Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Πρωτοποριακή έρευνα αποκάλυψε νέους τρόπους για την αφαίρεση των κυττάρων του ανοσοποιητικού που προκαλούν αυτοάνοσες ασθένειες του δέρματος χωρίς να επηρεάζονται τα προστατευτικά κύτταρα που καταπολεμούν τις λοιμώξεις και τον καρκίνο.
Ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης Laura Mackay, Επικεφαλής Εργαστηρίου και Θέματα Ανοσολογίας στο Ινστιτούτο Λοιμώξεων και Ανοσίας Peter Doherty (Ινστιτούτο Doherty), ανακάλυψαν διαφορετικούς μηχανισμούς που ελέγχουν διαφορετικούς τύπους ανοσοκυττάρων και διαπίστωσαν ότι, στοχεύοντας με ακρίβεια αυτά τα μηχανισμών, θα μπορούσαν να εξαλείψουν επιλεκτικά τα «προβληματικά κύτταρα» και να αναδιαμορφώσουν το ανοσοποιητικό τοπίο του δέρματος.
Το δέρμα μας είναι γεμάτο με εξειδικευμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού που προστατεύουν από λοιμώξεις και καρκίνο και προάγουν την επούλωση. Αυτά τα κύτταρα, που ονομάζονται κύτταρα T που κατοικούν στον ιστό ή κύτταρα TRM, παραμένουν στη θέση τους για να καταπολεμήσουν τις λοιμώξεις και τα καρκινικά κύτταρα στο δέρμα. Ωστόσο, όταν δεν ελέγχονται σωστά, ορισμένα από αυτά τα κύτταρα TRM του δέρματος μπορούν να συμβάλουν σε αυτοάνοσες ασθένειες, όπως η ψωρίαση και η λεύκη.
Ο Dr. Simone Park του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, επίτιμος ερευνητής και πρώην μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Mackay Lab στο Ινστιτούτο Doherty, και κύριος πρώτος συγγραφέας της μελέτης, είπε ότι αυτή η έρευνα είναι η πρώτη που περιγράφει τα μοναδικά στοιχεία που ελέγχουν διάφορους τύπους κύτταρα TRM δέρματος σε ζωικά μοντέλα, προσφέροντας ακριβείς στόχους για πιθανές στρατηγικές θεραπείας. «Τα εξειδικευμένα ανοσοκύτταρα στο δέρμα μας είναι διαφορετικά: πολλά είναι κρίσιμα για την πρόληψη της μόλυνσης και του καρκίνου, αλλά άλλα παίζουν μεγάλο ρόλο στη διαμεσολάβηση της αυτοάνοσης», είπε ο Δρ Παρκ.
«Ανακαλύψαμε βασικές διαφορές στον τρόπο με τον οποίο ρυθμίζονται διαφορετικοί τύποι κυττάρων Τ δέρματος, επιτρέποντάς μας να επεξεργαζόμαστε με ακρίβεια το ανοσοποιητικό τοπίο του δέρματος με στοχευμένο τρόπο». Η Δρ. Susan Christo του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, Ανώτερη Υπεύθυνη Έρευνας στο Mackay Lab στο Ινστιτούτο Doherty και συν-πρώτος συγγραφέας της μελέτης, εξήγησε πώς αυτές οι ανακαλύψεις θα μπορούσαν να προωθήσουν τις προσπάθειες για τη θεραπεία δερματικών παθήσεων.
“Οι περισσότερες αυτοάνοσες θεραπείες αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα της νόσου αντί να αντιμετωπίζουν την αιτία. Οι συμβατικές θεραπείες για δερματικές διαταραχές συχνά επηρεάζουν όλα τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος αδιακρίτως, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσαμε επίσης να εξαφανίσουμε τα προστατευτικά Τ-λεμφοκύτταρά μας”, δήλωσε ο Δρ. Christo. “Μέχρι τώρα, δεν ξέραμε πώς να ξεχωρίσουμε τα “κακά” Τ κύτταρα στο δέρμα από τα “καλά” προστατευτικά. Μέσω αυτής της έρευνας, ανακαλύψαμε νέα μόρια που μας επιτρέπουν να αφαιρούμε επιλεκτικά τα κύτταρα Τ που προκαλούν ασθένειες στο δέρμα.”
Σε αυτή τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Science, η ερευνητική ομάδα αξιοποίησε αυτή τη νέα γνώση για να εξαλείψει τα «προβληματικά» κύτταρα που μπορούν να οδηγήσουν σε αυτοάνοσες διαταραχές, διατηρώντας παράλληλα τα «καλά» που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της προστατευτικής ανοσίας. Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης Laura Mackay, ανώτερη συγγραφέας της μελέτης, εξήγησε ότι αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για πιο ακριβείς και μακροχρόνιες θεραπείες για δερματικές παθήσεις.
“Δερματικές παθήσεις όπως η ψωρίαση και η λεύκη είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν μακροπρόθεσμα. Η ασθένεια που οδηγεί σε Τ κύτταρα είναι δύσκολο να αφαιρεθεί, επομένως οι ασθενείς συχνά χρειάζονται ισόβια θεραπεία. Η προσέγγισή μας έχει τη δυνατότητα να φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτές τις δερματικές διαταραχές, σημαντικά βελτίωση των αποτελεσμάτων για άτομα που αντιμετωπίζουν δύσκολες δερματικές παθήσεις”, δήλωσε ο καθηγητής Mackay.
