Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η αλλαγή, όσο απαραίτητη και αναζωογονητική κι αν είναι, συχνά συνοδεύεται από μια έντονη εσωτερική μάχη. Είτε πρόκειται για μια νέα δουλειά, μια μετακόμιση, τη λήξη μιας σχέσης ή την προσωπική εξέλιξη, η μετάβαση από το γνώριμο στο άγνωστο προκαλεί φόβο, αμφιβολία και ανασφάλεια.
1. Η αντίσταση του μυαλού
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αγαπά τη ρουτίνα. Τα γνωστά μονοπάτια παρέχουν αίσθηση ασφάλειας, ακόμα κι όταν δεν είναι ωφέλιμα. Η αλλαγή απαιτεί έξοδο από τη ζώνη άνεσης, κάτι που προκαλεί εσωτερική αναστάτωση και αμφιθυμία: “Θέλω να αλλάξω, αλλά και φοβάμαι”.
2. Συναισθηματικό βάρος
Η αλλαγή συχνά συνοδεύεται από απώλεια. Αφήνουμε πίσω συνήθειες, ανθρώπους ή κομμάτια του εαυτού μας. Η θλίψη, το πένθος και η νοσταλγία είναι φυσιολογικά συναισθήματα στη διαδικασία αυτή, και όχι σημάδια αποτυχίας.
3. Αντοχή και αυτοσυμπόνια
Η ψυχική μάχη της αλλαγής δεν απαιτεί τέλεια ψυχραιμία, αλλά ειλικρίνεια και αποδοχή. Το να αναγνωρίζουμε τον φόβο μας, να ακούμε τις ανάγκες μας και να είμαστε επιεικείς με τον εαυτό μας είναι βήματα προς την προσαρμογή.
Η αλλαγή είναι δύσκολη, αλλά μέσα από τη δυσκολία έρχεται η εξέλιξη. Δεν είναι αδυναμία να νιώθεις αβέβαιος· είναι ανθρώπινο. Το σημαντικό είναι να συνεχίσεις να κινείσαι, έστω και με μικρά βήματα. Γιατί στο τέλος, η μεγαλύτερη δύναμη δεν είναι να μην πέσεις ποτέ, αλλά να σηκώνεσαι κάθε φορά.
