Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η Hannah Ali αισθάνεται πιο ευτυχισμένη όταν μπορεί να βγάλει τη σκυλίτσα της, την Ella, βόλτα και να συναντηθεί με τους φίλους της. «Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά ζώα, οπότε όταν περνάς χρόνο με τους φίλους σου, την οικογένειά σου… νομίζω ότι αυτό είναι που σε κάνει πιο ευτυχισμένο», είπε η Άλι, κάτοικος του Τορόντο. Ως μετανάστης στον Καναδά, η Ali λέει ότι γνωρίζει πολλούς ανθρώπους που άφησαν επίσης οικογένεια και φίλους πίσω στις χώρες καταγωγής τους και βλέπει πώς τους επηρεάζει η απώλεια αυτών των κοινωνικών σχέσεων. «Τους λείπει η κοινωνική πτυχή του», είπε. «Νομίζω ότι αυτό επηρεάζει πραγματικά τη διάθεσή τους και τη συνολική ποιότητα ζωής τους εδώ».
Αλλά μια πρόσφατη ανασκόπηση της έρευνας για το θέμα δείχνει ότι παρά τις δεκαετίες επιστημονικών μελετών, οι ειδικοί εξακολουθούν να μην γνωρίζουν εάν μερικές από τις πιο κοινές στρατηγικές τόνωσης της ευτυχίας – όπως η κοινωνικοποίηση – λειτουργούν πραγματικά. Η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα που οι άνθρωποι μπορούν να περάσουν όλη τους τη ζωή κυνηγώντας. Συχνά, αυτή η επιδίωξη περιλαμβάνει ορισμένες δραστηριότητες, όπως να βλέπεις φίλους ή να βγαίνεις έξω για μια βόλτα.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας (UBC) αποφάσισαν να εξετάσουν εάν υπάρχουν ισχυρά στοιχεία που να υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα αυτών των δραστηριοτήτων. Ξεκίνησαν αναζητώντας φράσεις όπως “επιστημονικά αποδεδειγμένους τρόπους για να είσαι πιο ευτυχισμένος” στο Google και εξέτασαν τις δραστηριότητες που προτείνονται στους συνδέσμους στις πρώτες 10 σελίδες των αποτελεσμάτων.
Από εκεί, εντόπισαν τους ακόλουθους πέντε πιο συνηθισμένους τρόπους με τους οποίους συμβουλεύονται οι άνθρωποι να αναζητούν την ευτυχία:
- Κοινωνικοποίηση.
- Όντας στη φύση.
- Εκφράζοντας ευγνωμοσύνη.
- Άσκηση.
- Ενσυνειδητότητα/διαλογισμός.
Αφού εξέτασαν δεκάδες μελέτες που επικεντρώθηκαν σε αυτές τις πέντε στρατηγικές, διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχει πολλή αυστηρή έρευνα που να αποδεικνύει ότι μας κάνουν πιο ευτυχισμένους. Ο ανώτερος συγγραφέας της κριτικής προειδοποιεί ότι τα αποτελέσματα δεν πρέπει να αποθαρρύνουν όσους απολαμβάνουν τις προτεινόμενες δραστηριότητες. «Αν είσαι κάποιος που, για παράδειγμα, εργάζεται καθημερινά και το απολαμβάνει πραγματικά – σίγουρα, θα πρέπει να μείνεις με αυτό και αν διαπιστώσεις ότι σε κάνει χαρούμενο, αυτό είναι υπέροχο», είπε η Elizabeth Dunn, καθηγήτρια ψυχολογίας στο UBC.
«Το μόνο που λέμε είναι ότι δεν υπάρχουν πραγματικά ισχυρές ενδείξεις ότι, γενικά για το τυπικό άτομο, αυτή η άσκηση… ή ότι αυτές οι άλλες στρατηγικές προάγουν αξιόπιστα την ευτυχία». Ο κύριος συγγραφέας της κριτικής, Dunigan Folk, λέει ότι ενώ οι άνθρωποι δεν πρέπει να σταματούν να κάνουν αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους, τα ευρήματα είναι σημαντικά για εκείνους που αφιερώνουν χρόνο ή χρήμα στην προσπάθεια να αισθάνονται καλά.
