Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Εγκυμοσύνη: Υπάρχουν περίπου 130 εκατομμύρια γεννήσεις ετησίως. Ένα σημαντικό ποσοστό των γυναικών που γεννούν λαμβάνουν θεραπεία με ωκυτοκίνη ή υποβάλλονται σε καισαρική τομή. Αλλά δεν το χρειάζονται όλες οι γυναίκες που λαμβάνουν θεραπεία και η υπερβολική θεραπεία μπορεί να είναι επικίνδυνη, δείχνει μια νέα ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο Βρετανικό Ιατρικό περιοδικό. Δύο από τους ερευνητές πίσω από τη μελέτη είναι η επίκουρη καθηγήτρια Nanna Maaløe από το Τμήμα Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης και η μεταδιδακτορική Natasha Housseine από το ίδιο τμήμα και το Πανεπιστήμιο Aga Khan στην Τανζανία.
Και οι δύο τονίζουν ότι ο παγκόσμιος επιπολασμός της υπερθεραπείας είναι συγκλονιστικός, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι πολλές γυναίκες δεν χρειάζονται τη θεραπεία. Σε συνεργασία με Δανούς και διεθνείς συναδέλφους, οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια ολοκληρωμένη ανάλυση, χαρτογραφώντας την έρευνα για τον τοκετό με έμφαση στην έλλειψη προόδου κατά τον τοκετό. “Κατά τη γέννα, είναι σύνηθες να βλέπουμε μια περίοδο αργής ή καθόλου προόδου στον τοκετό. Αυτό συχνά αντιμετωπίζεται με μια σταγόνα που περιέχει ωκυτοκίνη για να προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε τις συσπάσεις και μπορεί να οδηγήσει σε καισαρική τομή”, εξηγεί η Nanna Maaløe. Ωστόσο, η νέα ανάλυση δείχνει ότι, ενώ περίπου το 10 έως 5 τοις εκατό των μητέρων που γεννούν για πρώτη φορά έχουν μεγαλύτερο τοκετό από το αναμενόμενο, το 30-90 τοις εκατό των μητέρων που πρωτοεμφανίζονται λαμβάνουν ιατρική αύξηση με ωκυτοκίνη για την ενίσχυση των συσπάσεων στα νοσοκομεία παγκοσμίως. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα ποσοστά γεννήσεων με καισαρική τομή αυξάνονται γρήγορα. Σε χώρες όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος και η Βραζιλία, υπάρχουν πλέον περισσότεροι τοκετοί με καισαρική τομή παρά κολπικοί τοκετοί.
Μια αγνοημένη πανδημία καισαρικών τομών
Μεταξύ 2010 και 2018, κατά μέσον όρο το 21 τοις εκατό των γυναικών που γεννούσαν έκαναν καισαρική τομή. Το ποσοστό αυτό αναμένεται να ανέλθει σε πάνω από 28 τοις εκατό έως το 2030. Όταν μια καισαρική τομή εκτελείται για ιατρικούς λόγους, μπορεί να είναι σωτήρια και αποτελεί ουσιαστικό μέρος της επείγουσας φροντίδας κατά τον τοκετό. Αλλά και η καισαρική τομή εγκυμονεί κινδύνους και το αν η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται ιατρικά πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά. “Η καισαρική τομή είναι μια σημαντική χειρουργική επέμβαση στη μήτρα και την κοιλιακή κοιλότητα, με κινδύνους αιμορραγίας, μόλυνσης και παρατεταμένου πόνου. Επιπλέον, η καισαρική τομή καθιστά τις επόμενες εγκυμοσύνες και τοκετούς πιο επικίνδυνες λόγω ουλών στη μήτρα”, λέει η Nanna Maaløe. Τονίζει ότι ο κίνδυνος που σχετίζεται με τη διαδικασία είναι αρκετά χαμηλός σε χώρες υψηλού εισοδήματος, αλλά σε άλλα μέρη του κόσμου, ειδικά στην υποσαχάρια Αφρική, είναι πολύ πιο επικίνδυνος. Σε πολλές χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, υπολογίζεται ότι περίπου το οκτώ τοις εκατό των παιδιών και περίπου μία στις 100 γυναίκες πεθαίνουν κατά τη διάρκεια ή λίγο μετά την καισαρική τομή. “Ενώ υπάρχει διαφορετικό προφίλ κινδύνου στην υποσαχάρια Αφρική από ό,τι στις χώρες υψηλού εισοδήματος, η περιττή χειρουργική επέμβαση είναι ανησυχητική σε όλα τα μέρη του κόσμου. Η έλλειψη προόδου στον τοκετό είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος για την πρώτη καισαρική τομή μιας γυναίκας και η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία αυτού πρέπει να βελτιωθεί για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος. Είναι ένα κεντρικό ζήτημα για την υγεία των γυναικών», προσθέτει η Natasha Housseine.
