Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ο Υπουργός Υγείας, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ήταν κεντρικός ομιλητής στο 22ο Συνέδριο HealthWorld, με τίτλο «Making Healthcare Reform a Political and Investment Priority», που διοργάνωσε το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, στο ξενοδοχείο Athenaeum InterContinental, παρουσία του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα George Tsunis.
O κ. Χρυσοχοΐδης στην ομιλία του αναφέρθηκε στις μεγάλες τομές που προωθούνται στον χώρο της υγείας, οι οποίες θα αλλάξουν τον υγειονομικό χάρτη της χώρας, αλλά ταυτόχρονα θα εκσυγχρονίσουν τις δομές και τους οργανισμούς της υγείας, ώστε να παρέχουν αναβαθμισμένες υπηρεσίες στους πολίτες. Ταυτόχρονα, αναφέρθηκε στην ανάγκη δημιουργίας μιας εθνικής πολιτικής για το φάρμακο που θα ενισχύσει την παραγωγή στη χώρα.
Αναλυτικά η ομιλία του Υπουργού Υγείας, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο 22ο Συνέδριο HealthWorld
Βλέπω στο κοινό γνώριμα πρόσωπα που τα γνωρίζω εδώ και 30 χρόνια. Με αφορμή αυτό ας αναστοχαστούμε ποια ήταν η πραγματικότητα τότε, ποιο θα ήταν το περιεχόμενο ενός συνεδρίου παρόμοιο με αυτό, πριν 30 χρόνια στη δεκαετία του ΄90, όταν η χώρα επιχειρούσε να μπει στην οικονομική νομισματική ένωση και στο ευρώ και ποια είναι σήμερα. Και νομίζω ότι αν θέλετε η βασική διαφορά από τότε και σήμερα είναι το περιεχόμενο των προβλημάτων.
Δηλαδή, τότε είχαμε λιγότερη νοσηρότητα, είχαμε λιγότερες χρόνιες παθήσεις, είχαμε λιγότερους συμπολίτες μας χρονίως πάσχοντες και βέβαια ο μέσος όρος ηλικίας των ανθρώπων ήταν χαμηλότερος. Παρόλα αυτά, εάν πάρουμε τα πρακτικά εκείνης της εποχής και της σημερινής εποχής, οι άνθρωποι που συγκροτούν τον χώρο της υγείας βάζουν τα ίδια προβλήματα, ακριβώς τα ίδια προβλήματα. Και αν έχετε καμία αμφιβολία, ανατρέξτε στα πρακτικά να το δείτε.
Θέλουμε μεγαλύτερη χρηματοδότηση, είχαμε αλόγιστη φαρμακευτική δαπάνη τότε, τώρα έχουμε φαρμακευτική δαπάνη που εξελίσσεται γρήγορα, αλλά τότε η φαρμακευτική δαπάνη ήταν αλόγιστη. Σας θυμίζω ότι στα μέσα της δεκαετίας του 2000 είχε φτάσει, αν θυμάμαι καλά, στα 7 δισ. και υπέρμετρες αυξήσεις στα αναλώσιμα. Η σημερινή πραγματικότητα είναι διαφορετική. Έχουμε χρόνιες παθήσεις, οι οποίες αυξάνονται με γεωγραφική πρόοδο λόγω της αύξησης του προσδόκιμου της ζωής.
Έχουμε και δεύτερο στοιχείο, τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, που αλλάζει μέρα με τη μέρα, τα δεδομένα στην ιατρική επιστήμη. Έχουμε έναν ιδιωτικό τομέα, ο οποίος έχει διογκωθεί πάρα πολύ στη χώρα, που αυτό ίσως η οικονομική της υγείας και όσοι ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά θα έπρεπε να το μελετήσουν για να δώσουν μια απάντηση. Αλλά παρόλα αυτά και σήμερα είναι πάλι η ίδια συζήτηση.
Εντελώς διαφορετικά προβλήματα, ίδια συζήτηση και τούτο διότι ο τίτλος, γι’ αυτό έκανα αυτήν την αναφορά, ο τίτλος της conference σήμερα είναι η υγεία ως πολιτική και επενδυτική προτεραιότητα. Η προσπάθεια που γίνεται ανάμεσα στην προσπάθεια για να εξασφαλίσουμε υγεία για όλους, αλλά ταυτόχρονα να έχουμε και μια ορθολογική διαχείριση στην οικονομική διάσταση του προβλήματος διότι υπάρχει επιχειρηματικότητα, η οποία κινείται γύρω από τον χώρο της υγείας. Και είναι πρωτοφανής, είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη, πάρα πολύ μεγάλη.
