Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η αντασφάλιση θα μπορούσε να οριστεί ως «η ασφάλιση των ασφαλιστών». Στην πραγματικότητα, είναι μια σύμβαση με την οποία μια εξειδικευμένη εταιρεία (ο αντασφαλιστής) αναλαμβάνει μέρος των κινδύνων που αναλαμβάνει ένας ασφαλιστής (η εκχωρούσα εταιρεία) από τον ασφαλισμένο της. Με αυτή τη λειτουργία, ο αντασφαλιστής δεσμεύεται να επιστρέψει στον ασφαλιστή σε περίπτωση επέλευσης του κινδύνου, ένα μέρος των ποσών που καταβλήθηκαν για αποζημιώσεις και λαμβάνει ως αντάλλαγμα ένα μέρος των αρχικών ασφαλίστρων που καταβλήθηκαν από τους ασφαλισμένους. Κατ’ αρχήν, ο αντασφαλιστής συναλλάσσεται μόνο με ασφαλιστές, γεγονός που εξηγεί γιατί η αντασφάλιση είναι συχνά άγνωστη στο ευρύ κοινό.
Γιατί οι ασφαλιστές αντασφαλίζονται;
Εκτός από το ότι ένας ασφαλισμένος πρέπει να προστατεύει τα περιουσιακά του στοιχεία (σπίτι, αυτοκίνητο….) και την οικογένειά του από κάθε είδους κινδύνους, μια ασφαλιστική εταιρεία πρέπει επίσης να μετρήσει και να περιορίσει την έκθεση του δικού της ισολογισμού προκειμένου να προστατεύσει το περιθώριο φερεγγυότητάς της. Κάθε χρόνο η ασφαλιστική εταιρεία πρέπει να εκτιμά τους κινδύνους της, ανάλογα με τη συχνότητα και την πιθανότητα τους. Μόλις γίνει αυτή η προκαταρκτική εργασία, μπορεί να αξιολογήσει καλύτερα τις ανάγκες όσον αφορά την αντασφάλιση.
Η αγορά αντασφάλισης επιτρέπει, ειδικότερα, τη μεταφορά ορισμένων κινδύνων:
- να οικοδομηθούν πιο ομοιογενείς κοινότητες κινδύνων
- για προστασία από την αστάθεια των αποτελεσμάτων
- για τον περιορισμό της ανάγκης για μετοχικό κεφάλαιο.
Πώς οργανώνεται η αντασφάλιση;
Η αντασφάλιση είναι διεθνής. Για να παίξουν τον ρόλο τους ως ρυθμιστικοί φορείς, οι αντασφαλιστές πρέπει να διαδώσουν τα ανοίγματά τους παγκοσμίως. Αντασφαλίζοντας τους περισσότερους ασφαλιστές του κόσμου, οι αντασφαλιστές είναι σε θέση να συγκεντρώνουν και να εξισορροπούν τους κινδύνους τους σε ολόκληρο τον κόσμο. Υπάρχουν περίπου 100 αντασφαλιστές που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως, με συνδυασμένο κύκλο εργασιών περίπου 308 δισεκατομμυρίων ευρώ σε δραστηριότητες ζωής και ζημιών.
Οι μεσίτες αντασφαλίσεων μπορούν να διευκολύνουν αυτές τις ανταλλαγές μεταξύ ασφαλιστών και αντασφαλιστών. Πριν παραχωρήσει το χαρτοφυλάκιό του, ο ασφαλιστής πρέπει να ελέγξει ότι ο αντασφαλιστής είναι σε θέση να διακανονίσει το μερίδιό του στις ζημίες όταν αυτές προκύψουν. Για να βοηθήσουν τους ασφαλιστές σε αυτό το έργο, οι οίκοι αξιολόγησης έχουν ειδικευτεί στον έλεγχο της φερεγγυότητας των αντασφαλιστών.
