Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Άνοια: Νέα μελέτη που παρέχει λεπτομέρειες σχετικά με τα έξοδα για τα άτομα με άνοια διαπιστώνει ότι το κόστος για τη μακροχρόνια φροντίδα δημιουργεί μια οικονομική επιβάρυνση που μπορεί εύκολα να καταναλώσει σχεδόν όλο το εισόδημά τους.
Μια ομάδα ερευνητών από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Georgia State University, τη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια του Σαν Φρανσίσκο ανέλυσαν δεδομένα από ένα εθνικό δείγμα περισσότερων από 4.500 ενηλίκων ηλικίας 70 ετών και άνω για να καταλήξουν σε αυτό που πιστεύεται ότι είναι οι πρώτες συγκρίσεις των εξόδων από την τσέπη τους ανά κατάσταση άνοιας και ρύθμιση περίθαλψης. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο διάμεσος ενήλικας με άνοια σε εγκαταστάσεις κατοικίας, όπως κέντρα υποβοηθούμενης διαβίωσης, ξόδευε το 97% του μηνιαίου εισοδήματός του σε μακροχρόνια φροντίδα. Τα άτομα με άνοια σε οίκους ευγηρίας ξόδευαν σχεδόν το 83% του μηνιαίου εισοδήματός τους σε μακροχρόνια φροντίδα. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο Περιοδικό της Αμερικανικής Ένωσης Ιατρικών Διευθυντών. «Επειδή η άνοια είναι μια τόσο δαπανηρή ασθένεια, είναι πραγματικά σε μια δική της κατηγορία όταν αρχίζουμε να σκεφτόμαστε τη χρηματοδότηση για μακροχρόνια φροντίδα» δήλωσε η ανώτερη συγγραφέας Jalayne Arias, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο GSU School of Public Health. «Η μελέτη μας δείχνει ότι αν συγκρίνετε τα άτομα με άνοια με τα άτομα που ταιριάζουν με την ηλικία τους, αντιμετωπίζουν κόστος που δεν είναι δυνατό να είναι διαχειρίσιμο». Ο Jing Li, επικεφαλής συγγραφέας και επίκουρος καθηγητής οικονομικών της υγείας στη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, σημείωσε ότι η νέα μελέτη δίνει έμφαση στην οικονομική επιβάρυνση που επιβαρύνει η φροντίδα της άνοιας στα άτομα και τις οικογένειές τους αντί να υπογραμμίζει το συνολικό κόστος για χρηματοδότες όπως το Medicaid. «Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπεις ότι το μέσο άτομο με άνοια δαπανά σχεδόν όλο το εισόδημά του σε μακροχρόνια φροντίδα», είπε ο Λι. «Ακούμε για αυτό ανέκδοτα, αλλά το να λάβουμε επιβεβαίωση από τα δεδομένα είναι πραγματικά ανησυχητικό». Η μέση μηνιαία από την τσέπη πληρωμή της διευκόλυνσης ήταν 3.090 $ για όσους βρίσκονται σε μη γηροκομεία, όπως εγκαταστάσεις υποβοηθούμενης διαβίωσης και 3.849 $ για άτομα με άνοια σε οίκους ευγηρίας. Για τους ηλικιωμένους χωρίς άνοια, αυτά τα στοιχεία είναι 2.801 $ για ενήλικες σε οικιακή φροντίδα εκτός γηροκομείου και 2.176 $ για κατοίκους γηροκομείων. Ανεξάρτητα από το καθεστώς κατοικίας τους, περισσότερα από τα τρία τέταρτα των ατόμων με άνοια προσέλαβαν βοηθούς για να βοηθήσουν σε δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, όπως ντύσιμο και μπάνιο, καθώς και για πλύσιμο ρούχων, ψώνια για παντοπωλεία και άλλες θελήσεις. Περισσότερα από τα μισά (56%) των ατόμων με άνοια στη μελέτη πλήρωναν κατά μέσο όρο 1.000 $ τον μήνα σε βοηθούς.
Επιπτώσεις της πολιτικής
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα ευρήματά τους μπορούν να ενημερώσουν την πολιτική σε μια εποχή στην οποία το ποσοστό των ηλικιωμένων Αμερικανών αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά τα επόμενα χρόνια. Η Πολιτεία της Ουάσιγκτον, για παράδειγμα, ψήφισε νομοθεσία το 2019 για τη δημιουργία του WA Cares Fund, του πρώτου δημόσιου προγράμματος μακροχρόνιας ασφάλισης περίθαλψης της χώρας. Τα οφέλη περιορίζονται στα 36.500 $ προσαρμοσμένα για τον πληθωρισμό, τα οποία οι ερευνητές σημειώνουν ότι καλύπτει μόνο δύο χρόνια από την τσέπη του για το διάμεσο άτομο με άνοια που ζει σε οίκο ευγηρίας ή ένα μόνο έτος για ένα άτομο με άνοια που ζει σε μια εγκατάσταση υποβοηθούμενης διαβίωσης . Το ομοσπονδιακό Πρόγραμμα «Ολοκληρωμένη φροντίδα για τους ηλικιωμένους» πιο γνωστό ως PACE, παρέχει υπηρεσίες μακροχρόνιας φροντίδας σε ηλικιωμένους που πληρούν τις προϋποθέσεις για γηροκομεία στην κοινότητα. Προσφέρεται μόνο σε 32 πολιτείες και στην Περιφέρεια της Κολούμπια, ωστόσο, και η πριμοδότησή του το καθιστά απρόσιτο για τη συντριπτική πλειονότητα των δικαιούχων μόνο για Medicare (μη διπλά επιλέξιμους). «Δεδομένου του κόστους που σχετίζεται με τις εγκαταστάσεις κατοικιών, όπως οι οίκοι ευγηρίας και τα κέντρα υποβοηθούμενης διαβίωσης, η αύξηση της χρηματοδότησης για φροντίδα στο σπίτι και στην κοινότητα είναι ένας πολλά υποσχόμενος τρόπος μείωσης της οικονομικής επιβάρυνσης που επιβάλλει η μακροχρόνια φροντίδα στους ηλικιωμένους, ιδιαίτερα σε αυτούς με άνοια» σημείωσαν οι συγγραφείς.