Σκεφτείτε μια εταιρεία λιανικού εμπορίου πολύ μεγάλη που διαθέτει δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους και έχει ένα τζίρο, έναν ετήσιο κύκλο εργασιών και ο κύκλος μόνο του φαρμάκου ξεπερνάει ίσως και τη μεγαλύτερη εταιρεία σε τζίρο λιανικής πώλησης στην Ευρώπη. Είναι μεγέθη, τα οποία όλο και περισσότερο αυξάνονται λόγω του γεγονότος ότι μπαίνουν οι νέες τεχνολογίες στον χώρο της υγείας και μπαίνουν τα καινοτόμα φάρμακα, όλα αυτά που δημιουργούν τα προβλήματα γύρω από τα οποία συζητάμε.
Υπάρχει όμως και κάτι εξαιρετικά θετικό, ακούστηκε προηγουμένως από τον απερχόμενο Πρόεδρο της Επιτροπής. Έχουμε μια γενναία αξιόμαχη φαρμακευτική βιομηχανία στη χώρα, παραγωγή η οποία μέρα με τη μέρα ενισχύεται και αυτό αποτελεί μια εθνική περιουσία. Μου έρχεται στο μυαλό, το παράδειγμα του Οικονομολόγου Joseph Stiglitz, ο οποίος γεννήθηκε το 1943 στο Γκάρι της Ιντιάνα. Πρόκειται για μια πολιτεία, την Ιντιάνα, η οποία βρίσκεται στη λεγόμενη ζώνη της σκουριάς, δηλαδή είχε πάρα πολλά χαλυβουργεία.
Μέταλλα. Εκεί μεγάλωσε αυτός ο καταπληκτικός, αυτός ο σπουδαίος βραβευμένος οικονομολόγος. Και έλεγε ότι δεν μπορώ με τίποτα να εμπιστευτώ τον καπιταλισμό, τον ανταγωνισμό όταν συνέβη αυτή η μεγάλη καταστροφή στο Γκάρι και ξαφνικά μέσα σε ελάχιστα χρόνια έκλεισαν εκατοντάδες μεγάλες επιχειρήσεις που απασχολούσαν χιλιάδες καλοπληρωμένους εργαζόμενους και τα χαλυβουργεία μεταφέρθηκαν στην Ινδία, στην Κίνα και ούτω καθεξής.
Μία ανάλογη εμπειρία έχω και εγώ. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε έναν τόπο παραγωγής. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα τόπο, όπου οι άνθρωποι δημιουργούσαν και στη γη και στη μεταποίηση. Με χιλιάδες, χιλιάδες τόνους εξαγωγές προϊόντων, μεταποιημένων και νωπών. Σε όλες τις μεγάλες Ευρωπαϊκές αγορές και ξαφνικά οι Ευρωπαϊκές αφέλειες, αυτές οι αφελείς απόψεις που κυριάρχησαν μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, οδήγησαν στον απορφανισμό και στην εγκατάλειψη και τελικώς στην εξαφάνιση της παραγωγής.
Ένα τεράστιο λάθος. Το ίδιο έγινε και με τη φαρμακοβιομηχανία. Ακριβώς το ίδιο. Αυτές οι αφελείς απόψεις. Ότι μπορούν κάπου να παράγουν φθηνές πρώτες ύλες και εμείς θα είμαστε μόνο καταναλωτές. Εμείς οι Έλληνες, οι Ευρωπαίοι όλοι θα είμαστε μόνο καταναλωτές και σαν να μην έφτανε αυτό, επιδοτήθηκε και η απομάκρυνση επιχειρήσεων από την Ελλάδα και την Ευρώπη σε άλλες δήθεν φθηνές αγορές και σήμερα η Ευρώπη είναι χωρίς φάρμακα.
Ευτυχώς λοιπόν στη χώρα υπάρχει αυτό το προνόμιο, αυτή τη στιγμή, της παραγωγής και την ενισχύουμε. Δυο προτεραιότητες που πρέπει να τρέχουν παράλληλα: Η υγεία ως κοινωνικό αγαθό, προσβάσιμο από όλους και από την άλλη πλευρά η υγεία ως επιχειρηματικότητα. Ποιες είναι οι βασικές αρχές της πολιτικής μας; Ότι είναι ένα κοινωνικό αγαθό η υγεία. Πρέπει να έχουν όλοι οι άνθρωποι ελεύθερη πρόσβαση.
Τα προϊόντα της υγείας πρέπει να αξιολογούνται και να έχουν αποτελεσματικότητα το value for money και να υπάρχει διαφάνεια και δικαιοσύνη. Είμαστε δημοκρατική χώρα. Έχουμε υποχρέωση όλες ο πολιτικές μας να διακρίνονται από το στοιχείο της διαφάνειας. Θέλω λίγο να σας περιγράψω τους βασικούς άξονες της πολιτικής μας.
