Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Καθιστική Συμπεριφορά: Βασισμένος σε παρατηρήσεις αιωνόβιων για δεκαετίες, ο συγγραφέας Dan Buettner (Μπλε Ζώνες) εικάζει ότι οι άνθρωποι ζουν περισσότερο όταν σηκώνονται και μετακινούνται αφού κάθονται για είκοσι λεπτά. Τώρα, μια αυστηρή νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Heart Association έχει δεδομένα που δείχνουν ότι οι μεγαλύτερες γυναίκες που κάθονταν για 11,7 ώρες ή περισσότερες την ημέρα αύξησαν τον κίνδυνο θανάτου κατά 30%, ανεξάρτητα από το αν ασκούνταν έντονα.
Ο συν-συγγραφέας της μελέτης Steve Nguyen, Ph.D., M.P.H., μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια San Diego Herbert Wertheim Σχολή Δημόσιας Υγείας και Επιστήμης Ανθρώπινης Μακροζωίας, εξέτασε μετρήσεις του καθίσματος και της καθημερινής δραστηριότητας που συλλέχθηκαν από συσκευές ισχίου που φοριόνταν έως και επτά ημέρες από 6.489 γυναίκες, ηλικίας 63 έως 99 ετών, οι οποίες παρακολουθήθηκαν για οκτώ χρόνια για αποτελέσματα θνησιμότητας. Αυτά τα δεδομένα συλλέχθηκαν σε μια μελέτη με επικεφαλής την Andrea LaCroix, Ph.D., M.P.H., διακεκριμένη Καθηγήτρια στη Σχολή Δημόσιας Υγείας Herbert Wertheim, ως μέρος ενός μακροπρόθεσμου εθνικού προγράμματος γνωστού ως Πρωτοβουλία για την υγεία των γυναικών, το οποίο ξεκίνησε το 1991 και συνεχίζεται. Η εργασία του Nguyen είναι η πρώτη που εφάρμοσε έναν νέο και επικυρωμένο αλγόριθμο μηχανικής εκμάθησης που ονομάζεται CHAP για να εξετάσει τον συνολικό χρόνο καθίσματος και τη διάρκεια των καθιστικών περιόδων σε σχέση με τον κίνδυνο θανάτου.
«Η καθιστική συμπεριφορά ορίζεται ως οποιαδήποτε συμπεριφορά εγρήγορσης που περιλαμβάνει καθιστή ή ανάκλιση με χαμηλή κατανάλωση ενέργειας», εξηγεί ο Nguyen. “Οι προηγούμενες τεχνικές για τον υπολογισμό της καθιστικής συμπεριφοράς χρησιμοποιούσαν σημεία κοπής που εντόπιζαν χαμηλή ή απουσία κίνησης. Ο αλγόριθμος CHAP αναπτύχθηκε χρησιμοποιώντας μηχανική μάθηση, έναν τύπο τεχνητής νοημοσύνης, που ενίσχυσε την ικανότητά του να διακρίνει με ακρίβεια την ορθοστασία και την καθιστή συμπεριφορά.” Η λεπτή ρύθμιση του “καθίσματος” επέτρεψε στον Nguyen να αναλύει τον συνολικό χρόνο καθίσματος και τις συνήθεις διάρκειες του καθίσματος. Η καθιστική συμπεριφορά αποτελεί κίνδυνο για την υγεία γιατί μειώνει τις μυϊκές συσπάσεις, τη ροή του αίματος και το μεταβολισμό της γλυκόζης. “Όταν κάθεστε, η ροή του αίματος σε όλο το σώμα σας επιβραδύνεται, μειώνοντας την πρόσληψη γλυκόζης. Οι μύες σας δεν συστέλλονται τόσο πολύ, έτσι οτιδήποτε απαιτεί κατανάλωση οξυγόνου για να κινηθούν οι μύες μειώνεται και ο ρυθμός σφυγμού είναι χαμηλός”, είπε ο LaCroix. Δυστυχώς, η άσκηση δεν μπορεί να αναιρέσει αυτές τις αρνητικές επιπτώσεις. Σύμφωνα με τη μελέτη, είτε οι γυναίκες συμμετείχαν σε χαμηλή ή υψηλή ποσότητα μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας, εμφάνιζαν τον ίδιο αυξημένο κίνδυνο αν κάθονταν για πολλές ώρες. «Αν κάνω ένα γρήγορο περπάτημα για μια ώρα αλλά κάθομαι την υπόλοιπη μέρα, εξακολουθώ να συγκεντρώνω όλες τις αρνητικές επιπτώσεις στον μεταβολισμό μου», είπε η LaCroix. Με βάση την έρευνα, η LaCroix κάνει την ακόλουθη σύσταση: «Ο κίνδυνος αρχίζει να αυξάνεται όταν κάθεστε περίπου 11 ώρες την ημέρα, σε συνδυασμό με την περισσότερη ώρα που κάθεστε σε μία μόνο συνεδρία». «Για παράδειγμα, το να κάθεστε περισσότερα από 30 λεπτά τη φορά σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο από το να κάθεστε μόνο 10 λεπτά τη φορά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πρόκειται να σηκώνονται έξι φορές την ώρα, αλλά ίσως οι άνθρωποι θα μπορούσαν να σηκωθούν μία φορά την ώρα ή κάθε 20 λεπτά περίπου. Δεν χρειάζεται να πάνε πουθενά· μπορούν απλώς να σταθούν για λίγο». Ωστόσο, ο Nguyen επισημαίνει ότι δεν είναι όλα τα καθίσματα το ίδιο. «Κοιτάζοντας πέρα από καταστάσεις όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε τα γνωστικά αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένης της άνοιας», είπε. “Υπάρχουν γνωστικά διεγερτικές δραστηριότητες που μπορούν να οδηγήσουν σε καθιστική συμπεριφορά, όπως το να κάθεσαι ενώ μελετάς μια νέα γλώσσα. Είναι η καθιστική συμπεριφορά σε αυτό το πλαίσιο γενικά κακή για ένα άτομο; Νομίζω ότι είναι δύσκολο να πω.” Η LaCroix είναι συμπαθής στις προκλήσεις της τροποποίησης της καθιστικής συμπεριφοράς, αλλά ξέρει ότι οι τροποποιήσεις είναι απαραίτητες, αν όχι εύκολες. “Έχουμε δημιουργήσει αυτόν τον κόσμο στον οποίο είναι τόσο συναρπαστικό να κάθεσαι και να κάνεις πράγματα. Μπορείς να σε συναρπάζει η τηλεόραση ή να κάνεις κύλιση στο Instagram σου για ώρες. Αλλά το να κάθεσαι συνέχεια δεν είναι ο τρόπος που έπρεπε να είμαστε ως άνθρωποι και θα μπορούσαμε να το αντιστρέψουμε όλο αυτό πολιτιστικά απλώς με το να μην μας ελκύουν τόσο όλα αυτά που κάνουμε ενώ καθόμαστε».
