Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Covid-19: Οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να έχουν βρεθεί θετικοί στον κορωνοϊό για να ληφθούν υπόψη για διάγνωση μακράς διάρκειας COVID, καταλήγει μια νέα έκθεση από τις Εθνικές Ακαδημίες Επιστημών, Μηχανικής και Ιατρικής. Η έκθεση, που εκπονήθηκε από μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων κατόπιν αιτήματος της Διοίκησης Κοινωνικής Ασφάλισης των ΗΠΑ, στοχεύει να συνοψίσει όσα είναι γνωστά για τη μακροχρόνια COVID, μια περίπλοκη κατάσταση που εκτιμάται ότι θα επηρεάσει περισσότερους από 9 εκατομμύρια ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2022.
Μεταξύ των συμπερασμάτων του: Επειδή οι δοκιμές δεν ήταν πάντα διαθέσιμες σε άτομα με COVID-19 – και επειδή ορισμένοι που έκαναν τεστ στο σπίτι δεν ανέφεραν ποτέ τα αποτελέσματα στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης – πολλοί που είχαν μολυνθεί δεν έλαβαν ποτέ επίσημη τεκμηρίωση της ασθένειάς τους. Ορισμένα μεγάλα κρούσματα COVID “έχουν εμφανιστεί από τις πρώτες ημέρες της επιδημίας, πριν καν γίνει γενικά διαθέσιμη η δοκιμή”, δήλωσε ο Δρ Πολ Βόλμπερντινγκ, ομότιμος καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος υπηρέτησε ως πρόεδρος της επιτροπής. Καθώς η πανδημία έχει εξελιχθεί, ορισμένοι «άνθρωποι ζουν σε περιοχές όπου μπορεί να μην έχουν εύκολη πρόσβαση σε τεστ». Η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «η αποκλειστική εξάρτηση από ένα τεκμηριωμένο ιστορικό λοίμωξης SARS-CoV-2 κατά τη διάγνωση μακράς διάρκειας του COVID θα χάσει αυτά τα άτομα», επομένως τα συμπτώματα και η «αυτοαναφερόμενη προηγούμενη μόλυνση» είναι γενικά επαρκή για να τεκμηριωθεί ότι κάποιος έχει μολυνθεί. Ως έχει, δεν διατίθεται διαγνωστικό τεστ για μακροχρόνια COVID.
Τα συμπτώματα διαφέρουν
Η μακροχρόνια COVID μπορεί να επηρεάσει τους ανθρώπους με μυριάδες τρόπους, σύμφωνα με την έκθεση. Οι ειδικοί κατέγραψαν περισσότερα από 200 συμπτώματα που μπορεί να προκληθούν από τη νόσο, η οποία μπορεί να προκαλέσει όλεθρο στο καρδιαγγειακό, το ενδοκρινικό, το αναπνευστικό, το νευρικό και το γαστρεντερικό σύστημα, μεταξύ άλλων επιπτώσεων. Ορισμένες συνήθως αναφερόμενες επιπτώσεις στην υγεία, όπως η χρόνια κόπωση, δεν περιλαμβάνονται στις βλάβες που αναφέρονται από την Υπηρεσία Κοινωνικής Ασφάλισης, παρόλο που μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά την ικανότητα κάποιου να εργαστεί ή να πάει σχολείο. Η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “είναι πιθανό τα περισσότερα άτομα με μακροχρόνια COVID που υποβάλλουν αίτηση για παροχές αναπηρίας Κοινωνικής Ασφάλισης να το κάνουν με βάση τις επιπτώσεις στην υγεία που δεν καλύπτονται” σε αυτές τις λίστες. Ο Volberding είπε ότι τα άτομα των οποίων τα συμπτώματα δεν εμπίπτουν σε αυτές τις αναπηρίες μπορούν να εξακολουθήσουν να είναι ανάπηρα από τη Διοίκηση Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά «η εύρεση του προσδιορισμού της αναπηρίας είναι λίγο πιο δύσκολη εάν μια πάθηση δεν ταιριάζει με μία από τις γραπτές καταχωρίσεις.”