Πρώτον, βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου για αρκετά χρόνια υπάρχει μια πλήρης ακινησία στον χώρο κυρίως της δημόσιας υγείας, αλλά κυρίως στον χώρο του εθνικού συστήματος υγείας. Ένα σύστημα υγείας, το οποίο παραμένει τόσο δυσκίνητο έως ακίνητο. Και αυτή η ακινησία του έχει οδηγήσει δυστυχώς στο να μην είναι αποτελεσματικό όσο θέλουμε. Θέλουμε ένα σύστημα υγείας, λοιπόν, το οποίο θα είναι σύγχρονο, θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες αλλά θα είναι και ευέλικτο. Θα είναι αποτελεσματικό.
Έχει σημασία αυτή η κινητικότητα διότι θα δώσει κίνητρα στους επαγγελματίες υγείας, στην επιχειρηματικότητα να ξανά κινήσουμε ένα σύστημα το οποίο έχει ανάγκη τόσο πολύ να εκσυγχρονιστεί. Σημαίνει παραπέρα ευελιξία, σημαίνει προσαρμογή στις ανάγκες ενός κόσμου που είναι ανοιχτός στη γνώση, στην πληροφορία, στις νέες τεχνολογίες. Και κυρίως αυτό που έχουμε ανάγκη είναι να το εμπλουτίσουμε με νέο προσωπικό, με νέους επαγγελματίες υγείας, με νέους γιατρούς, με νέους νοσηλευτές μπολιάζοντας ένα τεράστιο δυναμικό που διαθέτει η χώρα στο εξωτερικό.
Να δημιουργήσουμε, και πρόκειται να πάρω μια σειρά από πρωτοβουλίες το επόμενο χρονικό διάστημα, προϋποθέσεις επαναπατρισμού και εμπλουτισμού του εθνικού συστήματος υγείας με νέους επιστήμονες αντλώντας αυτό το δυναμικό που έφυγε κατά τη διάρκεια της κρίσης στο εξωτερικό. Πρώτον λοιπόν ευελιξία. Δεύτερον, το σύστημα είναι εν πολλοίς αδιοίκητο, πρέπει να διοικηθεί. Χρειάζεται μια αρθρωμένη διοίκηση. Δεν μπορεί να είναι ο Υπουργός προϊστάμενος στο ΕΣΥ.
Χρειάζεται να υπάρξουν δομές διοίκησης, οι οποίες θα εποπτεύουν σε ένα επίπεδο επιτελικό τη λειτουργία μιας πραγματικής μηχανής που θα διοικείται μέσα από κανόνες. Νέες διοικήσεις σε λίγους μήνες στα νοσοκομεία με νέα κριτήρια που θα νομοθετηθούν τις επόμενες μέρες. Κριτήρια όχι απλώς αυτό που λέμε αξιοκρατικά. Κριτήρια αντικειμενικά και κριτήρια ικανότητας. Πρέπει να εισαχθεί, θα εισαγάγουμε σε όλες τις κλίμακες του συστήματος, σε όλα τα πεδία του, την αξιολόγηση. Είναι αδιανόητο να μην αξιολογείται κανείς.
Είδα κάποιες ελάχιστες αξιολογήσεις που έκανε ο ΟΔΙΠΥ τα προηγούμενα χρόνια, ελάχιστες. Και πραγματικά απογοητεύτηκα. Χωρίς να υπάρξουν αποτελέσματα επ’ αυτών των αξιολογήσεων. Η αξιολόγηση πρέπει να είναι νομοθετημένη, η αξιολόγηση οφείλει να είναι μια διαδικασία θεσμική η οποία θα λαμβάνει χώρα σε όλο το πεδίο άσκησης διοίκησης του συστήματος, διοικητές, διοικήσεις, κλινικές, προσωπικό. Έτσι ώστε να μπορέσουμε μέσα από την αξιολόγηση να βελτιώνουμε συνεχώς την απόδοση.
Τρίτο, οι προϋπολογισμοί. Δεν θέλω να περιγράψω την πραγματικότητα. Κάθε χρόνο πρέπει να συντάσσεται ένας προϋπολογισμός, ο οποίος πέρα από το στοιχείο της νομιμότητας οφείλει να απεικονίζει τις πραγματικές ανάγκες ενός νοσοκομείου, ενός ιδρύματος, και ταυτόχρονα να τυποποιήσουμε διαδικασίες και βέβαια να τελειώνει όλη αυτή η διαδικασία των απευθείας αναθέσεων, να καθιερωθούν θεσμικές διαγωνιστικές διαδικασίες, οι οποίες θα εξασφαλίζουν και διαφάνεια και αποτελεσματικότητα.
