Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Μια ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα έχει αποκαλύψει διαφορές στον τρόπο με τον οποίο τα αρσενικά και τα θηλυκά ποντίκια αναπτύσσουν και επιλύουν τον χρόνιο πόνο, υποδεικνύοντας πιθανές οδούς για μελλοντικές στοχευμένες θεραπείες για τον άνθρωπο. Σε πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα στο Brain, Behavior, and Immunity, η ομάδα αναφέρει τη μελέτη της σε ποντίκια με χρόνιο πόνο που προκύπτει από φλεγμονή και όχι από άμεσο τραυματισμό. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα θηλυκά ποντίκια ήταν πιο ευαίσθητα στις επιδράσεις των κυττάρων του ανοσοποιητικού που ονομάζονται μακροφάγα. Εντόπισαν επίσης έναν υποδοχέα που συνδέεται με το χρωμόσωμα Χ που είναι κρίσιμος για την επίλυση τόσο της οξείας όσο και της χρόνιας φλεγμονής και στα δύο φύλα.
«Μας ενδιαφέρει πάντα να κατανοήσουμε τα ερεθίσματα για τον πόνο, αλλά σε αυτή τη μελέτη, ανεβήκαμε στο επόμενο βήμα για να ρωτήσουμε πώς ο πόνος επιλύεται για να καθορίσουμε πώς εμπλέκονται αυτά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού», εξηγεί ο κύριος ερευνητής Bradley Kerr, καθηγητής αναισθησιολογίας και πόνου. ιατρικής στην Ιατρική & Οδοντιατρική Σχολή. «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι μπορεί να οφείλεται στη σύνθεση των ίδιων των ανοσοκυττάρων που επηρεάζουν όχι μόνο την κατάσταση της νόσου, αλλά και το αν ο πόνος γίνεται χρόνιος ή όχι», λέει ο Kerr.
Ο χρόνιος πόνος ορίζεται ως ο πόνος που διαρκεί για τρεις μήνες ή περισσότερο, ή πέρα από το σημείο της τυπικής επούλωσης των ιστών, σύμφωνα με την Pain Canada. Περίπου το 20% των Καναδών ζει με χρόνιο πόνο, επηρεάζοντας περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες. Τα αυτοάνοσα νοσήματα όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας που μπορεί να οδηγήσουν σε χρόνιο πόνο επηρεάζουν επίσης περίπου διπλάσιες γυναίκες από τους άνδρες. Ο Kerr σημειώνει ότι μόλις την τελευταία δεκαετία περίπου οι επιστήμονες άρχισαν να χρησιμοποιούν τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά μοντέλα ποντικιών στις μελέτες τους για τον πόνο για να αναζητήσουν διαφορές φύλου ως τυπικό ερευνητικό ερώτημα.
Ο Kerr λέει ότι το εργαστήριό του ενδιαφέρεται να μελετήσει τα αίτια του χρόνιου πόνου με την ελπίδα να βρει τρόπους αντιμετώπισής του, εξηγώντας ότι ο πόνος στην αρχή μιας ασθένειας ή αμέσως μετά από έναν τραυματισμό μπορεί να είναι προστατευτικός. “Μας ενδιαφέρει να κατανοήσουμε τον πόνο που δεν έχει πια καλή χρήση. Δεν σας κρατά ασφαλείς και δεν σας λέει ότι πρέπει να ξεκουραστείτε και να αφήσετε το σπασμένο πόδι σας να επουλωθεί”, λέει ο Kerr. «Το να κατανοήσουμε από πού προέρχεται αυτός ο πόνος και πώς φεύγει φυσικά είναι πολύ σημαντικό και νομίζω ότι είμαστε ένα βήμα πιο κοντά».
Η ομάδα του Kerr εξέτασε τις οδούς πόνου στα μοντέλα ποντικιών χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους. Προηγούμενη εργασία στο εργαστήριο του Kerr με ποντίκια που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας έδειξε ότι τα θηλυκά έχουν δύο έως τρεις φορές περισσότερο τον υποδοχέα πόνου Tlr7 από τα αρσενικά. Σε αυτή τη μελέτη, διέγραψαν γενετικά το Tlr7 και διαπίστωσαν ότι ο πόνος δεν υποχώρησε σωστά.
Αντίθετα, η ομάδα αντιμετώπισε ποντίκια που είχαν χρόνιο πόνο με ένα αντιικό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των κονδυλωμάτων που είναι γνωστό ότι διεγείρει τεχνητά το Tlr7. Διαπίστωσαν ότι ο πόνος υποχώρησε τρεις έως πέντε ημέρες νωρίτερα παρά χωρίς θεραπεία. Το Tlr7 είναι ο υποδοχέας μέσα στο ανοσοποιητικό σύστημα που ενεργοποιεί μια αντιική απόκριση όταν ανιχνεύει έναν ιό στο σώμα σας, γι’ αυτό έχετε αυτό το αίσθημα πόνου και πόνου όταν έχετε πυρετό.
«Ελπίζουμε να ενημερώσουμε τις μελλοντικές θεραπείες και να εντοπίσουμε πράγματα όπως ο υποδοχέας Tlr7 που θα μπορούσαν να είναι δυνητικά πολύ ωφέλιμοι στη γραμμή, εάν μπορέσουμε να βελτιώσουμε τον τρόπο ενεργοποίησής του με ελεγχόμενο τρόπο», λέει ο Kerr. Όλα αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι ο χρόνιος πόνος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη λειτουργία ή τη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, λέει ο Kerr, και οι μελλοντικές θεραπείες μπορεί να χρειαστεί να είναι συγκεκριμένες για το φύλο.
«Μάθαμε ότι πρέπει να τονώσετε το ανοσοποιητικό σύστημα με τον σωστό τρόπο για να επιτύχετε τη σωστή λύση του πόνου», λέει. “Εάν τα μακροφάγα δεν ενεργοποιηθούν ή οι οδοί δεν δεσμευτούν σωστά στην αρχή, αυτό δημιουργεί αυτό το είδος συνεχούς κατάστασης χρόνιου πόνου που δεν υποχωρεί.” Ο Kerr λέει ότι το επόμενο βήμα για την έρευνα θα είναι να δοκιμαστεί η επίδραση της διέγερσης των μακροφάγων και του Tlr7 σε μοντέλα που έχουν πόνο που προκαλείται από τραυματισμό νεύρων και όχι από ασθένεια όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας.
