Σωματικό Βάρος Παιδιά: Η σχέση του καπνίσματος από τους γονείς και της παιδικής παχυσαρκίας ξεπερνά τα κοινωνικοοικονομικά όρια

Σωματικό Βάρος Παιδιά: Μια μελέτη για το κάπνισμα από τους γονείς και την παιδική παχυσαρκία αμφισβήτησε προηγούμενες αντιλήψεις αποκαλύπτοντας ότι οι δεσμοί μεταξύ των δύο δεν περιορίζονται σε μια συγκεκριμένη κοινωνικοοικονομική ομάδα. Τα δεδομένα δείχνουν μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των γονιών που καπνίζουν και της κατανάλωσης ανθυγιεινών τροφών και ποτών με πολλές θερμίδες από τα παιδιά τους, σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Χρησιμοποιώντας διαχρονικά δεδομένα για 5.000 παιδιά από την Αυστραλία που συλλέχθηκαν σε μια περίοδο 10 ετών, η έρευνα διαπίστωσε ότι όσοι ζούσαν με γονείς που καπνίζουν, κατά μέσον όρο, τρώνε λιγότερο υγιεινά τρόφιμα με υψηλότερες θερμίδες, όπως χυμούς φρούτων, λουκάνικα, πατάτες, σνακ, γαλακτοκομικά προϊόντα με πλήρη λιπαρά. , και αναψυκτικά. Η μελέτη, «Οι σχέσεις μεταξύ του καπνίσματος από τους γονείς και της παιδικής παχυσαρκίας: δεδομένα της διαχρονικής μελέτης των παιδιών από την Αυστραλία», δημοσιεύτηκε στο BMC Public Health. Ο επικεφαλής ερευνητής Δρ Preety Srivastava είπε ότι τα ευρήματα είναι μια υπενθύμιση ότι η παχυσαρκία – η οποία συνεχίζει να αποτελεί κορυφαία ανησυχία για τη δημόσια υγεία παγκοσμίως – είναι ένα ζήτημα για όλες τις τάξεις και τις κοινωνικές ομάδες. «Η Αυστραλία έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας μεταξύ των πλούσιων εθνών, με στοιχεία που δείχνουν ότι ένα στα τέσσερα παιδιά της Αυστραλίας είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα το 2017-18», είπε.

Η κακή γεύση οδηγεί σε κακές επιλογές τροφίμων Ο Preety Srivastava είπε ότι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι το κάπνισμα των γονιών είχε μεγαλύτερο πιθανό αντίκτυπο από τους κινδύνους της παθητικής έκθεσης στον καπνό. Ένας άλλος σημαντικός τρόπος με τον οποίο το κάπνισμα επηρεάζει την υγεία των παιδιών είναι μέσω του ρόλου των γονέων στη διαμόρφωση διατροφικών συμπεριφορών στα παιδιά τους. «Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι σε σύγκριση με τους μη καπνιστές, οι καπνιστές έχουν μεγαλύτερη προτίμηση σε τροφές με υψηλή ενέργεια και λιπαρά λόγω της απώλειας της ευαισθησίας στη γεύση που προκαλείται από τη νικοτίνη και άλλες χημικές ουσίες που βρίσκονται στα τσιγάρα. «Στα νοικοκυριά όπου ο ένας ή και οι δύο γονείς καπνίζουν, τα παιδιά εκτίθενται σε περισσότερα από αυτά τα φαγητά με «υψηλή γεύση» πιθανώς λόγω της αλλοιωμένης γευστικής προτίμησης των γονιών τους».

Το κάπνισμα δεν κάνει διακρίσεις Αν και τα περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι οι οικογένειες με χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο αντιμετωπίζουν υψηλότερους κινδύνους παχυσαρκίας και καπνίσματος από άλλες ομάδες, η έρευνα διαπίστωσε ότι η σχέση μεταξύ του καπνίσματος από τους γονείς και της παιδικής παχυσαρκίας είναι διαδεδομένη σε όλες τις κοινωνικοοικονομικές τάξεις. «Χωρίσαμε τα δεδομένα σε τρεις κοινωνικοοικονομικές ομάδες –κατώτερη, μέση και ανώτερη– και διαπιστώσαμε ότι και οι τρεις κατέδειξαν εξίσου τη σχέση μεταξύ γονέων που καπνίζουν και παχυσαρκίας στα παιδιά. «Βρήκαμε, ωστόσο, ότι η καπνιστική συμπεριφορά των μητέρων θα μπορούσε να έχει σημαντικά μεγαλύτερο αρνητικό αντίκτυπο στην παιδική παχυσαρκία από ό,τι η καπνιστική συμπεριφορά των πατέρων. «Καθώς είναι συχνά οι κύριοι φροντιστές των παιδιών τους και χειρίζονται οικιακές εργασίες, όπως τα ψώνια και το μαγείρεμα, είναι πιθανόν οι μητέρες που καπνίζουν να έχουν πιο σημαντική επίδραση στη διατροφή των παιδιών τους».

Σπάζοντας την αλυσίδα Οι συνέπειες αυτών των ευρημάτων είναι εκτεταμένες και τονίζουν την ανάγκη για στοχευμένες παρεμβάσεις στη δημόσια υγεία για τον περιορισμό του καπνίσματος από τους γονείς και την προώθηση πιο υγιεινής διατροφής για τα παιδιά. «Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν την ανάγκη για μέτρα ελέγχου του καπνού που βοηθούν τους γονείς να κόψουν το κάπνισμα ή να μειώσουν τη χρήση καπνού, καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να έχει θετικές επιδράσεις στις συμπεριφορές υγείας της οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων των διατροφικών επιλογών και της σωματικής δραστηριότητας. «Η παχυσαρκία μπορεί να έχει αρνητικές συναισθηματικές και κοινωνικές επιπτώσεις στα παιδιά, όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυξημένα ποσοστά εκφοβισμού και κοινωνικού αποκλεισμού με περαιτέρω αρνητικές συνέπειες στην ακαδημαϊκή επίδοση και τις μακροπρόθεσμες ευκαιρίες απασχόλησης. «Είναι σημαντικό οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, οι επαγγελματίες υγείας, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της παιδικής παχυσαρκίας».