Εφαρμογή των DRG’s σε όλο το φάσμα των υπηρεσιών υγείας, σε όλες τις ιατρικές πράξεις που διασφαλίζουν αντικειμενικότητα και διαφάνεια. Υπάρχει η Εθνική Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας, ήδη λειτουργούσα. Χρειάζεται ενίσχυση με επιστημονικό δυναμικό, χρειάζεται διεύρυνση του αντικειμένου της. Αναμένουμε τη δημιουργία ψηφιακής εφαρμογή για την κεντρική παραγγελιοληψία και την εκκαθάριση με την ονομασία ekapi.net όλων των φαρμακευτικών προϊόντων, που παραγγέλνουν τα νοσοκομεία και διαχειρίζεται η ΕΚΑΠΥ.
Οι ψηφιακές εφαρμογές στο πλαίσιο του RRF, οι οποίες προχωρούν θα έλεγα αρκετά, ίσως και πολύ ικανοποιητικά από πλευράς διαδικασιών και χρόνου. Ο ψηφιακός φάκελος ασθενούς τρέχει αρκετά γρήγορα. Ο υγειονομικός χάρτης, το μητρώο του καρκίνου, η ψηφιοποίηση των αρχείων του νοσοκομείου. Ο εκσυγχρονισμός του μεγάλου τεράστιου οργανισμού που λέγεται ΕΟΠΥΥ, ο οποίος είναι ο κεντρικός κινητήρας όλου του συστήματος δημόσιας υγείας στη χώρα, ο οποίος πέραν του εκσυγχρονισμού και της ψηφιοποίησης θα οπλιστεί με ελεγκτικές διαδικασίες σε όλο το φάσμα των παρόχων υγείας.
Αυτό ξεκινάει πολύ γρήγορα, έναν διαγωνισμό που θα αναρτήσει ο ΕΟΠΥΥ, έτσι ώστε ελεγκτικές εταιρείες παγκοσμίου κύρους να αναλάβουν τον έλεγχο των δαπανών. Η ανασύσταση ενός μεγάλου ασθενή που είναι ο ΕΟΦ, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι το κεντρικό εργαλείο για να ασκήσουμε πολιτική. Η αναγέννηση του ΕΟΦ, η ψηφιοποίησή του, η στελέχωσή του.
Στο πλαίσιο αυτό, επίσης του ΕΟΦ, η δημιουργία ενός μηχανισμού που δεν υπάρχει στη χώρα. Του HDA, του μηχανισμού αξιολόγησης του φαρμάκου, των τεχνολογιών υγείας, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής, που όπως ξέρετε από το 2025 πια θα μιλάμε για μια ενιαία πολιτική αξιολόγησης των προϊόντων ιατρικής τεχνολογίας, που θα αξιολογεί την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων και με μια ενιαία πολιτική, θα μπορούμε πολύ γρήγορα να έχουμε αποτελέσματα για κάθε προϊόν.
Ενίσχυση της Επιτροπής Διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο, επίσης, του ΕΟΦ ούτως ώστε να υπάρχουν καθαρές διαδικασίες με κλειστές συμφωνίες, κλειστούς προϋπολογισμούς, για να μπορέσουμε πραγματικά να εξασφαλίσουμε καθαρούς κανόνες, προβλεψιμότητα. Η αναμόρφωση του ΕΚΑΒ. Εδώ σε σχέση με το ΕΚΑΒ έχουμε να κάνουμε πάρα πολλή δουλειά και κυρίως να δούμε με ποιον τρόπο πολιτικές που ετοιμάζουμε ήδη θα μπορούσε το ΕΚΑΒ και οφείλει το ΕΚΑΒ να συμμετέχει τόσο σημαντικά, ούτως ώστε να είναι καθοριστική η συμβολή του.
Πριν από λίγες μέρες καταθέσαμε στο Υπουργικό Συμβούλιο την πρόταση για τη δημιουργία ενός δικτύου 17 μονάδων αυξημένης φροντίδας για τη διαχείριση των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Αντιλαμβάνεστε πόσο κρίσιμο είναι το ζήτημα του χρόνου, της πρώτης διάγνωσης του χρόνου και της επέμβασης στη συνέχεια.
