Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Νέα έρευνα αποκαλύπτει τα οφέλη που προσφέρει η βραδινή άσκηση. Δείχνει ότι η μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα το βράδυ για καθιστικούς ενήλικες με υπέρβαρα και παχυσαρκία είναι πιο ευεργετική για τη μείωση των ημερήσιων επιπέδων σακχάρου στο αίμα, σύμφωνα με μια μελέτη με τίτλο «Impact of Lifestyle Moderate-to-Vigorous Physical Activity Timing on Glycemic Control in Sedentary Adults with Overweight/Obesity and Metabolic Impairments» που δημοσιεύεται στο περιοδικό Obesity.
Οι ειδικοί εξηγούν ότι έχει αποδειχθεί καλά ότι η μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα ενισχύει την ομοιόσταση της γλυκόζης σε ενήλικες με υπέρβαρα και παχυσαρκία που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν αντίσταση στην ινσουλίνη. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για τον βέλτιστο χρόνο της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας για τη βελτίωση του καθημερινού ελέγχου της γλυκόζης στο αίμα.
“Τα αποτελέσματά μας υπογραμμίζουν τη σημασία του τομέα της συνταγογράφησης άσκησης ακριβείας. Στην κλινική πράξη, το πιστοποιημένο αθλητικό και ιατρικό προσωπικό θα πρέπει να εξετάζει τη βέλτιστη ώρα της ημέρας για να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων άσκησης και σωματικής δραστηριότητας που συνταγογραφούν”, δήλωσε ο Jonatan R. Ruiz, Ph.D., καθηγητής σωματικής δραστηριότητας και υγείας, Τμήμα Φυσικής και Αθλητικής Αγωγής, Σχολή Αθλητικών Επιστημών-Πανεπιστημιακό Ερευνητικό Ινστιτούτο Αθλητισμού και Υγείας (iMUDS), Πανεπιστήμιο της Γρανάδας, ibs.Granada και CIBEROBN, Ισπανία.
Ο Ruiz είναι ένας από τους δύο αντίστοιχους συγγραφείς της μελέτης με τον προδιδακτορικό ερευνητή Antonio Clavero-Jimeno από το ίδιο ερευνητικό κέντρο. Τα δεδομένα για τη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν από τις βασικές εξετάσεις από μια πολυκεντρική τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή που διεξήχθη στη Γρανάδα και την Παμπλόνα της Ισπανίας. Ο στόχος της δοκιμής ήταν να μελετήσει την αποτελεσματικότητα και τη σκοπιμότητα της χρονικά περιορισμένης τροφής στον σπλαχνικό λιπώδη ιστό (πρωτογενές αποτέλεσμα), τη σύσταση του σώματος και τους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου σε ενήλικες με υπέρβαρους και παχύσαρκους.
Συνολικά 186 ενήλικες με μέση ηλικία τα 46 έτη και δείκτη μάζας σώματος 32,9 kg/m2 με υπέρβαρο ή παχυσαρκία συμμετείχαν στη συγχρονική μελέτη. Η φυσική δραστηριότητα και τα πρότυπα γλυκόζης των συμμετεχόντων παρακολουθήθηκαν ταυτόχρονα σε μια περίοδο 14 ημερών χρησιμοποιώντας ένα τριαξονικό επιταχυνσιόμετρο που φοριέται στον μη κυρίαρχο καρπό και μια συσκευή συνεχούς παρακολούθησης της γλυκόζης.
Οι ερευνητές της μελέτης ταξινόμησαν τον όγκο της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας που συσσωρεύτηκε για κάθε μέρα. Οι κατηγορίες περιελάμβαναν ανενεργό (αν δεν συσσωρεύτηκε δραστηριότητα) και ως “πρωί”, “απόγευμα” ή “βράδυ” εάν πάνω από το 50% των λεπτών μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας για εκείνη την ημέρα συγκεντρώθηκαν μεταξύ 6 π.μ. έως μεσημέρι, μεσημέρι έως 6 μ.μ., 6 μ.μ. έως τις 12 μ.μ., ή ως «μικτή» εάν κανένα από τα καθορισμένα χρονικά παράθυρα δεν αντιπροσώπευε περισσότερο από το 50% της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας για εκείνη την ημέρα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συσσώρευση άνω του 50% της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας το βράδυ συσχετίστηκε με μείωση της ημέρας, της νύχτας και των συνολικών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα σε σύγκριση με το να είσαι αδρανής. Αυτή η συσχέτιση ήταν ισχυρότερη σε εκείνους τους συμμετέχοντες με μειωμένη ρύθμιση της γλυκόζης. Το πρότυπο αυτών των συσχετισμών ήταν παρόμοιο τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.
«Καθώς το πεδίο κινείται προς εξατομικευμένες συνταγές άσκησης για διαφορετικές χρόνιες παθήσεις, αυτή η μελέτη παρέχει πλέον πρόσθετες γνώσεις πέρα από το να λέει στους ασθενείς απλώς να «κινούνται περισσότερο», αλλά αντ’ αυτού να κινούνται όσο το δυνατόν συχνότερα και να δίνουν προτεραιότητα στην κίνηση από το απόγευμα έως το βράδυ όταν είναι εφικτό. Η βραδινή άσκηση επιφέρει ρύθμιση της γλυκόζης», δήλωσε ο Renee J. Rogers, Ph.D., FACSM, ανώτερος επιστήμονας, Τμήμα Φυσικής Δραστηριότητας και Διαχείρισης Βάρους, Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Κάνσας. Ο Rogers δεν συσχετίστηκε με την έρευνα.