Η ενσυνειδητότητα ταιριάζει με το χάπι για το άγχος στη μελέτη
“Μπορεί να είναι απογοητευτικό αν προσπαθείτε κάτι που τουλάχιστον η συναίνεση υποδηλώνει ότι υποστηρίζεται επιστημονικά και δεν λειτουργεί για εσάς, και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα απελπισίας”, δήλωσε ο Φολκ, φοιτητής διδάκτορα ψυχολογίας στο UBC. «Τα στοιχεία δεν υπάρχουν ακόμα». Η μελέτη όρισε την ευτυχία ως «υποκειμενική ευημερία», η οποία περιλαμβάνει το να έχεις περισσότερα θετικά συναισθήματα από τα αρνητικά και να νιώθεις ικανοποίηση από τη ζωή συνολικά.
Οι ερευνητές ερεύνησαν τη βιβλιογραφία για να βρουν τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές που ακολούθησαν αυτό που λένε ότι είναι τα πιο ενημερωμένα, ισχυρά πειραματικά πρότυπα. Συγκεκριμένα, ήθελαν να διασφαλίσουν ότι οι μελέτες αφορούσαν μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων και ότι οι συγγραφείς των μελετών είχαν προκαθορίσει τον τρόπο με τον οποίο επρόκειτο να αναλύσουν τα δεδομένα, γεγονός που καθιστά πιο πιθανό τα αποτελέσματα να αναπαραχθούν. Οι συγγραφείς εξέτασαν μελέτες που, ανάλογα με τον σχεδιασμό τους, είχαν τουλάχιστον 45 συμμετέχοντες ή 86 εάν δοκίμαζαν μόνο μία παρέμβαση.
Μείωσαν περισσότερες από 11.000 μελέτες σε 57 που είχαν αξιολογηθεί από ομοτίμους και πληρούσαν τα κριτήριά τους. Τα περισσότερα άρθρα δημοσιεύτηκαν μετά το έτος 2000. Από αυτά, ανακάλυψαν ότι οι πέντε πιο αναφερόμενες στρατηγικές έχουν πολύ λίγη ισχυρή έρευνα που θα υποδηλώνει ότι βελτιώνουν αξιόπιστα τη διάθεση. «Δεν είναι ότι υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι αυτά τα πράγματα δεν λειτουργούν», είπε ο Φολκ. «Είναι απλώς το γεγονός ότι αυτές οι μελέτες έτειναν να μην πληρούν τα πρότυπα για αποδεικτικά στοιχεία υψηλής ποιότητας και επομένως είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ακριβώς ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτών των συμπεριφορών στην ευτυχία».
Ενώ ισχυρές ενδείξεις της αποτελεσματικότητάς τους είναι αδύνατες, η ευγνωμοσύνη και οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, όπως το να μιλάς με αγνώστους και να είσαι πιο εξωστρεφής, είχαν ελαφρώς περισσότερες έρευνες για να υποστηρίξουν τον αντίκτυπό τους στην ευτυχία, σύμφωνα με τους ερευνητές. “Τα στοιχεία δεν υπάρχουν απαραίτητα ακόμη ότι αυτές οι στρατηγικές είναι πραγματικά ευρέως χρήσιμες όσον αφορά την προώθηση της ευτυχίας σε επίπεδο πληθυσμού”, είπε ο Dunn. Αλλά οι ειδικοί που χρησιμοποιούν δραστηριότητες όπως η άσκηση και η επίγνωση στην εργασία τους λένε ότι η ευτυχία μπορεί να είναι μια διαφοροποιημένη έννοια και ότι τα κριτήρια των ερευνητών είναι πολύ περιοριστικά.