Γι΄ αυτό κάνουμε σε διάφορα σημεία της χώρας 17 ΜΑΦ κι εκεί ο ρόλος του ΕΚΑΒ θα είναι πάρα πολύ σημαντικός. Κάνουμε προσλήψεις, αποκτούμε νέα ασθενοφόρα και κυρίως προσπαθούμε να οργανώσουμε ένα ΕΚΑΒ που στην πρώτη κλήση θα μπορεί πολύ έγκαιρα, πολύ γρήγορα και κυρίως με μεγάλη ακρίβεια να κάνει μια πρώτη διάγνωση για να διαχειριστεί τις προτεραιότητές του.
Σε ότι αφορά στο φάρμακο, είπα προηγουμένως σε μια συνάντηση που είχαμε, το έχω ξαναπεί, ότι η Ελλάδα στον χώρο της υγείας δεν χρειάζεται αλλαγές, δεν είναι αρκετές επαρκείς κάποιες αλλαγές. Η Ελλάδα χρειάζεται μια συνολική καθολική μεταρρύθμιση στον χώρο της υγείας. Και αυτό δεν είναι μια μεγαλοστομία, είναι μια αναγκαιότητα. Εάν επιχειρήσουμε πάλι με μπαλώματα, πάλι με μικροαλλαγές, το αποτέλεσμα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα είναι απολύτως το ίδιο.
Γι΄ αυτό λοιπόν έχουμε αποφασίσει και στον τομέα του φαρμάκου να εγκαταστήσουμε, να οργανώσουμε, να εκπονήσουμε, μια νέα εθνική φαρμακευτική πολιτική, που περιλαμβάνει σταθερούς κανόνες, που περιλαμβάνει απολύτως την προσβασιμότητα, περιλαμβάνει την αξιολόγηση και την αποζημίωση και περιλαμβάνει τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη.
Με στόχο οι δαπάνες στο φάρμακο να εξελίσσονται με έναν ορθολογικό τρόπο και λέω να εξελίσσονται με έναν ορθολογικό τρόπο γιατί διαρκώς έχουμε καινοτόμα φάρμακα που μπαίνουν στην αγορά, που είναι αναγκαία και με βάση την αποτελεσματικότητά τους πρέπει να αποζημιωθούν.
Αλλά, ταυτόχρονα, υπολογίζοντας τη συνολική πολιτική της χώρας, τις οικονομικές της δυνατότητές, τους ρυθμούς ανάπτυξης, έτσι ώστε να πάμε όλοι μαζί μέσα από μία διαδικασία κυρίως δημοκρατική, γιατί αυτή είναι η αξία της δημοκρατίας, δηλαδή τη συνεννόηση, τη συμπόρευση και ταυτόχρονα να γίνουμε αποτελεσματικοί απέναντι στους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν ανάγκη αυτές τις σύγχρονες θεραπείες.
Έχουμε τρεις κατηγορίες φαρμακευτικών προϊόντων. Τα καινοτόμα, τα οποία κάθε χρόνο πολλαπλασιάζονται. Αν δείτε τα στοιχεία 20 φάρμακα, 20 προϊόντα αντιπροσωπεύουν το 20% της δαπάνης. Χιλιάδες προϊόντα, τα τρέχοντα αυτά που κυκλοφορούν στην αγορά εδώ και χρόνια, είτε είναι on, είτε είναι off, τα οποία κυκλοφορούν στην αγορά με μια τιμή που έχει ορισθεί, αυτή είναι η δεύτερη κατηγορία, η μαζική δηλαδή κατανάλωση των ποσοτήτων των φαρμάκων που καταναλώνει ο ελληνικός πληθυσμός.
Και υπάρχει και ένα μικρό τμήμα, που αφορά στα γενόσημα, το οποίο μεγαλώνει κι εγώ είμαι ευτυχής γι΄ αυτό. Και είμαστε διατεθειμένοι πραγματικά να συνδράμουμε, να βοηθήσουμε, να στηρίξουμε επενδυτικά, με κίνητρα, τη δημιουργία επενδύσεων στη χώρα, είτε από την ελληνική φαρμακοβιομηχανία, η οποία τελευταία εξαπλώνεται στην παραγωγή γενοσήμων φαρμάκων. Είμαστε πολύ ευτυχείς αυτή τη στιγμή σε σχέση με μεγάλες χώρες της Ευρώπης που υπέστησαν τις συνέπειες της αφέλειας που σας είπα προηγουμένως.
Και τα ελληνικά γενόσημα φάρμακα είναι αναγκαία σε όλη την ευρωπαϊκή αγορά στο πλαίσιο των παράλληλων εξαγωγών τις οποίες, σημειωτέον και θέλω να το τονίσω και εδώ για να είμαστε καθαροί μεταξύ μας, και ειλικρινείς και να υπηρετούμε το δημόσιο συμφέρον, οι παράλληλες εξαγωγές οι οποίες είναι μια διαδικασία νομιμότητας, μια διαδικασία η οποία προσφέρει στη χώρα εισοδήματα, πρέπει να εναρμονίζεται πάντα με τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς, της επάρκειας των φαρμάκων για τους Έλληνες ασθενείς.
