Ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων

Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων (FGM) περιλαμβάνει όλες τις διαδικασίες που περιλαμβάνουν μερική ή ολική αφαίρεση των εξωτερικών γυναικείων γεννητικών οργάνων ή άλλο τραυματισμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων για μη ιατρικούς λόγους. Η πρακτική δεν έχει οφέλη για την υγεία για τα κορίτσια και τις γυναίκες και προκαλεί σοβαρή αιμορραγία και προβλήματα στην ούρηση, και αργότερα κύστεις, λοιμώξεις, καθώς και επιπλοκές στον τοκετό και αυξημένο κίνδυνο θανάτων νεογνών.

Η πρακτική του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων αναγνωρίζεται διεθνώς ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κοριτσιών και γυναικών. Αντανακλά βαθιά ριζωμένη ανισότητα μεταξύ των φύλων και αποτελεί μια ακραία μορφή διακρίσεων σε βάρος κοριτσιών και γυναικών. Πραγματοποιείται σχεδόν πάντα από παραδοσιακούς ασκούμενους σε ανηλίκους και αποτελεί παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών. Η πρακτική παραβιάζει επίσης:

• τα δικαιώματα ενός ατόμου στην υγεία, την ασφάλεια και τη σωματική ακεραιότητα
• το δικαίωμα να είμαστε ελεύθεροι από βασανιστήρια και σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση
• και το δικαίωμα στη ζωή, σε περιπτώσεις που η διαδικασία καταλήγει σε θάνατο.

Σε πολλά περιβάλλοντα, υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν μεγαλύτερη συμμετοχή των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης στην εκτέλεση του ΑΓΓΟ λόγω της πεποίθησης ότι η διαδικασία είναι ασφαλέστερη όταν ιατροποιείται. Ο ΠΟΥ προτρέπει σθεναρά τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να μην κάνουν ακρωτηριασμό και έχει αναπτύξει μια παγκόσμια στρατηγική και συγκεκριμένα υλικά για να υποστηρίξει τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης ενάντια στην ιατρικοποίηση.

Τύποι ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων

Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων ταξινομείται σε 4 βασικούς τύπους:

• Τύπος 1: Πρόκειται για τη μερική ή ολική αφαίρεση της κλειτορίδας (το εξωτερικό και ορατό τμήμα της κλειτορίδας, το οποίο είναι ένα ευαίσθητο τμήμα των γυναικείων γεννητικών οργάνων) και/ή η προπήλαια/κλειτορίδα (η πτυχή του δέρματος που περιβάλλει την κλειτορίδα).
• Τύπος 2: Πρόκειται για τη μερική ή ολική αφαίρεση της κλειτορίδας και των μικρών χειλέων (οι εσωτερικές πτυχές του αιδοίου), με ή χωρίς αφαίρεση των μεγάλων χειλέων (οι εξωτερικές πτυχές του δέρματος του αιδοίου).
• Τύπος 3: Γνωστός και ως εμφύσηση, πρόκειται για τη στένωση του κολπικού ανοίγματος μέσω της δημιουργίας μιας καλυπτικής σφράγισης. Η σφράγιση σχηματίζεται με την κοπή και την επανατοποθέτηση των μικρών χειλέων ή των μεγάλων χειλέων, μερικές φορές μέσω ραφής, με ή χωρίς αφαίρεση της κλειτορίδας/κουκούλας και της βαλάνου της κλειτορίδας.
• Τύπος 4: Αυτό περιλαμβάνει όλες τις άλλες επιβλαβείς διαδικασίες για τα γυναικεία γεννητικά όργανα για μη ιατρικούς σκοπούς, π.χ. τρύπημα, διάτρηση, τομή, ξύσιμο και καυτηρίαση της γεννητικής περιοχής.

Χωρίς οφέλη για την υγεία, μόνο κακό

Ο ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων δεν έχει οφέλη για την υγεία και βλάπτει τα κορίτσια και τις γυναίκες με πολλούς τρόπους. Περιλαμβάνει την αφαίρεση και την καταστροφή του υγιούς και φυσιολογικού γυναικείου γεννητικού ιστού και παρεμβαίνει στις φυσικές λειτουργίες του σώματος των κοριτσιών και των γυναικών. Αν και όλες οι μορφές ΑΓΓΟ συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών στην υγεία, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος με πιο σοβαρές μορφές ΑΓΓΟ.

Οι άμεσες επιπλοκές του FGM μπορεί να περιλαμβάνουν:

• έντονο πόνο
• υπερβολική αιμορραγία (αιμορραγία)
• οίδημα των γεννητικών ιστών
• πυρετό
• λοιμώξεις π.χ. τέτανο
• ουροποιητικά προβλήματα
• προβλήματα επούλωσης πληγών
• τραυματισμό στον περιβάλλοντα γεννητικό ιστό
• αποπληξία
• θάνατο

Οι μακροχρόνιες επιπλοκές μπορεί να περιλαμβάνουν:

• ουροποιητικά προβλήματα (επώδυνη ούρηση, ουρολοιμώξεις).
• κολπικά προβλήματα (εκκρίσεις, κνησμός, βακτηριακή κολπίτιδα και άλλες λοιμώξεις).
• προβλήματα εμμήνου ρύσεως (επώδυνη έμμηνος ρύση, δυσκολία στη διέλευση του εμμηνορροϊκού αίματος κ.λπ.)
• ουλώδη ιστό και χηλοειδές.
• σεξουαλικά προβλήματα (πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή, μειωμένη ικανοποίηση κ.λπ.)
• αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών του τοκετού (δύσκολος τοκετός, υπερβολική αιμορραγία, καισαρική τομή, ανάγκη ανάνηψης του μωρού κ.λπ.) και νεογνών θανάτων.
• ανάγκη για μεταγενέστερες χειρουργικές επεμβάσεις: για παράδειγμα, η σφράγιση ή η στένωση του κολπικού ανοίγματος (τύπος 3) μπορεί να οδηγήσει στην πρακτική της κοπής του σφραγισμένου κόλπου αργότερα για να επιτραπεί η σεξουαλική επαφή και ο τοκετός (απινίδωση).
• Μερικές φορές ο ιστός των γεννητικών οργάνων ράβεται ξανά αρκετές φορές, ακόμη και μετά τον τοκετό, επομένως η γυναίκα υποβάλλεται σε επαναλαμβανόμενες διαδικασίες ανοίγματος και κλεισίματος, αυξάνοντας περαιτέρω τόσο τους άμεσους όσο και τους μακροπρόθεσμους κινδύνους. και
• ψυχολογικά προβλήματα (κατάθλιψη, άγχος, διαταραχή μετατραυματικού στρες, χαμηλή αυτοεκτίμηση κ.λπ.).

Ποιος κινδυνεύει;

Ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων πραγματοποιείται κυρίως σε νεαρά κορίτσια μεταξύ της βρεφικής και εφηβικής ηλικίας και περιστασιακά σε ενήλικες γυναίκες. Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία από 30 χώρες όπου ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων ασκείται στις δυτικές, ανατολικές και βορειοανατολικές περιοχές της Αφρικής, καθώς και σε ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, περισσότερα από 200 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες που ζουν σήμερα έχουν υποβληθεί σε αυτήν την πρακτική. με περισσότερα από 3 εκατομμύρια κορίτσια που εκτιμάται ότι κινδυνεύουν από ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων ετησίως. Ως εκ τούτου, ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων αποτελεί παγκόσμιο ενδιαφέρον.