Μια πρόσφατη μελέτη της Mayo Clinic που δημοσιεύτηκε στο Alzheimer’s & Dementia διερεύνησε διαυγή επεισόδια σε άτομα που ζουν με μεταγενέστερα στάδια άνοιας, παρέχοντας πληροφορίες για το πώς αποκαλύπτονται αυτά τα περιστατικά. Τα ευρήματα έδειξαν ότι το 75% των ατόμων με διαυγή επεισόδια αναφέρθηκε ότι πάσχουν από τη νόσο του Αλτσχάιμερ σε αντίθεση με άλλες μορφές άνοιας.
Οι ερευνητές ορίζουν τα διαυγή επεισόδια ως απροσδόκητη, αυθόρμητη, ουσιαστική και σχετική επικοινωνία από ένα άτομο που υποτίθεται ότι έχει χάσει οριστικά την ικανότητα για συνεκτικές αλληλεπιδράσεις, είτε λεκτικά είτε μέσω χειρονομιών και ενεργειών. Οι οικογενειακοί φροντιστές ατόμων που ζουν με άνοια ερωτήθηκαν και ρωτήθηκαν για το αν ήταν μάρτυρες διαυγών επεισοδίων. Στη συνέχεια, οι ερευνητές ταξινόμησαν τα επεισόδια σε τύπους.
Η μελέτη είχε ως στόχο να προσδιορίσει εάν υπήρχαν διαφορετικά μοτίβα ή τύποι διαυγών επεισοδίων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να κατανοήσουμε γιατί ή πότε συμβαίνουν. «Προσδιορίσαμε τους τύπους επεισοδίων με βάση τις συνθήκες γύρω από το επεισόδιο, την ποιότητα της επικοινωνίας κατά τη διάρκεια του επεισοδίου, τη διάρκεια του επεισοδίου, το επίπεδο γνώσης του ατόμου που ζει με άνοια πριν από το επεισόδιο και την εγγύτητα στο θάνατο», λέει. Joan Griffin, Ph.D., επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι από αυτούς που είχαν διαυγή επεισόδια, το 61% ήταν γυναίκες, με το 31% να ζει στο ίδιο νοικοκυριό με τον φροντιστή που απάντησε στην έρευνα. «Γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν αυτά τα διαυγή επεισόδια, αλλά δεν ξέραμε αν υπάρχουν διαφορετικοί τύποι επεισοδίων που συμβαίνουν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές ή υπό διαφορετικές συνθήκες», λέει ο Δρ Γκρίφιν. «Αυτή η μελέτη βοήθησε να διευκρινιστεί ότι πιθανώς υπάρχουν διαφορετικοί τύποι επεισοδίων».
Σε αντίθεση με τα ευρήματα από προηγούμενες έρευνες, τα συμπεράσματα αυτής της μελέτης αμφισβητούν την ιδέα ότι τα διαυγή επεισόδια μπορεί να σηματοδοτούν τον επικείμενο θάνατο. «Είναι σημαντικό για τους ανθρώπους να γνωρίζουν ότι αυτά δεν είναι απαραίτητα προάγγελοι θανάτου», λέει ο Δρ Γκρίφιν. «Νομίζω ότι οι άνθρωποι μπορεί να αγχωθούν όταν συμβαίνουν, οπότε είναι καλό να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν διάφορα είδη επεισοδίων που δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι ο θάνατος είναι επικείμενος».
Ο Δρ Γκρίφιν σημειώνει ότι οι ερευνητές τώρα διεξάγουν μια διαχρονική μελέτη για να κατανοήσουν καλύτερα τα διαυγή επεισόδια και πώς οι φροντιστές αντιδρούν σε αυτά και παίρνουν νόημα από αυτά. Οι διαχρονικές μελέτες επιτρέπουν στους ερευνητές να παρακολουθούν αλλαγές ή συμπεριφορές με την πάροδο του χρόνου και να προσδιορίζουν τυχόν σχέσεις μεταξύ αυτών των αλλαγών. «Με αυτή τη νέα μελέτη, θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα ποια πρότυπα υπάρχουν και να προσδιορίσουμε τις συνέπειες του επεισοδίου με την πάροδο του χρόνου», εξηγεί ο Δρ Γκρίφιν.
Συμπόνια για τους φροντιστές και τα αγαπημένα τους πρόσωπα
Ο Δρ Γκρίφιν υπογραμμίζει την ανάγκη κατανόησης αυτών των επεισοδίων για να βοηθηθούν οι φροντιστές στη δουλειά τους και να τους υπενθυμίσουμε τις γνωστικές και συναισθηματικές δυνατότητες των ανθρώπων που ζουν με άνοια. «Οι φροντιστές των ατόμων που ζουν με άνοια πρέπει να διαχειριστούν μια μακρά λίστα προκλήσεων και μπορεί να είναι συντριπτική», λέει ο Δρ Γκρίφιν. «Ίσως η κατανόηση αυτών των επεισοδίων μπορεί να βοηθήσει να ελαφρύνει αυτό το φορτίο».
«Βρήκαμε στην έρευνά μας και τις ιστορίες από φροντιστές ότι αυτού του είδους τα επεισόδια αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν και υποστηρίζουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα — συνήθως προς το καλύτερο», προσθέτει. «Αυτά τα επεισόδια μπορούν να χρησιμεύσουν ως υπενθυμίσεις ότι η φροντίδα είναι πρόκληση, αλλά μπορούμε πάντα να προσπαθούμε να φροντίζουμε με λίγη περισσότερη ανθρωπιά και χάρη».