Προχωράμε στη δημιουργία ενός μηχανισμού γιατί μέχρι τώρα δεν γνωρίζουμε τα πλήρη στοιχεία. Προχωράμε στην εφαρμογή μιας πολιτικής η οποία περιέχει μια σειρά από τεχνικές εφαρμογές έτσι ώστε το δημόσιο, ο ΕΟΦ, οι οργανισμοί του, ο ΕΟΠΥΥ και η ΗΔΙΚΑ, οι φαρμακέμποροι, η φαρμακοβιομηχανία, όλοι μας να είμαστε καθημερινά on line, να διαβουλευόμαστε με διαφάνεια και να ξέρουμε ποια προϊόντα είναι ελλειπτικά και δεν θα φύγουν από τη χώρα και ποια από αυτά είναι πλεονασματικά και μπορούν να εξάγονται οπουδήποτε στον κόσμο και φυσικά στο πλαίσιο των παράλληλων εξαγωγών από τις φαρμακαποθήκες, τις επιχειρήσεις της χώρας.
Που και αυτοί οι άνθρωποι, αυτές οι επιχειρήσεις πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους. Άρα, λοιπόν, και εδώ το στοιχείο της διαφάνειας οφείλει να είναι κυρίαρχο γιατί στη δημοκρατία, επαναλαμβάνω, αυτό που προέχει είναι το εθνικό συμφέρον, είναι το λαϊκό συμφέρον και είναι και η επιχειρηματική δραστηριότητα η οποία πρέπει να προστατεύεται στο πλαίσιο αυτών των αξιών και των νόμων. Και θέλω να είμαστε απόλυτα καθαροί σε αυτό.
Επενδυτικά κίνητρα, λοιπόν, σε όσους επενδύουν στη χώρα στην παραγωγή με πολλές μορφές, είτε αφορούν απευθείας επιδοτήσεις από το RRF, είτε αφορούν το επενδυτικό claw back και θέλουμε να εκσυγχρονίσουμε, να επεκτείνουμε και να μεγαλώσουμε κατά το δυνατόν την εθνική φαρμακοβιομηχανία. Διαθέτουμε 1,2 δισ περίπου για την ανακαίνιση κέντρων, 170 περίπου κέντρων υγείας και 130 περίπου νοσοκομείων της χώρας. Να βελτιώσουμε τις υποδομές, να βελτιώσουμε τα τμήματα επειγόντων περιστατικών.
Εδώ θέλουμε να κάνουμε μια μεγάλη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι εφημερίες στη χώρα. Ξέρετε πολύ καλά εσείς, περισσότερο από εμένα, πόσο προβληματική είναι η διαχείριση του τμήματος επειγόντων περιστατικών και των εφημεριών σε όλα τα νοσοκομεία της Ευρώπης και του κόσμου. Θέλουμε λοιπόν να βελτιώσουμε αυτή τη διαδικασία. Προχωράμε στη δημιουργία τριών νέων νοσοκομείων της χώρας στην Κομοτηνή, αντιλαμβάνεσθε τους λόγους.
Στη Θεσσαλονίκη το νέο παιδιατρικό νοσοκομείο γιατί η Θεσσαλονίκη δεν έχει παιδιατρικό νοσοκομείο. Και ένα νοσοκομείο στη Σπάρτη. Έχουμε αποφασίσει να δημιουργήσουμε ένα νέο ογκολογικό νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη στη θέση του Θεαγένειου εννοώ και τη μεταφορά του σε έναν χώρο στις παρυφές της πόλης.
Προχωράμε στη δημιουργία, και θέλω σε αυτό και τη δική σας συνδρομή, συμβολή, γνώμη, γνώση, κέντρων αναφοράς. Όπως είπα προηγουμένως η ΜΑΦ για τα εγκεφαλικά, όπως η νέα πολιτική για το τραύμα που θα φέρουμε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα για την αντιμετώπιση του τραύματος, δεν έχουμε κέντρα αναφοράς. Δεν έχουμε ολοκληρωμένες δομές στα νοσοκομεία μας.
Και όπως βλέπετε καθημερινά εγώ ήμουν παλιά στην αστυνομία ως Υπουργός και καθημερινά έπαιρνα ένα δελτίο και έβλεπα δολοφονίες ξέρετε. Έβλεπα το δελτίο συμβάντων με δολοφονίες. Τώρα βλέπω κάθε πρωί συμβάντα με νέους ανθρώπους, θανάτους και πολλούς βαριά τραυματίες. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό. Τι κοστίζει όλο αυτό. Όλα αυτά λοιπόν πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με μεγάλα κέντρα αναφοράς. Όπως επίσης κέντρα αναφοράς καρδιολογίας, μεταμοσχεύσεις, νευροχειρουργική.
