Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Όσοι έχουν διαβήτη είναι όλο και πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν τη στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ). Στην πραγματικότητα, έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν ΣΔ από τους άνδρες χωρίς διαβήτη, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. «[Ο διαβήτης και το ED] είναι πολύ στενά συνδεδεμένα», είπε ο Sam Ohlander, MD , ουρολόγος στο Πανεπιστήμιο του Illinois Health στο Σικάγο. «Είναι ένα από εκείνα τα πράγματα για τα οποία οι άντρες δεν θέλουν πραγματικά να μιλήσουν τόσο πολύ». Πιστεύει ότι ορισμένοι ασθενείς είναι απρόθυμοι να κάνουν ερωτήσεις σχετικά με τη ΣΔ. «Δεν [θέτουν] απαραίτητα αυτές τις ερωτήσεις στους επαγγελματίες υγείας γιατί, ειλικρινά, πολλοί τύποι ντρέπονται γι’ αυτό», είπε ο Ohlander. «Νομίζω ότι υπάρχει ένα αρνητικό στίγμα που σχετίζεται με τη σεξουαλική δυσλειτουργία, το οποίο είναι πολύ, πολύ ατυχές γιατί μπορεί πραγματικά να βαρύνει αυτούς τους τύπους». Ανεξάρτητα από το αν οι άνδρες ανατριχιάζουν με την ιδέα να εμβαθύνουν στο θέμα της ΣΔ, διάφορες τεχνολογίες για τη θεραπεία και τη διαχείριση του διαβήτη αξίζουν άφθονη συζήτηση.
Τεχνολογία διαβήτη
Μια επανάσταση στην ψηφιακή και ασύρματη τεχνολογία έχει ξεδιπλωθεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, συμπίπτοντας με μια πανδημία διαβήτη, σύμφωνα με το περιοδικό Diabetes Care, και τα άτομα με τη νόσο έχουν ωφεληθεί. Σήμερα, αυτά τα βήματα δεν υποκινούν μόνο τον τρόπο ζωής και τις φαρμακολογικές παρεμβάσεις, αλλά επηρεάζουν και ιατρικές συσκευές όπως συσκευές παρακολούθησης γλυκόζης αίματος, συνεχείς μετρητές γλυκόζης, αντλίες ινσουλίνης και smartpens. “Η σωστή διαχείριση του διαβήτη απαιτεί πολύ χρόνο – είναι σαν μια δεύτερη δουλειά”, δήλωσε η Susan Spratt, MD , ενδοκρινολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Duke στο Durham της Βόρειας Καρολίνας. “Πολλοί άντρες είναι απασχολημένοι στη δουλειά και δεν έχουν χρόνο για δεύτερη δουλειά. Συχνά, βάζουν τον αυτοδιαχείριση του διαβήτη στο πίσω μέρος. Αλλά υπάρχουν τεχνολογικά εργαλεία που μπορούν να βοηθήσουν.” Η Spratt αποκαλεί τις συνεχείς οθόνες γλυκόζης (CGM) που αλλάζουν το παιχνίδι για ασθενείς με διαβήτη, σημειώνοντας ότι η Dexcom και η Libre είναι δημοφιλείς μάρκες της συσκευής. «Αρχικά θεωρήθηκε ως εργαλείο για ασθενείς με εύθραυστο διαβήτη τύπου 1 και με κίνδυνο υπογλυκαιμίας, σύντομα έγινε φανερό ότι αυτό το εργαλείο είναι δημοφιλές για άτομα με όλους τους τύπους διαβήτη και προδιαβήτη», είπε.
«Η σωστή διαχείριση του διαβήτη απαιτεί πολύ χρόνο—είναι σαν μια δεύτερη δουλειά. Αλλά υπάρχουν εργαλεία τεχνολογίας που μπορούν να βοηθήσουν ». Ο Spratt τόνισε ότι η ασφάλιση συχνά πληρώνει για τη συσκευή μόνο για ασθενείς με τέσσερις δόσεις ινσουλίνης την ημέρα, αλλά η τιμή είναι αρκετά χαμηλή ώστε πολλοί άνθρωποι την αγοράζουν χωρίς το όφελος της ασφάλισης. Το μεγαλύτερο σωτήριο πλεονέκτημα των CGM είναι η ικανότητά τους να ειδοποιούν τους ασθενείς για επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης και να επιτυγχάνουν αυστηρότερο έλεγχο της γλυκόζης με λιγότερες περιπτώσεις υπογλυκαιμίας. «Για ασθενείς που δεν λαμβάνουν ινσουλίνη και έχουν χαμηλό κίνδυνο για υπογλυκαιμία, αυτοί οι ασθενείς χρησιμοποιούν CGM για να κατανοήσουν πώς η τροφή επηρεάζει τη γλυκόζη τους, ώστε να μπορούν να προσαρμόσουν τη διατροφή τους», είπε ο Spratt. Σέβεται επίσης αυτό που μπορούν να κάνουν οι πένες ινσουλίνης, αναφέροντας το InPen, το οποίο προορίζεται για ινσουλινοεξαρτώμενους ασθενείς, των οποίων η δόση αλλάζει με βάση τη γλυκόζη του αίματος και τον αριθμό των υδατανθράκων που θα προσληφθούν. “Το InPen υπολογίζει τη δόση με βάση τις παραμέτρους που ορίζει ο γιατρός σας”, είπε ο Spratt. «Αυτό κάνει την κατανάλωση ποικιλίας φαγητών και πιάτων πιο εύκολη την ώρα του φαγητού — αλλά πρέπει να μετράτε υδατάνθρακες».
Αναπτύσσεται τεχνολογία διαχείρισης διαβήτη
Άλλες καινοτόμες τεχνολογίες που θα μπορούσαν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο οι επαγγελματίες υγείας κατανοούν, διαγιγνώσκουν και θεραπεύουν τον διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 βρίσκονται υπό ανάπτυξη από μια τριάδα ερευνητικών ομάδων που χρηματοδοτούνται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH). Για παράδειγμα, οι ερευνητές αναπτύσσουν ένα τσιπ νησίδων και μελετούν νησίδες, οι οποίες είναι ομάδες κυττάρων στο πάγκρεας. Αρκετοί τύποι κυττάρων – συμπεριλαμβανομένων των βήτα κυττάρων, που παράγουν ινσουλίνη – περιέχονται στα νησάκια. Σε άτομα με διαβήτη τύπου 1, το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται και καταστρέφει τα βήτα κύτταρα, προκαλώντας προβλήματα ινσουλίνης.
Αν και τα τσιπ νησίδων δεν θα θεραπεύουν άμεσα τους ανθρώπους, θα χρησιμοποιηθούν για τη δοκιμή νέων θεραπειών για τον διαβήτη τύπου 1, εξοικονομώντας δυνητικά χρόνο και χρήμα εντοπίζοντας τις πιο υποσχόμενες θεραπείες, σύμφωνα με δελτίο τύπου του NIH. Μια άλλη ομάδα ερευνητών αναπτύσσει μια μη επεμβατική συσκευή για τη μέτρηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα με φως αντί να χρησιμοποιεί το τυπικό τσίμπημα του δακτύλου. Πολλά άτομα με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να τρυπηθούν πολλές φορές την ημέρα για να εξασφαλίσουν ένα μικρό δείγμα αίματος για να μετρήσουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα με ένα γλυκόμετρο, το οποίο μπορεί να είναι επώδυνο και άβολο.