Τι δεν γνωρίζουμε για την ωκυτοκίνη που χρησιμοποιείται για την τόνωση των συσπάσεων
Η ωκυτοκίνη χρησιμοποιείται για την ενίσχυση των συσπάσεων, συχνά με στόχο την τελική αποφυγή των καισαρικών τομών. Αλλά υπάρχει πολύ λίγη έρευνα που δείχνει ότι λειτουργεί πραγματικά. “Όπως βλέπουμε με τις περιττές καισαρικές τομές, υπάρχουν κίνδυνοι που σχετίζονται με την αύξηση του τοκετού με ωκυτοκίνη, η οποία επηρεάζει δυσανάλογα περισσότερο τα νοσοκομεία με τους λιγότερους πόρους. Ταυτόχρονα, γνωρίζουμε πολύ λίγα για το εάν η ωκυτοκίνη βοηθά στην αποφυγή καισαρικών τομών”, λέει η Nanna Maaløe. «Είναι μια «ιστορία τρόμου»—το γεγονός ότι γνωρίζουμε ακόμη τόσα λίγα για την ωκυτοκίνη για την αύξηση του τοκετού, παρόλο που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο τα τελευταία 70 χρόνια και τώρα παρέχεται στο 30-90 τοις εκατό των μητέρων που για πρώτη φορά εισάγονται στα νοσοκομεία του κόσμου για γέννα», λέει η Nanna Maaløe. Η Nanna Maaløe προσθέτει ότι η έλλειψη έρευνας για τη λειτουργία του μυός της μήτρας κατά τον τοκετό έρχεται σε έντονη αντίθεση με, για παράδειγμα, την έρευνα που έγινε στους σκελετικούς μύες των επίλεκτων αθλητών. «Ενώ η θεραπεία της μυϊκής κόπωσης που προκαλείται από αλλαγές οξέος-βάσης είναι ένας αυξανόμενος ερευνητικός τομέας στην αθλητική ιατρική από τη δεκαετία του 1930, έχει γίνει αξιοσημείωτα μικρή εξερεύνηση των αιτιών και της θεραπείας της κόπωσης των μυών της μήτρας κατά τον τοκετό», λέει η Nanna Maaløe. Η ωκυτοκίνη για την τόνωση των συσπάσεων αναγκάζει τη μήτρα να συστέλλεται πιο δυνατά και συχνά, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή ροή αίματος μέσω του ομφάλιου λώρου. Έτσι, υπάρχει κίνδυνος το μωρό να μην λάβει αρκετό οξυγόνο. Στις χειρότερες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε θνησιγένεια και εγκεφαλική βλάβη στο μωρό. Αυτό υποστηρίζεται από μια μελέτη από τη συν-συγγραφέα Monica Lauridsen Kujabi.