Να γίνει η Ελλάδα πραγματικά πολύ εξειδικευμένη σε μια σειρά από παθήσεις για την αντιμετώπισή τους. Αυτή τη στιγμή τρέχουν περίπου 4.000 προσλήψεις και αυτές οι προσλήψεις υλοποιούνται μέχρι το τέλος του χρόνου νοσηλευτών και περίπου 6.500 νέες προσλήψεις για του χρόνου. Περίπου 1.500 γιατροί εκ των οποίων επιλέξαμε να πάρουμε, να προσλάβουμε 250 επίκουρους καθηγητές, δηλαδή να πλαισιώσουμε το σύστημα με πολλούς πανεπιστημιακούς για να βελτιώσουμε σημαντικά το επίπεδο και την ποιότητα και να το κάνουμε ελκυστικό το σύστημα υγείας μαζί με όλα τα άλλα.
Και ταυτόχρονα να προσλάβουμε περίπου 4.500 νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό. Και όλα αυτά για να μπορέσουμε να ξανά αναζωογονήσουμε το σύστημα. Να το αναγεννήσουμε. Αυτό τον γίγαντα που λέγεται εθνικό σύστημα υγείας να τον ξυπνήσουμε γιατί πραγματικά είναι ένας γίγαντας. Σκεφτείτε ότι κάθε μέρα χιλιάδες άνθρωποι νοσηλεύονται και θεραπεύονται. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο λαμβάνουν θεραπείες δύσκολες πολλές φορές μέσα από κακές συνθήκες, αλλά οι άνθρωποι θεραπεύονται.
Λοιπόν, αυτό θέλουμε, αυτόν τον κοιμισμένο γίγαντα να τον ξυπνήσουμε, να γίνει πολύ ζωηρός, να γίνει ελκυστικός και να εμπλουτιστεί όντας ένας ευέλικτος οργανισμός. Άφησα κάτι για το τέλος. Ξεκίνησα να λέω για την φαρμακευτική πολιτική. Για την εθνική φαρμακευτική πολιτική.
Θέλω να πω, επειδή εδώ το κοινό, εδώ υπάρχουν πάρα πολλοί από τη φαρμακοβιομηχανία θέλω να σας πω ότι η προσπάθειά μας για τη δημιουργία της εθνικής φαρμακευτικής πολιτικής περνάει μέσα από τη σύσταση μιας επιτροπής με τους καλύτερους, διασημότερους, εγκυρότερους επιστήμονες Έλληνες εδώ και Έλληνες του εξωτερικού, πανεπιστημιακούς, κατά το δυνατόν με το μεγαλύτερο κύρος, αναζητώ έναν project manager ο οποίος θα τρέξει όλο αυτό το project. Τα έχω ανακοινώσει και σε ιδιαίτερες συναντήσεις με πολλούς από εσάς και στη συνέχεια να δημιουργήσουμε κάποια working groups για τα καινοτόμα.
Η γνώμη μου είναι ότι χρειάζεται μια ειδική διαχείριση για τα καινοτόμα φάρμακα. Με ένα ειδικό ταμείο, αλλά αυτές είναι οι αρχικές μου σκέψεις, έτσι ώστε να ξέρετε και εσείς τους καθαρούς κανόνες, να γνωρίζετε πολύ καλά ποια θα είναι η επενδυτική σας, η χρηματοδοτική σας, η οικονομική σας δραστηριότητα στη χώρα τα επόμενα χρόνια για να μπορείτε συνεργαζόμενοι με τα board των εταιρειών σας, να ξέρετε που ακριβώς θα πάτε την επιχειρηματική σας δράση στην Ελλάδα.
Σας καλώ όμως όλους, επειδή εδώ πρέπει, εγώ είμαι υποχρεωμένος εκπροσωπώντας το δημόσιο συμφέρον, εκπροσωπώντας την ελληνική Κυβέρνηση, εκπροσωπώντας ως εκλεγμένη Κυβέρνηση, ως εκλεγμένος και εγώ Υπουργός και ο Πρωθυπουργός τον ελληνικό λαό, να σας πω ότι τα τελευταία 10 χρόνια έχουν εισπραχθεί από τις μεγάλες εταιρείες περίπου 15 δισ και δεν έχει γίνει ούτε ένα ευρώ επένδυση. Αυτό κρατήστε το σας παρακαλώ για να μπορέσουμε όλοι και δεν το λέω για λόγους αντιπαλότητας, το λέω, το αναφέρω και σας καλώ δημιουργώντας περαιτέρω φιλοεπενδυτικό περιβάλλον, δημιουργώντας κίνητρα τα οποία μπορούμε να συζητήσουμε.
