Ο χρόνιος λόξυγγας, γνωστός και ως ανίατος λόξυγγας ή επίμονος λόξυγγας, είναι μια σπάνια ιατρική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από παρατεταμένα και ανεξέλεγκτα επεισόδια λόξυγγα που διαρκούν περισσότερες από 48 ώρες και συχνά επιμένουν για εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια. Ενώ ο λόξυγγας είναι ένα κοινό και συνήθως καλοήθη φαινόμενο που προκαλείται από ακούσιες συσπάσεις του διαφράγματος, ο χρόνιος λόξυγγας μπορεί να είναι εξουθενωτικός και να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής ενός ατόμου. Υπάρχουν διάφορες υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις και παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη χρόνιου λόξυγγα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:
Διαταραχές του νευρικού συστήματος
Ο χρόνιος λόξυγγας μπορεί να σχετίζεται με νευρολογικές διαταραχές που επηρεάζουν το εγκεφαλικό στέλεχος ή τα νεύρα που ελέγχουν το διάφραγμα και τους αναπνευστικούς μύες. Καταστάσεις όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, το εγκεφαλικό επεισόδιο, ο τραυματικός εγκεφαλικός τραυματισμός ή οι όγκοι στον εγκέφαλο ή στο νωτιαίο μυελό μπορούν να διαταράξουν την κανονική λειτουργία αυτών των νεύρων, οδηγώντας σε επίμονο λόξυγγα.
Γαστρεντερικά προβλήματα
Ορισμένες γαστρεντερικές διαταραχές, όπως η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (GERD), τα πεπτικά έλκη ή η φλεγμονή του διαφράγματος ή του οισοφάγου, μπορεί να ερεθίσουν τα νεύρα που εμπλέκονται στα αντανακλαστικά του λόξυγγα, προκαλώντας χρόνιο λόξυγγα.
Μεταβολικές ανισορροπίες
Οι ανισορροπίες στους ηλεκτρολύτες, ιδιαίτερα το κάλιο και το ασβέστιο, μπορεί να επηρεάσουν τη λειτουργία των μυών, συμπεριλαμβανομένου του διαφράγματος, και να συμβάλουν στην ανάπτυξη επίμονου λόξυγκα.
Φάρμακα και Ουσίες
Ο χρόνιος λόξυγγας μπορεί να είναι παρενέργεια ορισμένων φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των στεροειδών, των βενζοδιαζεπινών, των οπιοειδών ή των φαρμάκων χημειοθεραπείας. Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα ή η ψυχαγωγική χρήση ναρκωτικών μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης επίμονου λόξυγκα.
Ψυχολογικοί Παράγοντες
Το συναισθηματικό στρες, το άγχος ή οι ψυχιατρικές διαταραχές όπως η διπολική διαταραχή ή η σχιζοφρένεια μπορεί μερικές φορές να εκδηλωθούν με χρόνιο λόξυγγα ως σωματικό σύμπτωμα.
Η θεραπεία για τον χρόνιο λόξυγγα εξαρτάται από τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει συνδυασμό ιατρικών παρεμβάσεων, όπως φάρμακα για την καταστολή των αντανακλαστικών του λόξυγγα, θεραπεία υποκείμενων ιατρικών παθήσεων, διατροφικές τροποποιήσεις, θεραπείες συμπεριφοράς ή χειρουργικές επεμβάσεις σε σοβαρές περιπτώσεις. Παρά τις προκλήσεις της διαχείρισης του χρόνιου λόξυγγα, με την κατάλληλη διάγνωση και θεραπεία, πολλά άτομα μπορούν να βιώσουν ανακούφιση από αυτή την οδυνηρή κατάσταση και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους.