Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Activator Protein: Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ έχουν ξεκλειδώσει κρίσιμα μοριακά μυστικά της γήρανσης στα κύτταρα, ανοίγοντας ενδεχομένως τον δρόμο για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής καθώς οι άνθρωποι γερνούν. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Cell Metabolism, αποκωδικοποίησε τη διαδικασία με την οποία τα γονίδια ρυθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ωριμάζουν καθώς μεγαλώνουν και γερνούν. Διευθύνθηκε από τον Δρα Christian Nefzger από το Ινστιτούτο Μοριακής Βιοεπιστήμης του UQ με βασικές συνεισφορές από τον Δρα Ralph Patrick και τη Δρα. Marina Naval-Sanchez.
Ο Δρ Nefzger είπε ότι μέχρι τώρα ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστη η διαδικασία του πώς τα γονίδια αλλάζουν τη δραστηριότητα από τη γέννηση στην ενήλικη ζωή και στην τρίτη ηλικία. «Αναλύοντας μοριακά σύνολα δεδομένων τόσο από ανθρώπους όσο και από ποντίκια και στη συνέχεια συγκρίνοντας διαφορετικές ηλικιακές ομάδες με την πάροδο του χρόνου, ερευνήσαμε τη δραστηριότητα των γονιδίων που εμπλέκονται τόσο στις αναπτυξιακές διαδικασίες όσο και στη γήρανση», είπε ο Δρ Nefzger. «Τα γονίδια κύριου ελεγκτή ρυθμίζουν ποια γονίδια ενεργοποιούνται ή απενεργοποιούνται σε κάθε κύτταρό μας, διασφαλίζοντας ότι κάθε κύτταρο κάνει τη συγκεκριμένη δουλειά του, όπως ένας μαέστρος κατευθύνει τους μουσικούς να παράγουν διαφορετικούς ήχους. «Παρακολουθήσαμε τη δραστηριότητα του κύριου ρυθμιστή Activator Protein 1 ή AP-1 και διαπιστώσαμε ότι ενεργοποιούσε προοδευτικά γονίδια ενηλίκων, ενώ η δραστηριότητα των γονιδίων «πρώιμης ζωής» που εμπλέκονται στην ανάπτυξη καταργήθηκε και αυτή η διαδικασία μοιράστηκε μεταξύ των τύπων κυττάρων .”
Ο Δρ Naval-Sanchez είπε ότι η μελέτη διαπίστωσε πως αυτή η διαδικασία στα κύτταρά μας ήταν προβλέψιμη στα διάφορα στάδια της ζωής, καθώς οι άνθρωποι ωριμάζουν. «Ήταν σε εξέλιξη στην ενήλικη ζωή, πιθανότατα επειδή ο AP-1 ενεργοποιείται επίσης από μια σειρά από στρες και φλεγμονώδεις διεργασίες καθώς και από μια πρωτεΐνη στο αίμα μας που αυξάνεται με την ηλικία», είπε ο Δρ Naval-Sanchez. «Αυτό μειώνει περαιτέρω τα γονίδια που είναι πιο ενεργά νωρίς στη ζωή, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πολλές από τις προβλέψιμες αλλαγές της γήρανσης». Ο Δρ Πάτρικ είπε ότι για να αντιμετωπίσει τις ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, οι μεταβολικές ηπατικές διαταραχές και το εγκεφαλικό επεισόδιο, οι ερευνητές πρέπει πρώτα να κατανοήσουν τη διαδικασία που προκαλεί τη γήρανση του οργανισμού. «Εντοπίζοντας το AP-1 ως κύριο ελεγκτή που συνδέεται με τη γήρανση σε όλους τους κυτταρικούς τύπους, μπορούμε τώρα να μελετήσουμε τα αποτελέσματα των φαρμάκων που μειώνουν τη δραστηριότητά του για να επεκτείνουν την ποιότητα ζωής», είπε ο Δρ Πάτρικ. Ο Δρ Nefzger είπε ότι ο στόχος είναι να αποφευχθεί η κλιμάκωση ή η εμφάνιση ασθενειών της γήρανσης, στοχεύοντας στην υποκείμενη διαδικασία γήρανσης για να επιτρέψουμε στους ανθρώπους να μεγαλώσουν με καλύτερη υγεία.
