Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Λασπώδη Ποτά: Πρόσφατα υπήρξαν ανησυχητικές αναφορές στις ειδήσεις για ένα τρίχρονο αγόρι που κατέρρευσε και εισήχθη στο νοσοκομείο αφού ήπιε ένα λασπώδες ποτό. Ευτυχώς μετά από λίγες μέρες το παιδί ανάρρωσε πλήρως. Αυτό οδήγησε σε εκκλήσεις για βελτιωμένη επισήμανση όπου πωλούνται λασπώδη ποτά, έτσι ώστε οι γονείς να είναι καλύτερα ενημερωμένοι σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους για τα μικρά παιδιά που καταναλώνουν αυτά τα ποτά. Έχει επίσης οδηγήσει σε εκκλήσεις για την αφαίρεση των ποτών από την πώληση σε ορισμένους χώρους, όπως τα κέντρα soft-play. Αυτό προκύπτει από αναφορές τριών άλλων μικρών παιδιών που εισήχθησαν στο νοσοκομείο μετά από κατανάλωση λασπωδών ποτών που περιείχαν γλυκερίνη, κάτι που το 2023 οδήγησε την Υπηρεσία Προτύπων Τροφίμων στο Ηνωμένο Βασίλειο να επανεξετάσει την ασφάλεια της γλυκερίνης σε ποτά.
Αυτά τα παιδιά είχαν χαμηλή γλυκόζη στο αίμα και υψηλά επίπεδα γλυκερίνης πριν αναρρώσουν. Αυτό οδήγησε στη σύσταση ότι τα λασπώδη ποτά που περιέχουν γλυκερίνη δεν πρέπει να προσφέρονται σε παιδιά ηλικίας τεσσάρων ετών και κάτω. Χρησιμοποιώντας αυτούς τους αριθμούς, προτάθηκε επίσης ότι τα παιδιά κάτω των δέκα δεν πρέπει να έχουν δωρεάν αναπλήρωση. Αυτή η συμβουλή περιλαμβάνει επίσης τη σύσταση ότι αυτοί οι πελάτες πρέπει να ενημερώνονται για αυτούς τους κινδύνους και τους περιορισμούς για τα μικρά παιδιά, αλλά δεν έγιναν συστάσεις σχετικά με τον περιορισμό του πού θα μπορούσαν να πωληθούν.
Τι είναι η γλυκερίνη; Η γλυκερόλη γνωστή και ως γλυκερίνη ή Ε422 αναγνωρίζεται ως γενικά ασφαλής ως πρόσθετο τροφίμων από την ΕΕ και την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ. Χημικά, περιγράφεται ως αλκοόλη ζάχαρης. Εκτός από τα ποτά, η γλυκερίνη βρίσκεται επίσης σε αρωματικές ύλες όπως η ουσία βανίλιας και χρησιμοποιείται συχνά για να διατηρείται απαλό το γλάσο. Κανονικά, στο σώμα μας, η γλυκερίνη συνδέεται με τα λιπαρά οξέα, επομένως τα επίπεδα στο αίμα είναι χαμηλά. Επίσης, το σώμα μας δεν έχει τρόπο να ρυθμίζει ή να ελέγχει τη γλυκερίνη με τον ίδιο τρόπο που παράγουμε ινσουλίνη για τον έλεγχο της γλυκόζης (σάκχαρο στο αίμα). Επομένως, δεν υπάρχει τρόπος για το σώμα μας να αρχίσει απλώς να χρησιμοποιεί περισσότερη γλυκερίνη στα κύτταρα με τον τρόπο που μπορούμε με τη γλυκόζη μετά από ένα γεύμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι η γλυκερίνη είναι τοξική, απλώς σημαίνει ότι μπορεί να παραμείνει στο αίμα για περισσότερο από τη γλυκόζη. Καθώς αυτό προσθέτει στην ποσότητα των πραγμάτων που διαλύονται στο αίμα μας, σημαίνει ότι το πλάσμα στο αίμα γίνεται πιο συγκεντρωμένο και μπορεί να αντλήσει νερό από άλλα μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου, που μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως πονοκέφαλο, ναυτία και ζάλη.
Γιατί να χρησιμοποιήσετε γλυκερίνη σε λασπώδη ποτά;
Ο τρόπος με τον οποίο παράγονται τα λάσπη έχει αλλάξει, τουλάχιστον εν μέρει ως απάντηση στην πολιτική της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με τη μείωση της ζάχαρης και το τέλος της βιομηχανίας αναψυκτικών (ο «φόρος ζάχαρης»). Όπου τα περισσότερα ζαχαρούχα αναψυκτικά μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ένα μείγμα γλυκαντικών χαμηλών και χωρίς θερμίδες – όπως η ασπαρτάμη – αυτό δεν λειτουργεί όταν πρόκειται για λάσπη. Η πρόκληση κατά την παρασκευή λάσπης, σε σύγκριση με τα κανονικά αναψυκτικά, είναι ότι η ζάχαρη κάνει περισσότερα από το να προσφέρει γλυκύτητα. Η ζάχαρη έχει τη φυσική λειτουργία σε λάσπες να μειώνει το σημείο πήξης του νερού. Το νερό παγώνει στους 0°C, αλλά η προσθήκη ζάχαρης μειώνει την ικανότητα των μορίων του νερού να συνδέονται με δεσμούς υδρογόνου και να σχηματίζουν πάγο. Η προσθήκη ζάχαρης στο νερό και η ανάδευση καθώς η θερμοκρασία πέφτει κάτω από το μηδέν παράγει λάσπη και όχι πάγο. Για να το κάνετε αυτό, χρειάζεστε τουλάχιστον 12 γραμμάρια ζάχαρης ανά 100 ml, πράγμα που σημαίνει ότι οι λάσπες που περιέχουν ζάχαρη θα υπόκεινται στον υψηλότερο φορολογικό συντελεστή με 24 p ανά λίτρο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σύμφωνα με τις στρατηγικές μείωσης της ζάχαρης, που στοχεύουν στο να βοηθήσουν τους ανθρώπους να καταναλώνουν τον στόχο που έχει θέσει η επιστημονική συμβουλευτική επιτροπή της κυβέρνησης για τη διατροφή λιγότερο από το 5% της ενέργειας από προστιθέμενη ζάχαρη, οι κατασκευαστές αναζήτησαν άλλη λύση. Σε μια λασπώδη, έντονη γλυκαντική ουσία, όπως η ασπαρτάμη, δεν θα λειτουργήσει, καθώς είναι ένα πολύ έντονο γλυκαντικό που είναι 200 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη. Επομένως, δεν μπορείτε απλώς να ανταλλάξετε τα σάκχαρα με ασπαρτάμη. Χρειάζεται διαφορετική λύση, όπου χρησιμοποιείται παρόμοια ποσότητα γλυκαντικού σε σύγκριση με τη ζάχαρη. Αυτά τα λεγόμενα χύμα γλυκαντικά, όπως η σορβιτόλη και η μαννιτόλη, μπορούν να έχουν καθαρτικό αποτέλεσμα, επομένως δεν είναι εξαιρετικές επιλογές.
Η γλυκερόλη ήταν η λύση που επιλέχθηκε, η οποία μπορεί να κάνει μια λάσπη με περίπου 5g ανά 100ml. Είναι όμως ασφαλές να καταναλωθεί αυτή η ποσότητα; Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια των Τροφίμων επανεκτίμησε την ασφάλεια της γλυκερίνης το 2017. Ανέφερε ότι η κατανάλωση 125 mg ανά κιλό σωματικού βάρους ανά ώρα ήταν αρκετή για να αυξήσει τη συγκέντρωση του αίματος και ενδεχομένως να προκαλέσει συμπτώματα σε ασθενείς. Αυτό βασίστηκε στο πώς χρησιμοποιήθηκε η γλυκερίνη στο παρελθόν για τη θεραπεία του οιδήματος στον εγκέφαλο (εγκεφαλικό οίδημα). Ωστόσο, υπάρχουν λίγα δεδομένα σχετικά με την επίδραση της γλυκερίνης εκτός νοσοκομείων και θεωρήθηκε ότι αυτό το επίπεδο πρόσληψης θα μπορούσε να συνδεθεί με πιθανούς κινδύνους. Για έναν ενήλικα, δεν υπάρχει κίνδυνος να πιει ένα μεσαίου μεγέθους λασπωμένο ποτό, απλώς και μόνο επειδή είναι μεγαλύτερος και απίθανο να επιτύχει ένα επίπεδο στο αίμα αρκετά υψηλό ώστε να προκαλέσει συμπτώματα. Αλλά για ένα μικρό παιδί, λόγω του μεγέθους του, θεωρήθηκε ότι ο κίνδυνος κρίθηκε αρκετά υψηλός ώστε να εκδοθούν προειδοποιήσεις. Ωστόσο, η απάντηση και οι συστάσεις του Οργανισμού Προτύπων Τροφίμων για περιορισμό της παροχής γλυκερίνης σε μικρά παιδιά θα μπορούσαν να ωφεληθούν από τη σαφέστερη ενημέρωση και την αποτελεσματικότερη εφαρμογή τους.
