία γνωστή ως Υπολογιστική Μοντελοποίηση, και το χαρτογράφησε πλαστικά στον εγκέφαλο ενηλίκων χρησιμοποιώντας λειτουργικές Απεικόνιση Μαγνητικού Συντονισμού (fMRI).
Τα ευρήματά της, που δημοσιεύθηκαν στο Proceedings of the National Academy of Sciences, παρέχουν έναν υπολογιστικό και νευρωνικό μηχανισμό για την κοινωνική μετάδοση της ενσυναίσθησης, εξηγώντας τις αλλαγές στις ατομικές ενσυναισθητικές αποκρίσεις τόσο σε ενσυναίσθητα όσο και σε μη ενσυναίσθητα κοινωνικά περιβάλλοντα. Ο Grit Hein έχει, κατά μία έννοια, επισημοποιήσει τη διαδικασία με την οποία μεταδίδεται η ενσυναίσθηση.
Η κοινωνική μετάδοση της ενσυναίσθησης δοκιμάστηκε σε διάφορες μελέτες. Το κεντρικό ερώτημα της έρευνας του Hein ήταν εάν η ενσυναίσθηση ή η έλλειψη αυτής για τον πόνο ενός άλλου ατόμου μεταδίδεται κοινωνικά. Σε σύνολο τεσσάρων μελετών, οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν πρώτα βίντεο με χέρια που δέχονταν επώδυνη διέγερση και υπέδειξαν τα δικά τους συναισθήματα κατά τη διάρκεια αυτής της εμπειρίας σε μια κλίμακα αξιολόγησης.
Αφού παρείχαν τη δική τους αξιολόγηση, τους έδειξαν τις απαντήσεις με ενσυναίσθηση ή μη άλλων ατόμων στα ίδια βίντεο. Τέλος, οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν ξανά την ενσυναίσθησή τους, αυτή τη φορά σχετικά με τον πόνο ενός νέου ατόμου. Με αυτήν την πειραματική διάταξη, η Grit Hein και η ομάδα της μπόρεσαν να δοκιμάσουν πώς και αν αλλάζει η ενσυναίσθηση ενός ατόμου παρουσία συναισθητικών και μη συνομηλίκων.
Η μετάδοση της ενσυναίσθησης βασίζεται στην ενισχυτική μάθηση με παρατήρηση
Παρατηρώντας τις αντιδράσεις με ενσυναίσθηση των άλλων, οι συμμετέχοντες έμαθαν να είναι περισσότερο ή λιγότερο συμπονετικοί. “Οι αξιολογήσεις ενσυναίσθησης αυξήθηκαν ή μειώθηκαν ανάλογα με το αν παρατηρήθηκαν αντιδράσεις ενσυναίσθησης ή μη. Είναι ενδιαφέρον ότι η νευρωνική απόκριση στον πόνο ενός άλλου ατόμου άλλαξε επίσης”, λέει ο Grit Hein.
Οι νευρικές αλλαγές που μετρήθηκαν στον σαρωτή fMRI αντικατοπτρίστηκαν στην αλλοιωμένη συνδεσιμότητα της πρόσθιας νησίδας, μιας περιοχής του εγκεφάλου που σχετίζεται με την επεξεργασία της ενσυναίσθησης. Η έρευνα της Hein και της ομάδας της δείχνει ότι αυτές οι νευρικές αλλαγές μπορούν να εξηγηθούν από μαθηματικά μοντέλα μάθησης. Αυτό σημαίνει ότι η αυξημένη ή μειωμένη ενσυναίσθηση προκαλείται πραγματικά μέσω της μάθησης από τους άλλους και δεν είναι απλώς μια μίμηση ή εμφανίζεται με σκοπό να ευχαριστήσει τους άλλους.
Η επένδυση σε ένα περιβάλλον με ενσυναίσθηση αξίζει τον κόπο σε ένα επαγγελματικό πλαίσιο. Αυτό σημαίνει ότι όσοι επιθυμούν να έχουν μια καλή ομάδα πρέπει να δημιουργήσουν ένα ευνοϊκό περιβάλλον; «Απολύτως», απαντά ο Γκριτ Χάιν. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι οι ενήλικες μπορούν να μάθουν ή να ξεμάθουν την ενσυναίσθηση μέσω της παρατήρησης, ακόμη και από άτομα που δεν γνωρίζουν».
Κατά συνέπεια, όσοι δημιουργούν ένα εργασιακό περιβάλλον χωρίς ενσυναίσθηση για λόγους εξοικονόμησης κόστους, χρονικών περιορισμών ή κακής διαχείρισης πρέπει να γνωρίζουν ότι μια τέτοια συμπεριφορά διαμορφώνει μακροπρόθεσμα τους εργαζόμενους και, με τη σειρά του, επηρεάζει τις αλληλεπιδράσεις τους με πελάτες ή ασθενείς.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η θετική ενσυναίσθηση μπορεί να μετατραπεί σε κοινωνικά κίνητρα, αυξάνοντας τη συνεργασία και την προθυμία για βοήθεια. Ωστόσο, η υπερβολική ενσυναίσθηση μπορεί επίσης να οδηγήσει σε διαφορετικό μονοπάτι, προκαλώντας άγχος και δυνητικά καταλήγοντας σε εξάντληση ή πλήρη απόσυρση. Επιπλέον, η ενσυναίσθηση μπορεί να εκληφθεί ως απαιτητική.
«Ο σεβασμός είναι το έδαφος για ενσυναίσθηση»
«Τα καλά νέα από τις μελέτες μας είναι ότι έχουμε τα μέσα να διαμορφώσουμε την ικανότητα ενσυναίσθησης στους ενήλικες μέσω κατάλληλων μέτρων και προς τις δύο κατευθύνσεις», λέει ο Grit Hein. “Είναι δυνατό να μάθει κανείς θετική ενσυναίσθηση από τους άλλους. Ωστόσο, για να ευδοκιμήσει η ενσυναίσθηση μακροπρόθεσμα, απαιτείται μια ατμόσφαιρα αμοιβαίου σεβασμού. Κάποιος μπορεί να σεβαστεί κάποιον χωρίς να έχει ενσυναίσθηση για αυτό το άτομο, αλλά είναι δύσκολο να αναπτύξει ενσυναίσθηση εάν ο άλλος Το άτομο δεν γίνεται σεβαστό ως άνθρωπος ή εάν η ασέβεια γίνεται αποδεκτή στην κοινωνία».
Οι σύνθετες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις είναι μεταξύ των ερευνητικών εστιών του Grit Hein. Για να κατανοήσουμε αυτές τις αλληλεπιδράσεις, είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε πολύ βασικά, να δημιουργήσουμε τους θεμελιώδεις μηχανισμούς και σταδιακά να ενσωματώσουμε κοινωνικούς παράγοντες όπως τα κομμάτια του παζλ. Για το λόγο αυτό, η παρούσα μελέτη διεξήχθη αποκλειστικά με γυναίκες. Ωστόσο, η επίδραση της μετάδοσης της κοινωνικής ενσυναίσθησης επαναλήφθηκε σε διαφορετικά περιβάλλοντα (MRI και εργαστήριο) και με γυναίκες συμμετέχουσες διαφόρων ηλικιών και εθνοτήτων. Τόσο οι νεότεροι όσο και οι μεγαλύτεροι Ευρωπαίοι και Ασιάτες συμμετέχοντες απάντησαν παρόμοια.
