Επισιτιστική Ασφάλεια: Πώς οι πολιτισμικά κατάλληλες δίαιτες λύνουν το πρόβλημα στην Καναδική Αρκτική

Επισιτιστική Ασφάλεια: Καθώς οι τιμές των τροφίμων ανεβαίνουν στα ύψη, είναι σαφές ότι η επισιτιστική ασφάλεια γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη ανησυχία για τους Καναδούς. Ωστόσο, δεν αντιμετωπίζουν όλοι εξίσου αυτό το αυξανόμενο κόστος. Στο Inuit Nunangat -την πατρίδα των Inuit σε ολόκληρο τον Βόρειο Καναδά- η κατάσταση είναι ανησυχητική. Σε ένα από τα πλουσιότερα έθνη του κόσμου, το 76% του πληθυσμού των Ινουίτ αντιμετώπισε επισιτιστική ανασφάλεια το 2017, ένα στατιστικό στοιχείο που πιθανότατα έχει γίνει ακόμη χειρότερο στο σημερινό τοπίο των τιμών των τροφίμων.

Το διάχυτο ζήτημα της επισιτιστικής ανασφάλειας μεταξύ των Ινουίτ, το οποίο συνδέεται στενά με επιζήμια αποτελέσματα στη διατροφή και την ψυχική υγεία, ξεχωρίζει ως μία από τις πιο διαρκείς και κρίσιμες κρίσεις δημόσιας υγείας που αντιμετωπίζει ένας πληθυσμός εντός του Καναδά. Υπάρχουν όμως λύσεις που περιλαμβάνουν πολιτισμικά κατάλληλα συστήματα τροφίμων για να διασφαλιστεί η πρόσβαση σε οικονομικά προσιτά, θρεπτικά, ασφαλή και προτιμώμενα τρόφιμα. Επιπλέον, νέες ερευνητικές κατευθύνσεις προσαρμοσμένες στους μοναδικούς καθοριστικούς παράγοντες της υγείας στον Βορρά μπορούν να ενημερώσουν για δράσεις ειδικά για τους Inuit για την πρόληψη της ανάπτυξης ασθενειών που συνδέονται με τη διατροφή και την επισιτιστική ανασφάλεια. Το διεπιστημονικό πρόγραμμα Sentinel North στο Πανεπιστήμιο Laval ενσωμάτωσε πρόσφατα τις συλλογικές γνώσεις των ερευνητικών ομάδων του για να προσφέρει μια νέα προοπτική για τους δεσμούς μεταξύ της επισιτιστικής ασφάλειας, της διατροφής και της μεταβολικής υγείας. Η ενσωμάτωση των γνώσεων διαφορετικών επιστημονικών κλάδων είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση του πολύπλευρου ζητήματος της επισιτιστικής ανασφάλειας στον Βορρά.