Σε χώρες υψηλού εισοδήματος, η ωκυτοκίνη για την τόνωση των συσπάσεων σχετίζεται με πολύ μικρότερο κίνδυνο για τις γυναίκες που γεννούν. Ωστόσο, η ανάλυση υπογραμμίζει τα αποτελέσματα από σουηδικές μελέτες που υποδηλώνουν ότι κατά τη διάρκεια τοκετών στη Σουηδία που διαρκούσαν λιγότερο από 12 ώρες, ο κίνδυνος το μωρό να εμφανίσει σημάδια ανεπάρκειας οξυγόνου κατά τη γέννα ήταν υψηλότερος εάν η μητέρα είχε λάβει ωκυτοκίνη για να τονώσει τις συσπάσεις. «Υπάρχει μια αποσύνδεση μεταξύ βέλτιστης γνώσης και πρακτικής». Σύμφωνα με τη Nanna Maaløe και τη Natasha Housseine, υπάρχουν αρκετές εξηγήσεις για τη μεγάλη απόκλιση μεταξύ αυτού που υποδηλώνει η έρευνα ότι χρειάζονται οι έγκυες γυναίκες και της θεραπείας που λαμβάνουν. Μια κεντρική εξήγηση είναι πιθανές πολιτιστικές και συνήθεις πρακτικές, από τη μία πλευρά, και η έλλειψη ιεράρχησης της έρευνας, από την άλλη. «Η ωκυτοκίνη εγκρίθηκε για χρήση σε χώρες υψηλού εισοδήματος τη δεκαετία του 1950. Εκείνη την εποχή, δεν γίνονταν τυχαιοποιημένες δοκιμές πριν από την έγκριση αυτού του φαρμάκου». “Μπορεί η ωκυτοκίνη να μπορεί να μειώσει τον αριθμό των καισαρικών τομών εάν θεραπευθούν οι κατάλληλες γυναίκες. Ωστόσο, από τότε, η έρευνα για την πρόοδο του τοκετού και τη σχετική θεραπεία έχει στερηθεί προτεραιότητας”, εξηγεί η Nanna Maaløe. Μια άλλη πιθανή εξήγηση για το χάσμα μεταξύ αυτού που γνωρίζουμε επιστημονικά και αυτού που κάνουμε μπορεί να είναι η συμφόρηση και οι ελλείψεις προσωπικού σε πολλές μαιευτικές μονάδες παγκοσμίως. Συχνά δεν υπάρχει αρκετή χωρητικότητα, επομένως πρέπει να γίναιται ταχεία διαχείριση των εγκύων κατά τη γέννηση. “Ενώ δεν γνωρίζουμε εάν η ωκυτοκίνη οδηγεί σε λιγότερες καισαρικές τομές, γνωρίζουμε ότι το φάρμακο μειώνει τη διάρκεια του τοκετού. Και η συνάδελφός μας, Monica Kujabi, έδειξε στη διδακτορική της μελέτη ότι η χρήση διεγερτικών σταγόνων αυξάνεται σε πολυσύχναστα μαιευτήρια σε ορισμένες πόλεις της Αφρικής. Αυτή είναι μια μορφή «ελέγχου του πλήθους», λέει η Natasha Housseine. Τα δεδομένα από τη Σουηδία υποδηλώνουν επίσης ότι η χρήση ωκυτοκίνης για την ενίσχυση των συσπάσεων αυξάνεται όταν οι μονάδες μητρότητας είναι απασχολημένες. Η Nanna Maaløe επισημαίνει περαιτέρω τις παρωχημένες και ανακριβείς κλινικές κατευθυντήριες γραμμές ως λόγο για αυτήν την υπερβολική θεραπεία. Για παράδειγμα, ο πρώτος τοκετός μιας γυναίκας συνήθως εξελίσσεται πιο αργά από ό,τι αναφέρεται σε πολλές κλινικές οδηγίες. “Φυσικά, οδηγεί σε υπερθεραπεία εάν οι κλινικές κατευθυντήριες γραμμές δεν ενημερωθούν με την πιο πρόσφατη έρευνα. Βασικά, η ανάλυσή μας υποδηλώνει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη παγκοσμίως για μονάδες μητρότητας με ήρεμο και ασφαλές περιβάλλον που να υποστηρίζει τη φυσική πρόοδο του οργανισμού στον τοκετό – και ασφαλής χρήση διεγερτικών σταγόνων, όταν είναι απαραίτητο», λέει η Nanna Maaløe. “Οι επαγγελματίες υγείας σε όλον τον κόσμο χρειάζονται εθνικές και παγκόσμιες κλινικές κατευθυντήριες γραμμές για τον τοκετό, συμπεριλαμβανομένης της έγκαιρης χρήσης ωκυτοκίνης και καισαρικής τομής, ώστε να βασίζονται στις καλύτερες επιστημονικές γνώσεις στον τομέα. Επί του παρόντος, υπάρχει μια αποσύνδεση μεταξύ βέλτιστης γνώσης και πρακτικής, και είναι απαράδεκτο για την υγεία των γυναικών και των παιδιών”.
