Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Μια σημαντική εναλλακτική που προέκυψε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν οι ρυθμίσεις αποζημίωσης για την υγεία (HRAs) . Αυτές οι ρυθμίσεις επέτρεπαν στους εργοδότες να αποζημιώνουν τους εργαζομένους για ατομικά ασφάλιστρα υγείας, ενισχύοντας μεγαλύτερη ευελιξία και για τα δύο μέρη. Με την επέκταση των HRAs, η διοίκηση ενθάρρυνε αποτελεσματικά περισσότερους εργοδότες να υιοθετήσουν αυτή τη μέθοδο. Αυτή η αλλαγή έγινε ιδιαίτερα ελκυστική για τις εταιρείες που επιδιώκουν να προσφέρουν ανταγωνιστικά οφέλη χωρίς να δεσμεύονται σε παραδοσιακά ομαδικά ασφαλιστικά προγράμματα.
Σύμφωνα με κανονισμούς που εκδόθηκαν το 2019, εκτιμάται ότι 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι καλύπτονταν μέσω των HRAs βάσει αυτών των νέων διατάξεων, αντικατοπτρίζοντας μια απότομη αύξηση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Αυτή η επέκταση όχι μόνο δημιούργησε πιο εξατομικευμένες επιλογές υγειονομικής περίθαλψης, αλλά εξουσιοδότησε επίσης τους υπαλλήλους να επιλέγουν σχέδια που ταιριάζουν καλύτερα στις συγκεκριμένες ανάγκες τους—μια απομάκρυνση από τις τυποποιημένες προσφορές που παρατηρούνται συνήθως στην εποχή της ACA.