Προκλήσεις της επισιτιστικής ασφάλειας στην Αρκτική

Η επισιτιστική ασφάλεια στην Αρκτική είναι πολύπλευρη και σχετίζεται με την πρόσβαση, τη διαθεσιμότητα, την ασφάλεια και την ποιότητα τόσο των τροφίμων της υπαίθρου -των τροφίμων που συλλέγονται, κυνηγιούνται, ψαρεύονται και συλλέγονται από τη γη, τα ποτάμια, τις λίμνες και τη θάλασσα- όσο και των τροφίμων που αγοράζονται από τα καταστήματα. Στο επίκεντρο αυτής της πολυπλοκότητας βρίσκονται οι οικονομικές δυναμικές που επιβαρύνουν τις κοινότητες της Αρκτικής. Η νομισματική φτώχεια, που ενισχύεται από το υψηλό κόστος ζωής στην Αρκτική, είναι ένας από τους κύριους παράγοντες της επισιτιστικής ανασφάλειας μεταξύ των Ινουίτ. Το μέσο ατομικό εισόδημα των Ινουίτ (15 ετών και άνω) στον βόρειο Καναδά είναι τα δύο τρίτα του αντίστοιχου εισοδήματος των Καναδών στο σύνολό τους. Εν τω μεταξύ, οι τιμές για τα τρόφιμα που αγοράζονται σε καταστήματα και άλλα αγαθά και υπηρεσίες μπορεί να είναι από διπλάσιες έως πολλαπλάσιες από ό,τι σε άλλα μέρη της χώρας, λόγω του κόστους μεταφοράς. Αυτοί οι οικονομικοί περιορισμοί επιδεινώνονται από τις αδυσώπητες δυνάμεις της κλιματικής αλλαγής, οι οποίες μετασχηματίζουν ριζικά τα συστήματα διατροφής διαβίωσης σε ολόκληρο τον Βορρά. Καθώς οι θαλάσσιοι πάγοι υποχωρούν, ο μόνιμος παγετώνας ξεπαγώνει και τα ακραία καιρικά φαινόμενα αυξάνονται, η πρόσβαση στους παραδοσιακούς κυνηγετικούς και αλιευτικούς τόπους γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Επιπλέον, η αφθονία και η κατανομή των ειδών, στα οποία βασίζονται οι κοινότητες εδώ και γενιές, μεταβάλλονται. Αλλά δεν είναι μόνο η κλιματική αλλαγή που προκαλεί ανησυχία. Η Αρκτική, παρά την απομακρυσμένη θέση της, δεν είναι απομονωμένη από τους παγκόσμιους ρύπους. Οι ρύποι από μακρινές περιοχές φτάνουν στην Αρκτική, μεταφερόμενοι από τα ατμοσφαιρικά και ωκεάνια ρεύματα. Μεταξύ αυτών είναι οι “χημικές ουσίες για πάντα”, μια ομάδα ανθεκτικών ενώσεων που αντιστέκονται στην περιβαλλοντική υποβάθμιση και συσσωρεύονται στην άγρια πανίδα στην οποία βασίζονται οι κοινότητες για να συντηρηθούν. Ενώ τα διατροφικά και πολιτιστικά οφέλη των τροφίμων της υπαίθρου παραμένουν σημαντικά, η έκθεση σε αυτούς τους περιβαλλοντικούς ρύπους αποτελεί βαθιά ανησυχία για την υγεία και την ευημερία των Ινουίτ. Αυτοί οι περιβαλλοντικοί μετασχηματισμοί θέτουν σε κίνδυνο τόσο την ακεραιότητα της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων όσο και τις ίδιες τις παραδόσεις που είναι θεμελιώδεις για την πολιτιστική ταυτότητα των αυτοχθόνων πληθυσμών της Αρκτικής.

Η σημασία των τροφίμων της χώρας Τα αγροτικά τρόφιμα συμβάλλουν σημαντικά στη διατροφή, την υγεία και την επισιτιστική ασφάλεια των κοινοτήτων των Ινουίτ. Η παραδοσιακή διατροφή των Ινουίτ είναι αξιοσημείωτη για τον πλούτο της σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, κυρίως λόγω της μεγάλης κατανάλωσης ψαριών και τροφίμων θαλάσσιας προέλευσης. Πρόσφατες έρευνες έχουν συνδέσει την κατανάλωση ιχθυελαίων με τον πολλαπλασιασμό του Akkermansia muciniphila – ενός βακτηρίου του εντέρου που έχει αναγγελθεί για τις δυνατότητές του στην καταπολέμηση μεταβολικών παθήσεων, όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης τύπου 2 και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Εκτός από τους θαλάσσιους πόρους, η Αρκτική προσφέρει μια αφθονία μούρων, πλούσιων σε πολυφαινόλες που προάγουν την υγεία. Οι πολυφαινόλες δρουν ως αντιοξειδωτικά, ζωτικής σημασίας για την εξουδετέρωση μορίων που μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα, να προωθήσουν τη γήρανση και να συμβάλουν σε διάφορες ασθένειες. Πρόσφατες έρευνες σχετικά με πολυφαινολικά εκχυλίσματα από cloudberries, alpine bearberries και lingonberries έχουν δείξει πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα στη διαχείριση της αντίστασης στην ινσουλίνη και στη ρύθμιση των επιπέδων ινσουλίνης σε μελέτες σε ζώα. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η τακτική κατανάλωση αυτών των αρκτικών μούρων μπορεί να χρησιμεύσει ως μια πολιτισμικά κατάλληλη στρατηγική για την καταπολέμηση της φλεγμονής και των συναφών μεταβολικών διαταραχών. Πέρα από πλούσιες πηγές βασικών θρεπτικών συστατικών, τα αγροτικά τρόφιμα είναι βαθιά συνυφασμένα με τον ιστό της ζωής των Ινουίτ, ενισχύοντας την ψυχική και συναισθηματική ευημερία, καλλιεργώντας τους δεσμούς της κοινότητας και ενισχύοντας την πολιτιστική κληρονομιά. Η διαδικασία της συλλογής, της προετοιμασίας και του διαμοιρασμού των αγροτικών τροφίμων είναι επίσης συνυφασμένη με τη σωματική δραστηριότητα, την ψυχική υγεία και την ευημερία. Ωστόσο, παρά τον αναπόσπαστο ρόλο των αγροτικών τροφίμων, πολλαπλοί παράγοντες -από τις διαρκείς επιπτώσεις του αποικισμού και της κλιματικής αλλαγής έως τις κοινωνικοοικονομικές προκλήσεις και τις ανησυχίες για τους περιβαλλοντικούς μολυσματικούς παράγοντες- έχουν επιταχύνει τη στροφή προς την εξάρτηση από τα τρόφιμα της αγοράς. Καθώς τα δυτικά διατροφικά πρότυπα κερδίζουν έδαφος στην Καναδική Αρκτική, ζητήματα υγείας όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης και οι καρδιομεταβολικές παθήσεις αυξάνονται. Η ανάπτυξη εξατομικευμένων προσεγγίσεων που λαμβάνουν υπόψη τον τρόπο ζωής των Ινουίτ, τη γενετική και τις μοναδικές διατροφικές παραδόσεις είναι απαραίτητες για τη δημιουργία εξειδικευμένων στρατηγικών για τον μετριασμό και την πρόληψη αυτών των αυξανόμενων προβλημάτων υγείας.