Ο κίνδυνος αυξάνεται με τη σοβαρότητα της λοίμωξης
Ο κίνδυνος να υποφέρουν από μακρά COVID-19 αυξάνεται με τη σοβαρότητα της αρχικής λοίμωξης: Οι άνθρωποι που νοσηλεύονται για COVID-19 εκτιμάται ότι έχουν δύο έως τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν μακροχρόνια COVID-19 σε σχέση με εκείνους που δεν νοσηλεύτηκαν, κατέληξε η έκθεση. Ωστόσο, τα άτομα με ήπια ασθένεια μπορούν επίσης να αναπτύξουν μακροχρόνια COVID-και επειδή είναι πολύ περισσότερα από αυτά, αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος αυτών με μακρά COVID-19, σύμφωνα με την έκθεση.
Καμία γνωστή θεραπεία
Δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για τη μακροχρόνια COVID, σύμφωνα με την έκθεση. Η ανάρρωση μπορεί να διαφέρει δραματικά από άτομο σε άτομο. Η μακροχρόνια COVID «φαίνεται να είναι μια χρόνια ασθένεια», διαπίστωσε η έκθεση, «με λίγους ασθενείς να επιτυγχάνουν πλήρη ύφεση». Ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι πολλοί άνθρωποι με επίμονα συμπτώματα τρεις μήνες μετά την αρχική μόλυνση έχουν βελτιωθεί κατά το όριο των 12 μηνών. Αν και τα δεδομένα για μακροχρόνιες ασθένειες είναι περιορισμένα, “τα προκαταρκτικά δεδομένα υποδηλώνουν ότι η ανάκαμψη μπορεί να επιταχυνθεί ή να προχωρήσει με βραδύτερο ρυθμό μετά από 12 μήνες”, κατέληξε η έκθεση.
Οι ασθενείς αγωνίζονται για φροντίδα και πόρους
Η ζήτηση για εξειδικευμένη περίθαλψη για την παροχή βοήθειας σε ασθενείς με COVID-19 έχει ξεπεράσει την ικανότητα, με αποτέλεσμα λίστες αναμονής. Εν τω μεταξύ, οι ασθενείς μπορεί να αντιμετωπίσουν σκεπτικισμό σχετικά με τα συμπτώματά τους, κάτι που τους αποθαρρύνει από το να αναζητήσουν φροντίδα και μπορεί να επηρεάσει ιδιαίτερα εκείνους που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση με άλλους τρόπους.
Παρόμοιες παθήσεις υπάρχουν
Η μακροχρόνια COVID μοιράζεται πολλά χαρακτηριστικά με άλλες χρόνιες παθήσεις, όπως η μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα, επίσης γνωστή ως σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, η ινομυαλγία και το σύνδρομο ορθοστατικής ταχυκαρδίας, ή POTS. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για τον τρόπο διαχείρισης τέτοιων ασθενειών. Η Διοίκηση Κοινωνικής Ασφάλισης αναζήτησε την αναφορά για να κατανοήσει καλύτερα πόσο καιρό μπορεί να επηρεάσει η COVID την ανάγκη για τα προγράμματα αναπηρίας της. Μέλη της επιτροπής που συγκροτήθηκε από τις Εθνικές Ακαδημίες περιελάμβαναν γιατρούς που ειδικεύονται στις λοιμώδεις νόσους, τη νευροψυχολογία και την παιδιατρική. Ο επικεφαλής ιατρός της Kaiser Permanente· και πρώην παγκόσμιος ιατρικός διευθυντής της ExxonMobil. Ο Volberding είπε ότι πολλά άλλα ερωτήματα σχετικά με τη μακροχρόνια COVID δεν έχουν ακόμη διευθετηθεί. «Αυτός είναι ένας τομέας όπου η κοινωνία – και η Κοινωνική Ασφάλιση – θα πρέπει να παρακολουθούν καθώς συνεχίζουμε να μαθαίνουμε περισσότερα. «Αυτοί οι άνθρωποι με μακροχρόνια COVID πραγματικά υποφέρουν», πρόσθεσε. «Ακόμη κι αν προτιμάμε, ως κοινωνία, να αγνοήσουμε την πανδημία εντελώς, δεν μπορείτε να αγνοήσετε την πρόκληση που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι».