Είμαστε μία χώρα που έχει μπει σε έναν ενάρετο κύκλο ανάπτυξης. Το ΑΕΠ της χώρας ανεβαίνει πραγματικά όχι όσο θα ήθελα, με την έννοια ότι προσωπικά είμαι πολύ φιλόδοξος ότι το ΑΕΠ της χώρας μπορεί να πετάξει. Θα μπορούσε να είναι στο τέλος της τετραετίας 250 δισ και να ξαναφτάσουμε περίπου εκεί που ήμασταν, αλλά με υγιή τρόπο το ’09. Πολύ μικρότερες χώρες από εμάς έχουν κάνει θαύματα στη φαρμακοβιομηχανία και στην ιατροτεχνολογία και κάνουν τεράστιες εξαγωγές.
Νομίζω ότι εμείς είμαστε πολύ καλύτεροι από πλευράς ανθρώπινου δυναμικού και συνθηκών και η φιλοδοξία μου είναι ότι μπορούμε όλοι μαζί να πετύχουμε στόχους, ούτως ώστε το ΑΕΠ της χώρας να εκτιναχθεί. Το αξίζουμε και αξίζει να φέρουμε πίσω εκατοντάδες χιλιάδες επιστήμονες που θα είναι χρήσιμοι σε εσάς. Για αυτό και η τοποθέτησή μου, η έκκλησή μου, αλλά και η απόφασή μας να εφαρμόσουμε μα πολιτική η οποία θα έχει τα χαρακτηριστικά που σας ανέφερα, μα κυρίως μια αναπτυξιακή πολιτική που θα δώσει τη δυνατότητα σε εσάς να ανοίξουμε πολλές πόρτες για επενδύσεις, είναι απόλυτα ειλικρινής.
Σας καλώ όλους να μπορείτε να επικοινωνείτε και μπορείτε να επικοινωνείτε με εμένα προσωπικά. Έχω ανάγκη από γνώση. Έχω ανάγκη από πληροφορίες, έχω ανάγκη από τη συμβουλή και τη συμβολή σας, έχω ανάγκη από μια σειρά προτάσεις οι οποίες κατά τη γνώμη μου θα εμπλουτίσουν και τη δική μου σκέψη και γνώση και την πολιτική της Κυβέρνησης. Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους και θα ήθελα πραγματικά να μας εμπιστευτείτε και με εμπιστευτείτε. Γιατί αυτά τα οποία σας απευθύνω δεν είναι απλώς ειλικρινή, αυτό είναι το ελάχιστο.
Είναι κυρίως ότι έχουμε πάρει μία απόφαση τη χώρα να την πάμε μπροστά θεσμικά όμως. Σε μία μόνιμη βάση, χωρίς αυτή τη φορά να κάνουμε απλές διορθώσεις, αλλά να κάνουμε τομές. Τις αξίζουμε, τις αξίζουν τα παιδιά μας, τα οποία αδικήθηκαν την προηγούμενη δεκαετία, άλλοι έφυγαν, άλλο έμειναν εδώ και πολλές φορές μαραζώνουν και θεωρώ για τη γενιά μου ως πολιτικός, η μεγάλη επιτυχία θα είναι να άρουμε την αδικία της δεκαετίας του ’10 – ’20 και αυτό αφορά βεβαίως και όλους εσάς. Θέλω να σας συγχαρώ για τις προσπάθειές σας, τον αγώνα που κάνετε καθημερινά για την επιχειρηματική σας δράση στη χώρα.
Θέλω να συγχαρώ από καρδιάς ειλικρινά το προσωπικό του Εθνικού Συστήματος Υγείας της χώρας που παλεύει ηρωικά μέσα από δύσκολες συνθήκες να φέρει σε πέρας αυτό το δύσκολο έργο. Είμαι στη διάθεσή σας. Είμαι εδώ. Είμαι παρών, είμαι έτοιμος να ξεκινήσουμε αυτό τον δρόμο, τον αγώνα για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο χώρος της υγείας. Σας εύχομαι σε όλους καλή δύναμη και εύχομαι πραγματικά τα αποτελέσματα αυτού του συνεδρίου να προσθέσουν και κάτι ακόμα διαφορετικό από αυτά που λέγαμε πριν 30 χρόνια ή αυτά που συνήθως λέμε σήμερα και μοιάζουν με εκείνα των 30 χρόνων.