Πολιτιστικά προσαρμοσμένα συστήματα διατροφής

Ως απάντηση στην πιεστική πρόκληση της επισιτιστικής ανασφάλειας, οι κοινότητες των ιθαγενών του Βορρά σε ολόκληρο τον Καναδά έχουν εφαρμόσει διάφορα επισιτιστικά προγράμματα. Τα κοινοτικά επισιτιστικά προγράμματα που αντιμετωπίζουν την οξεία επισιτιστική ανασφάλεια είναι κοινά. Όμως, για να εξασφαλιστεί η ανθεκτικότητα, πρέπει να επανεξεταστεί ολόκληρο το επισιτιστικό σύστημα – κυβερνητικές πολιτικές, προγράμματα και χρηματικές επενδύσεις. Προγράμματα που προωθούν τις γνώσεις και τις δεξιότητες των νέων στη συγκομιδή, που βελτιώνουν την κοινοτική αποθήκευση τροφίμων και τις υποδομές και που επιτρέπουν την παροχή τροφίμων από τη χώρα σε θεσμικό πλαίσιο είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Για παράδειγμα, μια υποτροφία από την πόλη θα προσφέρει σε σχεδόν 50 παιδιά παιδικών σταθμών στο Iqaluit δύο γεύματα την ημέρα για ένα χρόνο, γεύματα που περιλαμβάνουν χωριάτικα τρόφιμα. Αυτές οι πρωτοβουλίες όχι μόνον ενισχύουν την επισιτιστική ασφάλεια, αλλά και προάγουν την επισιτιστική κυριαρχία μέσα από προσπάθειες που καθοδηγούνται από την κοινότητα. Το ταξίδι για την επίλυση της επισιτιστικής ανασφάλειας είναι πολύπλοκο, χωρίς να υπάρχει μια λύση που να ταιριάζει σε όλους. Οι πρωτοβουλίες που ενσωματώνουν τις τοπικές γνώσεις και δεξιότητες με την τεκμηριωμένη έρευνα έχουν τη δυνατότητα να χαράξουν μια βιώσιμη πορεία προς τα εμπρός. Η κινητοποίηση αυτής της έρευνας για την ενημέρωση και τη διαμόρφωση της πολιτικής είναι ζωτικής σημασίας, διασφαλίζοντας ότι τα βήματα που γίνονται δεν είναι απλώς προσωρινές λύσεις, αλλά μέρος μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για διαρκή επισιτιστική ασφάλεια.